toneel liefde

hoofdstuk 16

Na dat we nog even hebben geslapen en naar school zijn gegaan.
Zit ik nu in mijn laatste les, wiskunde bleeh.
Naar mijn idee is deze dag veel te sloom gegaan.
Louise gaat na school snel naar haar huis om haar tas te halen, want zij blijft deze twee weken als mijn ouders weg zijn slapen.
Ik denk dat Lars ook een vriend uitnodigd.
Hoor me Lars een vriend doe het niet zoals het op mijn verjaardag ging.
Dat probeer ik telepatisch bij Lars over te brengen.
Liever wil ik het niet over die verjaardag hebben het is een verschrikkelijke herinnering die ik niet graag terug haal in mijn gedachtes, maar deze les is zo saai dat ik nog beter aan die verschrikkelijke verjaardag kan denken dan te luisteren naar die leraar.

Kijk laten we het er op houden dat ik een verjaardag had en dat we naar het bos gingen.
Lars mocht een vriend mee en zou wat later komen.
Toen hij aan kwam bleek dat hij meer dan een vriend had meegenomen.
Hij had vier vrienden meegenomen.
Mijn ouders hadden blijkbaar geen zin om hem er op te wijzen.
Even later moesten we naar het ziekenhuis toe omdat twee van zijn vrienden grappig dachten te zijn en een vriendin van me uit een boom hadden geduwt.
Gelukkig had ze alleen een gebroken been en verder niets, maar mijn verjaardag was geeindigd.
Geen goeie herinneringen!

Terwijl ik nog nadenk over die verschrikkelijke verjaardag word ik op mijn schouder getikt.
Verschrikt kijk ik op de leraar staat naast me en kijkt me ongeduldig aan.
oh shoot!
"Wat is daar het antwoord op mevrouw Williams?"
Van binnen zucht ik keihard ik haat het als mensen me met mijn achternaam aanspreken helemaal als leraren dat doen.
Ik kijk naar het bord daar staat niets.
poep
Dan zie ik uit mijn ooghoek Louise vier vingers opsteken.
"Eh vier?"
"Oke fijn dat u het antwoord van mevrouw Conley heeft gegeven".
De leraar wil nog iets zeggen, mar dan gaat de bel.
safed by the bell
Ik vlucht de klas uit nadat ik snel in Louise's oor heb gefluisterd: "tot zo".

Als ik thuis kom is Lars er nog niet.
Ik pak wat drinken uit de koelkast en loop naar mijn kamer toe.
Ik 'probeer' wat op te ruimen en plof daarna neer op mijn bed.
Ik hoef gelukkig geen ander bed klaar te maken voor Louise, want ik heb een tweepersoonsbed.
Ik heb jaren moeten zeuren of ik mijn kamer mocht veranderen, andere meubels, andere gordijnen, etc.
Op mijn 16de verjaardag waren mijn ouders zo creatief om me een 'kamer restyling' cadeau te geven.
Ik was blij ook al duurde het langer dan verwacht.
Het was beter dan nog een jaar met mijn bureau met rode lades en vlinder handvaten.
Of met mijn mijn nog net geen roze gordijnen.
Ik heb mijn hele kamer stijl veranderd ik heb u vooral bruin, wit, en oranjerode tinten.
Het voordeel van dat jaren wachten tot dat ik het mocht veranderen was dat ik wel kon bedenken wat ik allemaal wou.
Ik hoor iemand op het tuinpad lopen en een paar seconden later gaat de bel.
Ik storm de trap af val net niet van de laatste treden met al mijn haast.
En gooi daarna de deur open.
"Hey Louise daar ben je ein".
"O hoi Lars waarom doe je niet open met je sleutels?"
"Vergeten" zegt Lars droog.
"Waar dan?"
"Weet ik veel".
Ik rol met mijn ogen naar Lars en draai me dan om.
Terwijl ik de trap op loop luister ik aandachtig.
Als Lars de woonkamer is in gelopen sluip ik de trap weer af.
Ik weet zeker dat hij z'n sleutels wel bij zich heeft alleen wil hij me gewoon pesten like always.
Ik voel in zijn jaszak en ja hoor rinkelend haal ik de sleutels uit zijn zak.
Boos stamp ik naar de woonkamer waar Lars op de bank hangt.
"Vergeten?" zeg ik op een sarcastische toon.
"Vergeten dat hij in je jas zat zeker!"
Lars kijkt me ongeïnteresseerd aan.
"O ja sorry".
"O ja sorry ga toch weg kan je niet een keer een beetje slimmer zijn of volwassen".
Ik wil Lars nog meer naar zijn hoofd schreeuwen maar dan gaat de bel.
Boos gooi ik de sleutels in Lars zijn gezicht en loop naar de deur.
Deze keer staat Louise wel voor de deur.
"Hey ik ben er sorry dat het zo lang duurde ben nog even wat andere dingen gaan kopen".
"Is niet erg ben blij dat je er nu bent".
"Wil je trouwens wat te drinken?" vraag terwijl Louise haar jas uit doet.
"Nee dankje ik heb net gedronken voor dat ik weg ging".
"Zullen we naar boven gaan?"
"Oke zullen we de planning alvast door nemen?" zegt Louise.
"Huh de planning ik loop achter".
"Van het feestje!!"
"Is goed hoor ik luister".
"We doen het feestje in het laatste weekend op vrijdag hoelaat kunnen de mensen komen?
"Is elf uur een goede tijd?"
"Ja ik denk dat elf uur een goede tijd is ja, want dan hebben we eigenlijk de hele dag de tijd om alles klaar te zetten".
"Lou? hoe weten mensen dat we een party geven?"
"Gewoon rond vertellen ik bedoel Lars is redelijk populair dus heeft veel invloed en wij kunnen ook mensen bereiken hoor".
"Oe oe Lou we kunnen ook Dave vragen of hij het wilt rond vertellen ik bedoel hij is toch echt wel de populairste"
"Geen slecht idee vraag jij het aan hem zondag".
"Ik had eerder bedacht dat jij het zou vragen".
"Hoezo er is niks mis met jou mond hoor ik regel dit bijna helemaal kan jij nou ook eens iets doen?"
"Ja dat is waar het spijt me maar hij kijkt me altijd zo doordringend aan".
"Ach Roosje wees toch niet zo pussy" zegt Louise fel.
"Ik ga het zondag wel vragen!"
Ik ben misschien niet de stoerste maar pussy ben ik totaal niet.
Oke misschien een beetje maar niet heel erg!
We kletsen nog even verder over wat we allemaal moeten kopen voor de party.
Tot dat Lars mijn kamer binnen komt.
"Welke pizza willen jullie?"
Louise vraagt om een Hawaï en ik om een Margarita.
Lars knikt en zegt dat hij ze gaat halen met een vriend.
"Blijft die vriend ook hier slapen zoals Louise?"
Lars geeft een knikje en loopt de kamer weer uit.
"Die is spraakzaam zeg" merk Louise op.
"Misschien heb ik vlak voor dat jij kwam tegen hem gezegt dat hij meer volwassener moest zijn en slimmer".
"O zal wel een reden achter zitten die ik niet hoef te weten".
Louise kent zo langzamer hand de ruzies tussen Lars en mij en weer dat ze (volgens haar) nergens over gaan.
"Zullen we alvast naar beneden gaan zo komt de..."
"PIZZAAAAA" schreeuwt Louise door mijn zin.
"Ja dat dus" zeg ik lachend.
"Wie als eerste beneden is".
Louise heeft een voorsprong ik weet dat ik niet ga winnen toch ren ik keihard haar achter na.
Herken je dat je weet dat je zoiezo niet gaat winnen en toch probeer je het.
Hijgend stond ik onder aan de trap ik heb altijd de conditie gehad van een papagaai die niet kan vliegen.
Louise daar in tegen heeft wel een goeie conditie.

Het leven is zo niet eerlijk verdeeld.

Louise was al door gelopen naar de woonkamer.
Ik zat maar net op de bank of Lars kwam daar binnen met?
"Dave?"
Ik wist dat Dave ook zeventien jaar is even oud als Lars maar dat ze vrienden waren?
Louise kijkt even verrast als ik zij had het dus ook niet zien aankomen.
Zwijgend eet ik mijn pizza op nou ja mijn halve pizza ik krijg nooit een hele pizza op.
Uit gewoonte geef ik mijn pizzadoos aan Lars.
Lars en Dave hebben de hele tijd zitten praten maar nu kijken ze allebei naar mij.
Lars die zegt niks hij weet dat ik geen hele pizza op krijg en dat ik de overige pizza aan hem geef.
Dave vind het blijkbaar raar want hij kijkt me vragend aan.
"Ik krijg nooit een hele pizza op dus geef ik de rest aan Lars" geef ik hem de uitleg.
"O dan is zo'n broer wel handig heh".
Hij zegt het op zo'n spottend toontje dat ik weer dat Lars hem heeft verteld over vanmiddag.
Maar ik speel het spelletje gewoon mee.
"Ja inderdaad dat is heel handig".
"Kom Louise wij gaan naar boven bedankt voor de pizza Lars".
De avond en de rest van de week loopt soepel ik probeer Dave en Lars zoveel mogenlijk te ontwijken we eten appart en de jongens zijn veel buiten de deur, ik vind het goed.
Gelukkig is het weekend ik werd school echt zat al die leraren zeuren de hele tijd aan je hoofd of stellen vragen waar je geen antwoord op weet.
Over morgen is het zondag toneel.
Dan krijgen we ons script en gaan we denk ik beginnen met de eerste scenes door te nemen.
Deels heb ik er zin in ik hou van toneelspelen en het is een mooi verhaal, maar nog steeds zie ik op tegen de kus.
Ze zeiden wel dat doen we in de laatste paar repetities maar die repetities komen er ook aan.
En het ergste is ik denk dat Dave het niet eens erg vind om te doen ik bedoel hij heeft al met de halve school gezoend zonder dat hij het meende.
Maar ja daar moet ik me nu niet al te veel zorgen over maken, want het is weekend!

wow een lang hoofdstuk deze keer!
Ach ik heb vakantie dus ook de tijd om te schrijven want al mijn vriendinnen zijn op vakantie *snik snik*.
Ik hoop dat jullie een mooie vakantie (hadden) hebben (krijgen).
Ik had een vraagje willen jullie veder op in het boek ook de gedachtes van Dave horen?
Laat even een reactie achter.
xoxo Pannekoekeef