XOXO +18 TEXTİNG

KAÇAK

Kitaba olan ilginiz çok hoşuma gidiyor çok teşekkür ederim :)

.
.

Gözümü açtığımda hastane odasında olduğumun farkındaydım. Ne olduğunu da gayet net hatırlıyordum hastalığım baş göstermişti.

Etrafima bakındım fakat kimse yoktu. Kapı açıldı içeriye bir adam girdi. Uyandığımı görünce hemen yanıma yaklaşıp elimi kavradı.

"Güzelim uyandın mı sen"

"Evet uyandım"
"Ama siz kimsiniz"

Karşımda ki adam afallamış bir şekilde bana bakıyordu. Ne dediğimi anlamamış gibi gözlerini kısarak bana baktı.

Ardından doktor içeriye girdi. Ve bana yaklaşıp gözüme bir ışık tuttu.

"Evet helin hanım kendinize gelmişsiniz, nasılsınız bakalım"

"İyiyim doktor bey"

Arkamdaki adam söze atladı.

"Beni hatırlamıyor"

Doktor bey tekrar bana döndü.

"Helin hanım neden burda olduğunuzu biliyormusunuz?"

"Evet biliyorum klostrofobim olduğu için"

"Evet onun için ama bize nasıl rahatsızlandığınızı anlatabilirmisiniz"

"Asansör durdu kapılar açılmadı daha sonra fenalaştım terledim ama sonrası yok büyük bir ihtimalle bayıldım."

"Nerde oldu bu olay"

"Evimden çıktım plazada oldu"

Karşımda ki adam anlamsızca suratıma bakıyordu. Sanki nasıl ya der gibi daha sonra doktora döndü.

"Biz helinle o asansör sayesinde tanıştık. Yani dogru söylüyo fenalaşti ama biz asansöre bindiğimizde düzelmişti bayılmadı"

"Kadir bey muhtemelen helin hanım çarpmanın etkisiyle size dair olan anılarını unuttu"

"Ne"

"Ne"

İkimizde aynı anda aynı tepkiyi vermiştik. Ben bu adamı tanıyormuydum hayır tanımamın imkanı yoktu onu daha önce görmemiştim aslında tanıdıktı ama yinede onu görmediğime emindim.

"Peki doktor bey helin hep böyle mi kalacak"

"Hayır tabi ki onu daraltmadan kendinizi hatırlatmalısınız anılarınız onun sizi hatırlamasına yardımcı olur"

Doktor beye teşekkür ettiğimizde odadan çıktı.

Kadir denen adam yanıma gelip yatağın köşesine oturdu. Fazlasıyla yakışıklıydı . Gözlerinin içi kızarmış yüzü asıktı. Ona sorduğum soruyla afalladı.

"Uyumuyor musun sen?"

"Ne?"

"Uyumuyor musun diyorum"

"Neden sordun"

"Gözlerin öyle diyor da ondan"

"Sana bir şey olacak diye ödüm koptu olum nasıl uyuyayım"

"Sen benim neyimsin"

"Ben bilmiyorum"

"Nasıl bilmiyorum madem sadece seni unutmuşum demekki hayatımda bir yerin varmış "

"Vardı yerim"

"Kimsin sen kadir"

Ayağa kalktı. Kapıya doğru adımlayıp duraksadı. Arkasına döndü ve gözlerini gözlerime dikti.

"Madem beni tanımiyorsun tanışırız"

"Tamam tanışırız"

"Siz şimdilik dinlenin bayan"

"Bayan değil ka-"

Kafama yoğun bir ağrının girmesiyle iki elimle kafamı tuttum. Kadir telaşlanıp yanıma koştu ve ellerimi kavradı.

"İyi misin?"

"İ-iyiyim sadece aklıma bir şey geldi ve yoğun bir ağrı saplandı"

"Ne geldi aklına"

"Bilmiyorum net değildi"

"Tamam boşver sen dinlen ben işlerimi halledip geleyim"

Kafamı sallayarak onayladım. Battaniyemde yazan hastane adını görünce şoka girip ağzımdan küfür savurdum.

"Hassiktir lan"

"Ne oldu helin"

"Bana kıbrısta olduğumu söyleme"

"Ama öylesin"

"Nasıl ya"

"İslerimi halledeyim her şeyi açıklayacağım"

Saçlarımın arasına öpücük bırakıp odadan çıktı.

Kadiri hatırlamıştım en azından plazada onu görüp kim olduğunu bilecek kadar ama ona az önce kafamın içinde gördüğüm görüntüyü söylemek istemedim.

Onun kendini tanıtmasını istiyordum. Onunla neler yaşadığımızı , yaşadık mı bilmiyorum ama ondan duymak istiyordum.

1 gün sonra

Kadir hâla hastaneye gelmemişti. Neredeyse 1 gün olmuştu. Taburcu olmam gerektiği için kendim inip işlemleri kendim gerçekleştirmiştim.

Kıbrısı fazla bilmezdim ama nereden ne işlem yapılır ozan sayesinde biraz biliyordum. Ozan sıkça konserler için kıbrısa gelirdi.

Hastaneden aldığım eşyalarıma göz attım neyseki herşeyim vardi en azından geri dönebilmek için para ve kredi kartlarım duruyordu.

Taksi ayarlayıp havalimanına geldim. Evime dönecektim. Sonuçta kadirde geri dönmemişti en azından hatırlarsamda kendi kendime deneyerekte hatırlayabilirdim.

Havalimanına giriş yaptığımda başimın ağrısıyla gelip giden görüntülerle gözlerimi kapattım.

"Güzelsin"

"Al kartım bir sıkıntı olursa ara"

"Pencereyi açık bırakmışsın güvercin girmiş"

"Benimle bir gece geçireceksin"

"Yemek yiyelim deseydim gelmezdin"

"Kadirrr"

Anılarımdan sıyrılıp olduğum yere dizlerimin üstüne cöktüm. Hatırlıyordum onu kadiri hatırlıyordum.

Ayaga kalkıp havalimanından geri dönmek için yöneldim ama aklıma gelen fikirle duraksadım.

"Madem kadir bey bizden kaçıp buralara kadar geldi kovalama sırası onda bakalım onun sevgisi ne kadar"

Geri dönüp biletimi alıp 2 saat sonra uçağa binip istanbula döndüm.

Anlık verdiğim karadab pişman değildim Kadiri test etmem gerekiyordu. Beni karısına benzettiği için mi seviyordu yoksa beni ben olduğum için mi sevmişti.

Eğer kaçmaya kararlıysa peşime düşmezdi. Ama bana gelmek istiyorsa paşa paşa gelecekti.

Bekleyip görecektim. Aşık olduğum adam bana aşıkmıydı.

Ne?
Ne?

Bir dakikda bir dakika ben aşık olduğum adammı dedim.

Evet dedim . Kadirden hoşlanıyordum orası ayrıydı ama aşık olmak lanet olsun bunu kendime resmen itiraf etmiştim.

Evet evet ben ona aşıktım.

Aşık olmuştum.

Ben kadire aşığım ya o bana??
.
.
.