Black Onyx

Uzaklaşmak!

Bir önceki bölümü 1 ay önce atmışım🤦🏻‍♀️ Hikayeyi unutmuşum birazcık o yüzden tekrar okuyup geldim. Bu hikayeye o kadar fazla okunma gelmediğinden yazma şevkim yok ama siz yeni bölüm yaz dediğinizde yazmaya çalışıyorum. Umarım hala okuyorsunuzdur. Uzatmayacağım, yorumlarınızı bekliyorum, keyifli okumalar.

***
7.Bölüm

Tüm hazılıklarımız tamamlandığında Stefan'la birlikte Lockwoodlar'ın evine gittik. Şimdiden düşünüyorum ki bu parti sıkıcı olacaktı.

***

Kurucu ailelerin ilk gelmesi kuralından dolayı sabahtan beri konukların gelişlerini izliyordum. Hava kararmaya başladığında ise sıkıcı parti başlamıştı. Ailelerin verdiği mirasları incelerken Stefan yanıma geldi. Önünde durduğum takılara bir göz atarak "senin ailenin mi?" diye sordu. Bense sadece başımı sallamakla yetindim. Doğrusunu bildiği hâlde soru sorması beni gıcık ediyordu. Tamam bunu bazen bende yapardım ama o bunu bilmiyordu. Jenna'ya baktığımda eline bir içki almış ve içerken aynı zamanda da arkasındaki Logan'dan kaçıyordu.

Belki de o adamı öldürmeliydim. Vampir olursa çekebileceğim bir tip değildi. Ama peşimde dolaşıp duran iki vampir varken bunu yapamazdım.

Yüz asarak ilk kurucu üyelerinin isimlerinin asılı olduğu parşömeni okumaya başladım.

"Burada sizin de isimleriniz yazıyor Stefan" diyerek ona baktığımda arkadan bir ses geldi.

"İlk Salvatore kardeşler. Atalarımız. Aslında çok acıklı bir hikaye."

"Eski hikayelerle hanımları sıkmamalıyız Damon."

Hafifçe dudak büzdüm. "Tarihe ilgim olduğunu bilmiyor musun Stefan? Beni tanımadığını düşünmeye başladım."

Söylediğim şey üzerine Damon sırıtmıştı. Caroline hemen lafa karışarak "dans etmek istiyorum fakat Damon benimle dans etmiyor. Kavelyeni biraz ödünç alabilir miyim Elena?" "Bence bunu ona sormalısın Caroline." Her ne kadar etki altına alınmış olduğunu bilsem de onu öldürme isteğime karşı koyamıyordum. Umarım bir gün isteğimi icraata dökebilirdim.

Caroline bir anda Stefan'ın elini tuttarak "hayırı cevap olarak kabul etmiyorum" dediğinde daha da sinirlendim. Yinede bir şey söylemeden gitmelerini bekledim.

Onların gittiğinden emin olduğumda Damon bana dönerek "senden özür dilemek istiyorum." Diye mırıldandı.

Ah Tanrım! Sen ciddi misin? Elena'ya söylediklerinin aynısını bana da mı söyleyecek? Stefan'dan pek umudum yoktu, ama en azından Damon'un eski Elena'ya benzemediğimi anlamasını ummuştum. Demekki yanılmışım.

"Tam bir pislik gibi davrandım. Geçen gün seni öpmeye çalışmamın hiçbir açıklaması olamaz."

"Doktoruma göre-"

Bir anda lafa karıştım "Stefan'ı cezalandırmak mı istedin? Evet evet anlıyorum."

Belli ki bu ani çıkışıma bir anlam verememişti. Kaşlarını kaldırıp sırıtmıştı. "Nereden anladın?"

"Sadece çıkarım yaptım." Diyerek dudak büzdüm. "Gözü olan her insan bunu anlayabilir. Ona geçmişten kalan bir kinin var ve bunun intikamını almak istiyorsun, doğru anlamış mıyım?"

Sırıtması daha da büyümüştü.

"Sanırım seni hafife almışım."

Sözleri üzerine bir kahkaha attım. "Bunu daha yeni mi fark ediyorsun?"

***

"Imm, Stefan ve Caroline eğleniyor gibi görünüyor" dedim ve devam ettim. "Bu yüzden anlat, seni dinleyeceğim."