haberin olsun || •texting•✔️ (yeniden yazılacak.)

📍🖇️final🖇️ Bölüm 33: "Çocuklar Bir Canavarla Büyür"

sizleri seviyorum, keyifle okuyun

♥️

Çocuklar, bir canavarla büyür.

Benim canavarım beni yakaladığında öldürmüştü.
Aylar sonra canavarımdan kaçmak yerine onu yakaladığımda, öldürmüştüm.

Cinayetime biri tanık olmuştu.
Keşke olmasaydı.

Orman Gözlü'm. Sevdiğim adam.
Canım Toprak'ım.

Tam karşımdaydı, ayakta duramıyor gibi sırtını arkasındaki sokak lambasına yaslamıştı ve ağlıyordu.

Kolyem elindeydi ve elleri yumruk şeklindeydi.

Ben titremiyordum ama o, titriyordu. Ben ağlamıyordum ama o, benim yerime de ağlıyordu.

Dudaklarım kıvrılırken, "Öldürdüm," dedim ardından gözlerimi açarak ekledim. "Katilimi."

Katilimin yanında çocukluğum vardı ve bakışları, onun kanla kaplı vücuduna çarptığında gülümsüyordu. Peki bakışları bana döndüğünde neden değişiyordu? "Ölmemi istiyor gibi bakma bana," dedim beşinci yaşıma ama bana o öyle bakmaya devam etti.

Beşinci yaşım Toprak'ın yanına doğru yürüdü ve çekinmeden ona sarıldığında, "Ağlama," dedi ona. Bana bir kez bile böyle dememişti. "Lütfen ağlama."

"Ağlama," diye fısıldadım ben de Toprak'a ama aslında ruhuma da diyor gibiydim. "Bak bana, ağlıyor muyum?"

Toprak kafasını iki yana salladı. "Bana söylemedin! Neden söylemedin?" diye sordu çaresizce.

"Kimseye söylemedim ki."

"Neden?" diye bağırdı birkaç kez ve yumruklarıyla kendi göğsünü yumrukladı. Yüreğindeki acıyı söküp atmak istiyordu. Bilirdim bu duyguyu ama ne kadar yumruklasada o acı hep orada kalacaktı.

"İnanmazlardı ki bana, inanacak kimsem yoktu."

Kızaran gözleriyle baktı bu sefer, içim parçalandı. "Ben varım, güzel kadınım."

Şaşırmadım ama gözlerim irice açıldı. "Her şeye rağmen mi?" diye sordum çocuk gibi. "Katilimi öldürmeme rağmen de mi?"

Bana yanıt vermek yerine hıçkırdığında öyle şiddetle ağladı ki kalbinin acısını ben hissetim. Beşinci yaşım kafasını iki yana sallayarak Toprak'a sarılmayı bıraktığında, "Katilimizi öldürmedin," dedi bana doğru adımlar atarak. "Katilini öldürdün ama katilimizi öldürmedin." Beşinci yaşım, yine beni katili olarak tanımlıyordu.

Öne doğru adımlar atarak yerdeki silahın önünde durduğumda, "Katilini öldürdün," dedim kendi kendime ama sesli dile getirdiğimin farkındaydım. "Ama katilimizi öldürmedin."

Uzanıp silahı elime aldım ve göğsüme yasladığımda Toprak'ın gözleri irileşti. "Ne yapıyorsun?" diye sordu, hayır haykırdı. "Akasya, sakın yapma bunu bana!" Gözyaşları arttı. "Bize bunu yapma..." Sesi titedi, sesinde can verdim. "Yalvarırım sana." Kalbim sızladı. "N'olur gitme!"

Sessiz kaldım ama sessizliğim en büyük haykırışımdı.
"Katilini öldürdün ama yaşamalısın sen Akasya," dedi Toprak, sakince. "Nefes almalısın! Benim için, lütfen... Lütfen yalvarıyorum."

"Katilimiz ölmeli," dedi çocukluğum. "Sen ancak o zaman nefes alacaksın."

"Nefes almalıyım," dedim kafamı ağır ağır sallayarak. "Ruhum, nefes alacak," parmağım tetiği okşadı. "Bedenim, ölüyken."

Silahın emniyetini açtım. Defalarca kez ruhum ölmüştü ama şimdi ölüm bedenimi ele geçirecekti. Soğuk namlu göğsüme değdi, Azrail tetiğin üzerine nefesini üflüyordu.

Çocuklar, bir canavarla büyür, demiştim size. Bu canavar aynı zamanda celladınız olurdu.

Çocukluğumun canavarı bendim, kendi celladımdım.

Belki çocukluğumu yaşayamamıştım ama onu yaşatacaktım.

"Katilimizi," dedi bir kez daha beşinci yaşım. "Öldür."

Gözlerimi yumdum, zihnimdeki düşünceler ilk kez son buldu.

Kalbim bile öldür diye attı ve ben de tetiğe bastım.

Bir kadın, son nefesini verdi.
Bir nefes, bir ölümü beraberinde getirdi.

Bir adam, bir katilin elinden tuttu.
Adam ağladı gök ona eşlik etti.

Bir canavar kendi kendini astı.

...

renginiz atmis..

Akasya, güzel kadın. Toprak'ın güzel kadını. sana bunları yaşatmak istemezdim, gerçekten üzgünüm. bu hikaye her daim benim için en özel olan olacak, sen benim için en özel olacaksın. Akasya sen hep kalbimde, kalbimizde yaşıyor olacaksın. senin yerine çocukluğunun saçlarını okşayacağım, buseler konduracağım.

bu dünyadan bir Akasya geçti, biz seninle yine el ele geçemedik.

Toprak bana kalsın diye yaptımdnsllsb

yaşayamadığınız çocukluğunuzun saçlarını okşayın, içinizde onu yaşatmayı unutmayın. kendinizi sevin, her şeye rağmen benim için. sevmiyorsanız ben severim, her şeye rağmen sizin için.

çocukluğunuza çiçekler ekin. bunun ona ihtiyacı var, sizin buna ihtiyacınız var. ")

Seviliyorsunuz

Mutlu kalın♡