XOXO +18 TEXTİNG

ACI

"Helin odadan çıkar mısın"

"Kadir git kapımdan"

"Helin kırdırtma şu kapıyı bana, yemek yiyceksin diyorum"

"Yemek istemiyorum dedim sana"

"Helin sinirleniyorum"

Ayağa kalkıp kilidi açtım. Karşımda ki bitkin adam öylece durmuş bana bakıyordu.

Yorgundu bunu onun gözlerinden anlayabiliyordum. Her seferinde ona bir adım atmak istiyordum ama aklım beni reddediyordu.

Onu özlemiştim kokusunu, gülüşünü, gözlerindeki sevgiyi ama o kadar uzak geliyordu ki sanki dokunsam yok olacakmış gibiydi.

Denedim mi hayır denemedim ama ona dokunursam acılarım kaybolmazdı ki kaybettiklerim geri gelmezdi

"Sana yemiycem diyorum anlamıyor musun?"

"Helin yorma güzelim beni hadi in"

"Yemiycem diyorum"

Koca bir iç çekti. Gözleri doluyordu nefes alış verişleri artıyordu. Elini yumruk yapıp duvara tüm gücüyle vurdu.

"KADİR"

Hızla üzerine atıldım ama o kendini geri çekti.

"Ne yaptım sana ben Helin seni koruyup kollamaktan başka ne yaptım neden benden bu kadar uzaksın sadece bir başım sevdim ben seni şimdi şu halimize bak"

"Hani nerde , ben neden görmüyorum bu sevgiyi sen beni koruyamadın kadir artık bunu kabullen"

"Merminin ucundan aldım LAN SENİ"

kükremesiyle bir adım geri attım.

"Senin bir bok bildiğin yok helin sen o adamla gününü gün ederken ben senin için acı çekiyordum, sana bir şey olacak diye aşağılandım, alçak görüldüm, nefesimi kestiler lan benim gıkım çıkmadı."

Kendini yere bıraktı ve duvara sırtını yasladı. Dediklerine anlam veremiyordum bir şeyler yaşamıştı ama hiç birinden haberim yoktu tıpkı onun benim yaşadıklarımdan haberinin olmadığı gibi

"Sen sadece mutlu ol istedim. Bir insanın canını en çok ne yakar biliyor musun helin"

"Ne?"

"Sevdiğinin adının ölüm kelimesiyle yan yana gelmesi bir insanın canını çok yakar"

"Kadir"

"Bölme beni helin, 2 yıl önce döndüğümde hiç bir şeyim yoktu. Bütün kazançlarımı bir şerefsizin tekine verdim çünkü hedef aldıkarı kişi sendin merminin ucunda sen vardın. Aliyi de alıp italya ya babama kaçtım bir korkak gibi  çünkü seni korumak için verebileceğim tüm mâl varlığımı vermiştim. Sana geri dönsem 5 kuruşum yokken beni kabul eder miydin emin değildim."

Gözümde biriken bir damla yaş çoktan zeminle buluşmuş ardından yenileri dökülüyordu.

"Sonra dedim ki kadir oğlum siktir et herşeyi sen sevdiğin kadın için savaş  geri döndüm. O adamın ebesini siktiğimin herifinden bütün her şeyimi söke söke geri aldım. Kolay olmadı tam 2 sene sürdü. Sonra tek bir şey kaldı sen, şimdi sıra seni kazanmamda helin izin ver seni de kazanayım ben sana aşığım kadın"

Hıçkırıklarımın ardından yere çömelip kadire sarıldım anında karşılık verip belime doladığı kollarıyla beni kendine çekti.

O kadar özlemiştim ki okadar hasrettim ki bu duyguya şuan burda ölebilirdim. Sadece ona sarılmak bile ruhumun kilit vurulmuş odalarının kapısını açmaya yetiyordu. Bu duygu tarif edilemeyecek, gerçek olamayacak kadar güzeldi.

Kendimi ondan çektikten sonra gözlerim tshirtünün açıkta bıraktığı omzuna kaydı. Boynuna doğru uzanan bir morluk vardi.

Elimi tshirtünün altına attım. Ve çıkarmak için yukarı kaldırdim.

"Helin cidden şuan sevişmek mi istiyorsun"

"Susar mısın?"

Tshirtü tamamen çıkardığımda sırtana baktım. Gördüklerimle elimi ağzıma götürüp kapattım. Kadir sonradan hatırlamış olacakki hemen üzerini giyindi.

Bense şokun etkisinde gözümden düsen yaşlarla elim agzımda duruyordum.

"Helin suratıma bak "

Sırtı uzun uzun morluklarla ve yaralarla kaplıydı. Biri ona işgence etmişti.

"Kim yaptı bunu"

"Yok bir şey gözlerime bak helin"

"Kim vurdu sana böyle"

Kafamdan tutup göğsüne dayadı. İkimizde ağlıyorduk. Hasret kalmıştık birbirimize ama acılarımız hasretimizin önüne geçiyordu.

Benim acım beni yerle yeksan ederken onun acılarını görüp bilmek yarama tuz basmıştı.

Ben onu kaçtı zannederken meğer bir yerlerde beni korumak için işgence görmüş.

Nefesim kesiliyordu. Bu acı nasıl geçerdi. Geçer miydi?

Ayağa kalkıp elimi kadire uzatıp onu da kaldırdım.

"Yemek yiyelim"

Kafasını sallayıp aşağı indik masaya oturduk yine aynı yemekler vardı. Onunla ilk gecemi geçirdiğimde yediğimiz yemeklerin aynılarıydı.

Belliki bir şeyleri telafi etmeye çalışıyordu. Ama o gece olanlarda sadece yemeği telafi edebilirdi. O geceden yemekten başka hiç bir şeyi telafi edemezdi .

Yemeklerimizi yiyip masadan kalktık. Ikimizden de ses çıkmıyordu oysa okadar çok konuşulacak şey vardı ki biz sadece susmayı tercih ediyorduk.

Yukarı çıkacağım sırada arkamdan beni izleyen kadire baktım. Ellerini cebine sokmuş bana bakıyordu.

"Sen gelmeyecek misin?"

"Nereye geleyim"

"Uyumaya"

"Sen uyu güzelim ben biraz daha durucam"

"Kadir 3 yıl sonra yanımda sen varken tek uyumak istemiyorum"

Afallamıştı. Söylediklerim onun gözünün içini güldürmüştü. Aradığımı o an onun gözünde görmüştüm. Umut.

Peşimden geldi siyah nevresimlerin arasına girip kadire yer açtım. Yanıma gelip uzandı. Yanına yaklasıp başımı boynuna gömdüm.

Kollarını vücuduma dolayıp sarıldı. Nefesimi kaybettikten sonra ilk defa bu kadar huzurla nefes alıyordum.

Sen de bizi görüyor musun umut?

.
.
.