XOXO +18 TEXTİNG

SIR

3 yıl sonra..

"Ozann çıkıyorum ben"

"Tamam hayatım çık"

Elime çantamı alıp. Moda evine geçmek için evden ayrıldım. Plaza artık eskisi kadar sakin değildi. Yeni devredilen kişi çocuklar için güzel yerler yapmıştı.

Çocuklu aileler sıkça burayı tercih ederlerdi. Heryerde cıvıl cıvıl çocuk sesleri vardi.

Arabama yaklaşıp açacağım sırada biri kadir diye bağırdı.

Gözlerim dolarken hızla sesin geldiği yöne döndüm. Bir kadın bir adama sarılıyordu.

Her yerde o varmış gibi geliyordu. Artık onu düşünmekten kafayı yiyecektim.
Her yerde ya kadir adını duyuyordum yada ona benzeyen birilerini görüyordum.

2 yıl önce ona benzeyen birinin peşine takıldığım için Ozan beni saatlerce azarlamıştı. O günden sonra ozan beni bir kere bile yanlız bırakmamış her kötü anımda yanımda olmuştu.

Onun bu iyiliğini ömrüm boyunca unutmayacaktım. O herzaman beni bir aile şefkatiyle koruyup kollamıştı.

Şimdiyse arada bir benim evimde kalıyor geceleri beni eğlendirmekle meşgul oluyordu. Oynamadığımız oyun dinlemediğimiz müzik izlemediğimiz film kalmamıştı. Ama hâla kadir yoktu. Belki de artık beklemekten de vazgeçmeliydim.

Arabama binip moda evime geçtim. Bir kaç dikim yapılacaktı bugün fazla işim yoktu akşama gideceğimiz defilem için hazırlanmam gerkiyordu.

Defile için ayırdığımız kıyafetleri ayarladığımız yere gönderip mankenleri de oraya yönlendirdik.

Dikimleri hızlandırıp işler bittikten sonra sıra benimle Aleve gelmişti.

Alev ozanın yeni sevgilisiydi. Bir buçuk yıldır çıkıyorlardı. Bizde çok yakın arkadaş olmuştuk.

Alev makyaj ustasıydı felaket makyajlar yapıp beni büyülüyordu. Ama bugün ondan abartı bir makyaj istemedim çünkü parlayan kişinin ben değil tasarımlarım olmasını istiyordum.

Alev bir süre makyajımı yaptıktan sonra koleksiyonumda ki son elbisemi giyip hazırlığımı bitirmiştim.

Elbisemi defileden sonra çıkaracaktım. Bütün defileyi  üzerimdekiyle taşıyamazdım.

Saatler geçmiş defile saati yaklaşmıştı. Artık herkez tek tek yerlerine geçmiş defilem için bekliyorlardı.

Sonunda o eşsiz müzik yükseldi. Mankenlerim tektek ilerleyip üzerlerinde tasarımlarımı taşıdılar. İlk defilem olduğu için heyecanlıydım. Mükemmel bir gündü benim için

Son mankende yürüdükten sonra ben çıktım. Tüm öz güvenimle ilerledim. Benim çıkmamla birlikte alkışlar havada kopmuştu.        

Defile bitiminde elime mikrafonu alıp kücük bir konuşma yapıp defileyi sonlandırdım.

Daha sonra bunu kutlamak için davetlilerimizle güzel bir mekana geçtik. Herkez yanıma gelip beni tebrik ediyordu çok güzel bir duyguyu tadıyordum.

Müzik sesi olduğunca yüsekken yanımda bağırarak konuşan insanlardan uzaklaşmak için bara doğru ilerledim. Kokteylimi alıp arkamı döndüğüm anda gördüğüm kişiyle elimdeki kokteyli yere düşürdüm.

"K-ka-kadir"

Yaşlar gözümde birikmiş ruhuma sirayet etmekteydi.

Nefesim kesilmiş öylece karşımda ki adama bakıyordum. O da bana bakıyordu. Değişmişti dağılmıştı sanki ama yinede bu adam kadirden başkası değildi. Yüzünde ki yorgunluğu bile bilirdim ben kadirin.