Derin

Bölüm 3

05.12.2021

     Alya Derin'in Ağzından

Olduğum durumdan duyduğum rahatsızlığı hayatımın hiçbir anında hissetmediğimin farkındalığı ile derince yutkunmuştum.

Bora ile onun arabasında biyolojik annemin bana attığı konuma gidiyorduk.

Yaklaşık bir saat önce Bora'nın ailesi ile vedalaşıp son bir kere çantalarımı kontrol etmiş akşam yemeğimizi yedikten sonra yola çıkmıştık.

Ne kadar geç gidersem o kadar iyi diye düşünerek oyalanabildiğimiz kadar oyalanmış saat akşam sekiz olduğunda evden çıkmıştık.

Tabii evde vakit geçirdiğimiz süre zarfında çokça kez annem tarafından telefon aramalarıyla taciz edilmiş bile olsam bu saate kadar gidişimi erteleyebilmiştim.

İçimde minnacık dahi bir duygu kırıntısı yoktu çünkü hiçbir zaman bir ailem olmamıştı ve bu yaşımdan sonra da olup olmaması beni pek ilgilendirmiyordu ben zaten kendi kendimi büyütmüştüm.

"Hedef sağınızda." diyen navigasyonla birlikte Bora evin kapısına doğru ilerlemişti. Evin kapısına gittiğimizde güvenlik kapıyı açmayıp arabanın yanına gelmişti. Bora kendi tarafındaki camı açtığında güvenlik arabanın içine doğru eğilip beni gördüğünde "Hoş geldiniz." deyip kulübesine gittikten sonra sonunda o gösterişli büyük kapı açılmıştı.

Açılan kapı ile birlikte araba sonunda içeri girebilmiş ve o büyük ihtişamlı evi görebilmiştik.

Bora'nın "Vay amına koyayım milletin yaşadığı evlere bak." demesiyle ona bakıp göz devirmiştim. Ailesinin yanında yaşamaya devam etseydi böyle büyük ve ihtişamlı bir evde yaşıyor olacaktı.

"Kendine gel aptal senin ailen de zengin."

"Doğru lan." Araba girişteki süs havuzunun etrafında dolaşıp kapının önünde durduğunda. Evin kapısına biyolojik annem ve babam yanlarında da benden bir-iki yaş büyük görünen bir çocuk çıkmıştı. Gözlerimi camdan alıp Bora'ya çevirdiğimde onun da bana bakıyor olduğunu gördüm.

Yerinde tamamen bana dönüp "İstersen hemen şu an arabadan inmeden dahi geri dönebilirim." demesi ile ona doğru atılıp kollarımı boynuna doladım. O da sarılışıma karşılık verip kollarını belime dolamıştı.

"İstesem de, istemesem de beni yanlarına almaları çok kolay olur bu yüzden işi zorlaştırmaya gerek yok." deyip boynuna doladığım kollarımı geri çektim o da kollarının belimde olmasına son verdi. Arabanın kapısını açıp arabadan indiğimde Aralığın soğuğunu iliklerime kadar hissetmiştim.

Bagaja doğru adımladığımda Bora'da arabadan inmiş yanıma gelmişti. Bagajın kapağını açtığında sırt çantamı alıp tek kolunu omzuma asıp Bora'nın bagajdan indirdiği valizi yanıma çekmiştim. Valizi yanımda yürütebileceğim hale getirdiğimde son kez vedalaşmak için Bora'ya dönmüştüm ona doğru dönmemle beni tutup kendisine çekip sarılmış ve;

"Ben her zaman senin yanındayım bunu unutma, rahatsız olduğun bir şey olduğu zaman ara beni gelir alırım seni. Odana dokunmayacağım, kimsenin girmesine de izin vermeyeceğim gelir kalırsın zaten." demişti.

Biraz da olsa tedirginliği gitsin diye kolları arasından çıkıp kulağımı tutarak "Kulağımı siktin bunu kulağımın dibinde söylemene gerek yoktu." demiştim o da dediklerimin üstüne gözlerini devirmişti.

"Neyse artık gidiyorum beklediler beş saat soğukta" demiş ona arkamı dönüp kapıya doğru adımlamaya başlamıştım.

Ben artık gidiyorum koçum, yolcu yolunda gerek.