Bölüm 11

35.1K 1.6K 217
                                    

12.04.2022

Akın ile okuldan çıktıktan sonra tırnak randevuma yetişmiş iki saat orada tırnaklarımın yapılmasını bekleyip en sonunda işimiz bitince otobüse binmiştik.

Benim mekana gidiyorduk.

"Şimdi sana anlatayım nerden para kazanıyorum. Bu senenin başında bir oyun salonunda çalışmaya başladım Ahmet abinin yanında çalışıyordum. Ahmet abinin mirasçısı oğlu Selim'di ama o oğlunu iki sene önce motor kazasında kaybetmiş. Ben bu sene orada çalışmaya başladığımda beni kızı gibi gördü. Bence çok saçma ama yeni mirasçısı benim. 18'ime geldiğimde Ahmet abinin yerine ben geçeceğim işte. Öyle yani." Deyip anlatmayı bitirmiştim.

Bence Ahmet abinin yaptığı çok saçmaydı neden bir insan bütün mirasını kan bağı olmayan yabancı birine bırakmak isterdi ki?

"Vay be ne insanlar var." Diyen Akın ile gülüp,

"Neyse işte şimdi de oraya gidiyoruz anlayacağın üzere."

"Çok iyi bu arada." Bence de.

Otobüste ineceğimiz durakta durduğunda Akın'ı kolundan tutup çekerek otobüsten indirdim.

"Gel biraz yürüyeceğiz."

&&

"Mahalle muhtarı gibisin anasını satayım karşıdan gelen herkesle selamlaşıyorsun." Diyen Akınla deli gibi bir kahkaha attım. Benimle o da gülmeye başlamıştı.

Sağ elimi kalbimin üstüne doğru koyup kafamı hafif eğerek,

"Esnafın kalbindeyiz evelallah." Dedim. Yüzüme garip garip bakıp, kahkaha atmaya başlamıştı.

Onunla birlikte bende gülmeye başladım.

İlerimde görünen tabela ile Akın'a orayı gösterip "İşte tam olarak orası." Dedim.

Hızlı hızlı yürümeye başlayıp. İki dakika içerisinde varmıştık. Vardığımızda cam kapıyı itip içeri girdim ardımdan Akın'da içeri girip kapıyı kapatmıştı.

Bilgisayar masalarının olduğu bölüme giriyordun ilk başta, zaten sadece bilgisayar bölümü vardı. Ahmet abi burayı daha da genişletmeyi planlıyordu tutan bir mekandı.

İleride gördüğüm tanıdık yüzler ile siktiri çekmiş ve sinirlenmiştim.

Doğu, Emir ve Furkan buradaydı. O üçünün bana zararı dokunmamıştı ama Mete gibi bir abileri olduğu için onlarda yanıyorlardı.

Yüzümün düştüğünü gören Akın karşıma geçip

"Ne oldu neden düştü yüzün." Gülümseyip

"Yok bir şey ya kalabalık değil ya o yüzden." Dedim o da gülümseyip "Okullarından daha yeni çıkmışlardır gelir öğrenciler." Demişti. Bende kafamı sallayıp yanında içeri doğru ilerlemeye başladım.

Arka tarafa doğru ilerleyip bilgisayarının başında oturan Ahmet abinin yanına geldiğimde sarılıp, selamlaştıktan sonra Ahmet abi ile Akın'ı tanıştırmıştım.

Bilgisayar masalarının oraya bakıp kardeşlerimin masa numarasını çözdükten sonra Ahmet abiye "Abi 23, 24, 25'i kapatır mısın?" Demiştim.

"2 saatlik aldı onlar daha yarım saat olmadı."

"Ne bileyim abi o bilgisayarlardaki üyelik bitmiş de bir şey de ama kapat bilgisayarları." Ahmet abi kafasını sallayıp 'peki' dediğinde "Gidiyoruz biz, yarın falan gelirim abi." Demiş Akın'ı elinden tutup çekiştirerek dükkandan çıkartmıştım.

DerinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin