Bölüm 14: "Bulacağım Seni"

354 146 57
                                    

Keyifli okumalar 👋

🐘🐘🐘

Önüme uzatılan kağıda Akasya Durmaz yazarak sınıfımı yazdım ve yanına da imzamı attım. Kağıt benden uzaklaşırken kalemimi ceketimin iç cebine yerleştirdim. "Hızlı halledin!" diye bağırdı Edebiyat hocası. Dönüşte bizim otobüse başka bir hoca gelecekti.

"Akasya," diyen Edebiyat hocası ile kafamı ona çevirdim. En önde ayakta dikiliyordu ama yavaşça bana yaklaştığını da görebiliyordum.

"Buyrun hocam," dedim yerimde dikleşirken. Yanıma gelen hoca hızla boş bulduğu koltuğa oturarak bana döndü. "Yanın boşmuş hiçte haber vermiyorsun," dedi kendi kendine. Çünkü kimse otursun istemiyordum.

"Orda evladımın üstüne çullanmışlar." Hoca kendi kendine mi konuşuyordu?

"Gelin buraya biriniz," dedi hoca arkada bir yere doğru eğilirken.

Arkada hissettiğim hareketlilikle birkaç saniye sonra başımızda bir erkek dikilmeye başladı. "Geç yavrum sen buraya," dedi hoca yerinden kalkıp şoförün yanına giderken.

Şaşkınlıktan konuşamazken olayları kavramaya çalışıyordum. Yorgundum şu an ve bazı şeyleri anlamak bana güç geliyordu.

Yanımdaki boş yere oturan erkeğe bakmadan camdan dışarıyı seyretmeye başladım. Biraz önce aklıma gelen şeylerin etkisinden çıkmam zordu.

Birkaç dakikaya barınağa varmıştık, ben sadece köpeklerle ilgilenirken diğer öğrenciler kediler ve birçok hayvanla ilgileniyordu. Bazı kızların sevinç kahkahaları kulaklarıma ulaşırken bu seslere kulaklarımı tıkadım.

Ben böyleyken nasıl gülebiliyorlardı.

Kalbim sızlarken ayağıma dolanan yavru köpeği kucağıma almak için diz çöktüm ve onun başını okşadım hafifçe. Ellerime uzattığı patilerinin arasından kolumu geçirerek onu kucağıma aldım.

Minik bedeni kollarımın arasında daha da küçülürken onun sarı tüylerini okşadım. "Annesi onu doğururken öldü," dedi yanıma gelen genç görevli erkek.

Bakışlarımı köpekten çekmezken boynuna bağlanan incecik ipte yazan yazıya takıldı. Tomurcuk.

Bir tavşanım vardı küçükken. Peluş beyaz bir tavşandı ve adı Tomurcuk'tu.

Kollarımda hareket eden köpeği yere indirerek bulunduğum yavru köpeklerin kulubesinden çıktım. Bakışlarım otobüsün yanındaki birkaç gence takılırken bende oraya ilerledim ve otobüsün kapısına yaklaştım.

Elbette kilitliydi.

Sırtımı otobüse yaslayarak yavru köpeklerin bulunduğu kulübeden çekmedim bakışlarımı. Nedensizce bugün daha bir durgundum. Kalbim daha çok sızlıyordu.

haberin olsun || •texting•✔️ (yeniden yazılacak.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin