Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
"Ne oldu? Ne bu suratının hali?"
Minho, ellerini saçlarından geçirerek iç çekti ve Changbinin masasının karşısına oturdu.
"Changbin, kurbanın olayım bana bir akıl ver. Ben ne yapacağım?"
Changbin, arkadaşının bu haline endişelenerek koltuğundan kalkıp Minhonun yanına oturdu.
" Ne oldu Minho? Kötü bir şey mi var?"
Minho oturup ağlamak istiyordu. "Changbin, ben baba oluyorum"
Changbin öylece donup kalmıştı. Gözlerini birkaç kere kırpıştırdı. "Nasıl? Kimden? Pardon sen aktiftin. Kimi hamile bıraktın lan?"
"Han Jisung"
Changbin daha çok şaşırarak gözlerini sonuna kadar açtı. En yakın arkadaşı birini hamile bırakmıştı ve bu kişi bir erkekti.
"Nasıl oldu ya? Emin misin?"
Minho derin bir iç çekti. "Jisung öyle söylüyor. Onunla fazla konuşamadım. Kabul etmeyeceğimi düşünüyor ve stres yapıyor. Az önce onu sakinleştirdim şimdi odamda uyuyakaldı. Changbin ben ne bok yiyeceğim?"
Changbin biraz sessiz kaldı. Düşünmeye ihtiyacı vardı. Minho bu sürede tekrardan konuştu.
"Ben tekrar birini hayatıma nasıl alacağım? O, beni bıraktı. Benim yüzümde-"
Changbin, arkadaşının çenesinden tutarak kendisine bakmasını sağladı ve en sert bakışları ile baktı. "Minho, bunu kaç kere konuştuk? Senin bir suçun yok. Bak, belki de bu artık bir ilişki içine girmen için sana bir işarettir."
Minho kafasını sağa sola salladı. "Ben hala onu seviyorum Changbin. Denedim. Jisungu sevmeyi denedim fakat olmadı. Kalbim onun için atarken başkası ile bir ilişki içine giremem"
Changbin iç çekti. "Peki ya Jisung ve bebeği? Onlara ne olacak?"
Minho ağlamak istiyordu. "Bilmiyorum."
"Minho, bebek büyük bir sorumluluk. Bu sorumluluğun altına girebileceğine karşı kendine güveniyor musun?"
Minho tekrardan "Bilmiyorum" dedi. Changbin sakin kalmaya çalıştı ve elini arkadaşının omzuna attı.
"Kardeşim, bilmelisin. Ya şimdi Jisung'a gidip 'ben bu sorumluluğu alamam Jisung sen kendi kendine hallet' diyeceksin ya da-"
Minho hızla kafasını sağa sola salladı. "Bu olmaz. Asla tüm sorumluluğu ona yükleyemem. Birlikte yaptığımız bir şey sonuçta. Yani bebek.."
Changbin gülümsedi. "O zaman Jisung uyandığında ona güzelce bir yemek ısmarla ve bu konu hakkında derince konuşun olur mu?"
Minho kaçıncı kez olduğunu saymadığı bir iç çekişten sonra ayağa kalktı. "Ben odaya döneyim. Jisung tek kalmasın"
Changbin sırıtarak kafasını aşağı yukarı salladığında Minho oturduğu koltuktan kalkarak odasına geri döndü.
Jisung hala küçük koltuğa kıvrılmış bir şekilde uyuyordu. Minho yanına yaklaştı ve yere oturarak Jisungun uyuyan yüzünü izlemeye başladı.
Jisung'un uyurken bile karnına sarılışı Minhonun gözünde kaçmamıştı tabii..
Minho ne yapacağını gerçekten emin değildi. Kabul etmezse ayrı bir dert ederse ayrı..
Resmen araftaydı.
Tüm sorumluluğu bu masum adama yükleyemezdi. Fakat kalbinde başka biri varken Jisungu nasıl kabul edecekti?
Aslında sadece bebeği etmesi gerekiyor öyle değil mi? Ama bebeği de Jisung taşıyor. Ah, lanet olsun. Resmen çıkmaza girmişti.
Jisung küçük mırıltılar ile uyandığında Minho ile göz göze gelmesi ile aniden yattığı koltukta doğruldu.
Minho oturduğu yerden kalkarak Jisungun yanına oturdu. "Ani hareket etmen bebeğe zararlı değil mi?"
Jisung salak salak Minhonun yüzüne bakıyordu. Doğru ya, ona anlatmıştı her şeyi..
"Öyle tabi evet.."
Jisung kedi gibi mırıldar şekilde konuşurken Minho gülümsedi. "Jisung, sana o günde sordum. Şimdi de soruyorum. Pişman mısın?"
Jisung kafasını sağa sola salladı ve ağladığından dolayı şişmiş ve ağrıyan gözlerini Minhonun gözlerine çıkardı.
"Bende sana o günde söyledim şimdi de söylüyorum Minho, yaptığım şeylerden asla pişman olmadım, olmayacağım. Bebekten de pişman değilim. Peki ya sen? Pişman oldun değil mi? Böyle bir şey beklemiyordun"
Minho yavaşça kafasını aşağı yukarı salladı. "Beklemiyordum. 2 ay sonra karşıma hamile olarak geleceğini tahmin bile edemezdim. Ama.."
Jisung merakla Minhonun gözlerine bakmaya devam etti. "Ama?"
Minho kararını verdi ve gülümsedi. Bu gülümseme Jisungun rahatlaması içindi. Gülümsemenin arkasından gelen konuşma da Jisungu rahatlatmıştı.
"Ama ben bu büyük sorumluluğu sadece sana yükleyemeyeceğim. Birlikte yaptığımız bir bebek. Sorumluluk alacağım"
