toneel liefde

hoofdstuk 7

Het is Dave.

Ik kijk Louise verbaast aan en loop daarna mee met Dave.

Alle meiden kijk me arrogant aan.

Ik hoef niks met Dave ze mogen hem hebben van mij.

Ook al is Dave nog zo populair ik ben niet zoals al die andere meiden verliefd op hem.

Dave stopt in een hoekje van de hal.

"Rosie kan je asjeblieft aan niemand vertellen dat ik op toneel zit".

Wat? Ik kijk hem verbaast aan.

"Waarom zou ik dat mensen zeggen?"

Dave haald zijn schouders op.

"Waarom vraag je het trouwens aan mij Louise kan het ook rond vertellen".

Weer haald Dave zijn schouders op.

Hij kijkt me strak aan.
Wauw hij heeft echt hele mooie groene ogen ik wist dat hij knap is maar toch hij is echt knap! En........

"Rosie vertel je het aan niemand?, en zeg je tegen Louise dat zij ook niets mag vertellen?"

Ik knik.

"Zal ik doen".

Hij loopt weg en ik loop terug naar Louise.

"WAT WOU HIJ?!"

Zoals jullie gemerkt hebben kan Louise als ze zenuwachtig is nooit zacht praten.

Ik vertel zijn boodschap en laat Louise beloven dat ze niks door verteld.

Dan lopen we naar de les en de bel gaat net als we aan onze tafels gaan zitten.

Meestal is frans leuk maar deze les is saaaai.

Ik teken maar wat poppetjes in mijn schrift en ik kijk om de vijf minuten op de klok.
Staat die klok stil ofzo?

Maar dan gaat de bel eindelijk klaar met dat blokuur frans! Pauze!

Louise en ik lopen naar de kantine.

Op onze school krijgen we soms eten voor de middag, maar vandaag niet zo te zien.

We lopen naar ons tafeltje en ploffen neer.

Ik pak mijn appel en neem er een hap uit.

Louise zit naar me te kijken.

"Louise wat is er?"

"O ik heb geen eten en ik dacht misschien kan ik die appel hier heen teleporteren als ik er goed naar kijk".

"Je wilt dus eten?"

Louise knikt.

Ik pak mijn tas en haal er het pakje crackers uit en gooi dat naar Louise.

"Dankje".

Ze maakt het open en gaat eten.

Dan schiet me het nieuws te binnen.

"Hey Louise ik heb super-geweldig-heilig nieuws!

Louise kijkt grijnzend op.

"Wat dan?"