toneel liefde

Hoofdstuk 30

Mijn borst drukt pijnlijk tegen de platte rots en Louise kijkt me alleen maar spottend aan. "Rosie één hij heeft je toch al gezien en twee het is toch hetzelfde als een bikini?". Over punt één heeft ze gelijk, alleen over punt twee? Mijn outfit lijkt totaal niet op een bikini, tenzij jij een bikini topje met kant draagt en een kanten hipster? Nee? Goh ik ook niet! Louise laat zich weer in het heerlijke water zakken terwijl ze naar Dave schreeuwt die op de plek staat waar ik ongeveer een half uur geleden stond te twijfelen: "Negeer haar maar ze komt vanzelf wel, ik ken haar". Ik weet dat ze me goed kent want door die opmerking is mijn koppigheid geactiveerd. Hoe langer ik met mezelf afspreek om dat water niet meer in te gaan, hoe aantrekkelijker het water word. Geloof ik houd ik het maar een kwartier uit tot dat het verlangen te groot word. Mopperend op mezelf en Louise omdat ze me te goed kent laat ik me van de steen zakken. Mijn teen raakt het water nog niet of ik hoor Louise al heel hard "Ik zei het je toch" schreeuwen. Geïrriteerd laat ik me verder in het verkoelende water zakken en zwem naar Louise toe. Ze kijkt me met een spottende glimlach aan "Was het water te aantrekkelijk?". Ze kent me echt te goed. Met een verontwaardigd zuchtje laat ik me onderwater zakken, daar voel ik me thuis. Ik hou van water en zwemmen, hoe je haar golvend achter je aan komt als je beweegt, hoe de rustige stilte tegen je oren drukt en hoe goed je kunt nadenken onderwater. Het is rust gevend.

Mijn rustige en serene cocon word verstoord door een hand die me aan mijn pols omhoog trekt. Het is een grijnzende Dave die me schaamteloos bekijkt. "Kan je het een beetje zien?" snauw ik naar hem. Zijn bekende grijns word groter "Je ziet er goed uit". Ondanks dat ik boos op hem ben en helemaal niet wil blozen, bloos ik. Hij grinnikt. Nu hij toch schaamteloos naar me kijkt laat ik mijn ogen over zijn lichaam gaan. Een brede borstkas, lichte sixpack en gespierde armen. Ik moet zeggen het uitzicht had erger kunnen zijn. "Kan je het zien?" aapt hij me na. Ik grinnik net zoals hij deed en antwoord: "Ik behandel iemand zoals hij mij ook behandeld". "Boontje komt om zijn loontje zeggen ze toch?" vraagt hij. "Dat is meer een soort uitspraak van Karma" beantwoord ik zijn vraag die in de lucht is blijven hangen. Hij kijkt me peilend aan. En ik kijk peilend terug. Hij trekt vragend zijn wenkbrauw op. Ik trek mijn wenkbrauw vragend op. Zo gaat het nog een tijdje door totdat ik er genoeg van heb gekregen en weer onderwater duik. Al nadenkend zwem ik onderwater tot iets mijn aandacht trekt, het glinstert in het water en lijkt mijn naam te roepen. Ik zwem naar boven en neem een nieuwe teug lucht om daarna weer onderwater te verdwijnen. Ik zwem recht op mijn doel af en strek mijn arm, hand en vingers uit. Als mijn vingers zich sluiten om iets kleins en glads zwem ik weer naar boven toe. Boven het water hou ik het voorwerp in het licht. het is een klein parelmoeren schelpje. Ik bekijk het van alle kanten en geniet van de stralen zon die alle kanten op stralen. Het lijkt alsof de zon in het schelpje zit en het geeft me een warm gevoel. Ik kruip de platte rots weer op en leg het schelpje voorzichtig op mijn kleren. Daarna neem ik een grote aanloop en duik sierlijk het water in. Voor als je het jezelf afvraagt zwemmen is inderdaad het enige waarbij bij mij niks mis gaat.

Ik heb een heerlijk plekje tussen de kleine rosten in het water gevonden en lig te dobberen met de zon op mijn lichaam. Louise is verderop weer op de platte rots gaan liggen en ligt daar te zonnen. Het kan dat ze in slaap gevallen is. De zon is heerlijk warm en geeft je een warm en voldaan gevoel waar je moe van word. Met de lichte schaduw van een paar takken en een warme zon die in je kruipt is mijn middag compleet. Het dobberen geeft met de tijd om na te denken met het geluid van klotsend water op de achtergrond. Ik voel dat ik Dave echt leuk ben gaan vinden, bijna constant denk ik aan hem en ik word vrolijk als we een fijn moment samen hebben. Natuurlijk kan hij soms nog het bloed onder mijn nagels vandaan halen, maar doordat hij ook zijn zachte kanten heeft laten zien heeft hij me langzaam voor zich gewonnen. Als ik terug denk aan de paar kussen die we hebben gehad ben ik niet meer blij en is mijn humeur zo weer weg. Ze waren wantrouwend en zonder gevoel of liefde. Echt hebben we dus nog niet gezoend en ik droom bijna elke nacht over hoe dat zou voelen. Mijn mond veranderd in een glimlach als ik weer weg droom over Dave en ik. "Waarom glimlach je?". Waarom moet je altijd op van die ongemakkelijke momenten aanwezig zijn? vraag ik in mijn hoofd aan hem, maar ik antwoord met: "Omdat ik aan iets leuks dacht". Ik open mijn ogen om te zien dat hij naast me is komen dobberen. Ik glimlach naar hem, hij glimlacht terug met twee van die schattige kuiltjes in zijn wangen. Mijn been drukt tegen de zijne en ik zie een hongerige en liefdevolle blik in zijn ogen. Als hij de afstand naar onze gezichten kleiner maakt fluistert hij: "Ik weet niet wanneer, maar ik ben zwaar voor je gevallen" en dan voel ik zijn zachte en ligt vochtige lippen. Ik beweeg mee en probeer om alle gevoelens die ik voor hem heb over te brengen via deze zoen. Mijn ene hand gaat door zijn haar wat ligt is gaan krullen door het water en de andere hand wrijf ik over zijn gespierde rug. Mijn lichaam schreeuwt om hem en ik druk met steviger tegen hem aan. Zijn ene hand streelt mijn rug en de andere speelt rustig met mijn haar wat op mijn schouders is geplakt door het water. Deze zoen overtreft alles waarvan ik droomde en heeft meer gevoel dan ik eigenlijk aan kan. Het is geweldig.