"Girsene, eşisin sen." Jeongin oturduğu yerden yatak odasına girmek için kapıda kararsızca duran büyüğüne bakarken Hyunjin dudaklarını dişleyerek onayladı. "Doğru ya, gerçek bir evliliğiniz yoktu. Tabii hyungu giyinirken görmek istemezsin."
"Jeongin, vazgeç şu takıntından. Cidden evliyiz, cidden evli olduğumuzu kabul etmek için ne görmek istiyorsun?" Hyunjin sinirle kardeşine dönerken Jeongin omuz silkti. "Sevişin."
"Buna hazır değiliz diyorum."
"Hazır olmanız için ne kadar süre geçmeli hyung? Aylardır evlisiniz. Dediğinize göre uzun süredir sevgilisiniz." diyerek çıkıştı Jeongin. "Biliyor musun? Benden gerçekleri sakladığın için üstüne geliyorum. Minho hyung gibi ben de gerçeği bilmeliyim." dedi Jeongin kırgınlıkla.
"Sana yalan söylediğimiz yok." dedi Hyunjin ısrarla.
"O zaman hyung, yarın sabah ikinizden birinin boynunda izler göreyim, oldu mu? Eğer görürsem siktir olup gideceğim. Etrafımdaki herkesin bana yalan söylemesinden bıktım, herkes kendi hayatı hakkındaki büyük yalanları söylüyor." diyerek önüne döndü Jeongin.
Hyunjin oflayarak yatak odasına hışımla girmiş ve Seungmin'i iç çamaşırıyla görmeyi umursamadan kapıyı kapatmıştı arkasından.
"Ödüm patladı."
"Üzgünüm." Hyunjin kendini yatağa bırakırken yüzünü sıvazladı.
"Jeongin'le neden tartışıyordunuz?"
"Evliliğimize inanması için sabah boynumuzda iz görmesi gerekiyormuş." dedi Hyunjin sinirle.
"Yani," Seungmin yatağa oturup gence baktı. "Sevişmemizi mi bekliyor?"
Hyunjin onaylarken Seungmin dudaklarını birbirine bastırıp anladığını belirtmek için onaylamıştı. İkisi sessizce bir süre otururken konuşan yine Seungmin oldu. "Direkt söylesek."
"Yalanı uzattım içeride. Bana olan güveni tamamen kırılacak."
"Zaten yalan söylemeyi de beceremiyor, annemlere belli eder." diye mırıldandı Seungmin. Hyunjin onu onaylayıp yüzüne ellerini bastırdı. İki genç de yatağın birer ucunda sessizce duruyorlardı.
"İyi geceler hyunglar!" diye seslendi Jeongin. Koridordan gelen adım sesleri azalırken Seungmin karşılık vermiş ve daha sonra sessizce elleriyle oynamaya devam etmişti.
"Ne düşünüyorsun?" dedi Seungmin gence dönüp.
"Birkaç küçük iz görmek onu tatmin eder mi diye düşünüyorum." dedi Hyunjin doğrulup sırtını başlığa yaslarken. Seungmin dizini kendine çekip çenesini yaslamış, pijamasının paçasıyla oynamaya başlamıştı.
"Sessizce evden çıkıp takıldığın biriyle bir şeyler yaşayıp gelsen, ben yapmışım gibi göstersek..." diye mırıldandı Seungmin.
"Takıldığım biri yok, Seungmin. Sözde de olsa seninle evliyim, aptal aptal işler yapmam ben." dediğinde Seungmin iç çekti. "Ne yapacağız o zaman?"
"Karar vereceğiz."
"Cidden sevişecek miyiz? Seni giyinirken bile görmedim!" diye fısıltıyla çemkirdi Seungmin arkadaşına doğru.
"Hayır, sevişmeyeceğiz. Öyle göstereceğiz." dedi sarışın genç. "Makyaj malzemelerin nerede? Boynuna kızarıklar yapmaya çalışalım."
"Jeongin daha beş gün bizimle yaşayacak, her gün makyaj mı yapacağız?" dedi Seungmin. "Bence anlatalım böyle böyle diye."
"Başımıza bin tane bela alırız. Jeongin kesin belli eder." dedi Hyunjin ellerini saçlarından geçirip.
"İyi de, gerçekten sevişsek bile buna inanmaz. Hazır değiliz diye zırıldayıp durduk, ilk sevişmeyi evde kardeşin varken yapmamız çok absürt." dedi Seungmin göz devirirken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eğer kimseyle evlenmezsek // Hyunmin
FanficHyunjin, hala yakın arkadaş olduğu lise arkadaşıyla yaptığı anlaşmayı gerçekleştirir. ©20222503-20220605 •20220605-20222905 •omegaverse •kurt formu, parlak gözler ve mühür yok