Eğer kimseyle evlenmezsek // Hyunmin

9: Jeongin tekrar gelsin mi?

Jeongin'in eve Jisung'ı atması, Hyunjin'in kardşeini azarlaması ve küçük olanın ağebyinin evinden kendi evine kaçmasının üzerinden birkaç gün geçmişti.

Garip olan, Hyunjin ve Seungmin'in hala beraber uyuyor olmasıydı.

Akşam rutinlerini tamamlayan iki genç odaya girmiş, yatağa oturmuşlardı. Hyunjin örtünün içine girip yatağa gömülürken Seungmin eline yaslanarak diğerini izlemiş ve gözüne çok tatlı geldiği için yanağını öpüvermişti.

Hyunjin ona yattığı yerden göz kırpınca Seungmin sırıtmış ve yanına uzanıp ona doğru dönmüştü. Hyunjin tabanı izlerken iç çekti.

"Evde gürültünün olmasına alışmışım."

"Jeongin bizimle yaşasa güzel olurdu." dedi Seungmin. "Onunla vakit geçirmeyi seviyorum."

"Ben de ama biraz fazla şerefsiz." İkisi gülüşürken Seungmin ellerini yanağının altına aldı. "Sen o günü konuştun mı onunla?"

"Jisung kızgınlıkta olduğu için kaptırmışlar kendilerini ama bir şey yaşanmadan biz gelmişiz. Ön sevişmelerini bastık." diye rahat rahat anlattığında Seungmin fülerek ona baktı.

"Çok pislik bir ağabeysin."

"Ulan, it benim evimde sevişmeye kalkıyor. Bir de altın plaket mi verseydim?" Seungmin kahkaha atarken Hyunjin ona dönmüştü. Hoş tınısı olan kıkırtıyı dinlerken aklına gelen şeyle iç çekti.

En son Jeongin buradayken öpüşmüşlerdi.

Yavaşça gence yaklaşırken Seungmin ona şak diye dönünce duraksadı. "Vermeseydin zaten ama en azından kızmasaydın, kızmadın değil mi?"

"Bir daha evime erkek atarsa onu camdan atacağımı söyledim." dedi Hyunjin tamamen geri çekilip.

"Yarın akşam yemeğine ağabeyimi çağırsak mı?" dedi Seungmin eşine yanaşırken. "Belki diğerleri de gelir."

"Yarın toplantım var."

"O zaman, öbür gün?" dediğinde Hyunjin başını iki yana salladı. "Uzun süredir akşamları erkenden eve geliyorum. Birikti tüm işlerim." Seungmin onaylayıp sırt üstü uzanmış ve ellerini başının altına yerleştirmişti.

"Sen çağır bizimkilerle vakit geçir. Ama Chan ve Changbin gelemez." dediğinde Seungmin onayladı. "Sadece Felix'i çağırır dedikodu gecesi yaparım o zaman."

"Sen bilirsin bebeğim," dedikten sonra ikisi de birbirine dönmüştü. "Ya... Alıştım."

"Bu oldukça normal, rahatsız etmiyor." dedikten sonra yan dönmüştü genç. "İyi geceler hayatım." dediğinde Hyunjin gülerek omzuna vurdu.

İkisi kıkırdarken bu kez sarılan Seungmin değil Hyunjin olmuştu. İkisi birbirine sokulurken uyuyakalmış, sabah evden aynı anda çıkmışlardı.

Şirketten çıktıkları gibi Seungmin en iyi arkadaşını aramış, abur cuburu ayarlayıp duşunu almış ve Felix geldiği gibi onunla beraber salona yerleşmiş ardından telefonunu alıp Hyunjin'i kontrol etmek için aramıştı.

"Efendim güzelim?" diyerek açılan telefona Felix kıkırdamamak için kendiniz zor tutmuştu.

"Ne yapıyorsun?"

"Evraklarla boğuşuyorum. Bir şey mi oldu?"

"Hayır, annemlerden biri mi yanında?"

"Jeongin şirkete damladı da, ona iş kilitliyorum hayatım."

"Ne zaman geleceksin? Seninle uyumak istiyorum." diyerek yalandan sızlandığında Hyunjin kahkaha attı.

"Anca gece bebeğim, çıkamam erken. Sen ne yapıyorsun? Geldi mi Felix?" dediğinde Seungmin onayladı. "Hm hm. Şimdi bir şeyler atıştıracağız. Seni akşam yemeğine bekleyelim mi?"