19 |Final

2.4K 150 96
                                    


Minik beden defalarca su vurmuştu yüzüne. Onu korumak için herşeyi yapacağına yemin etmişken hala bir şey olacağıma dair hisler vardı içinde.  Başını ıslak saçları ile birlikte kaldırdı. Kırmızı olan gözlerinde ki yaşları elinin sırtı ile sildi.

Kendinden o kadar emindi ki. Sağ salim eve döneceklerine inanmıştı.

Üstünü değiştirerek aşağıya indi. Silah dağıtımı yapılırken, yüzüne sahte bir gülücük yerleştirdi.

"Hey,uziler benim"

Merdivenlerden aşağıya inen jimin koltukta oturan adamdan bihaberdi.

Uzileri eline alan jimin yavaşça öpücük kondurmuş,silaha karşı sırıtmaya başlamıştı.

İçinde ki korkuyu saklamanın tek yolu buydu aslında. Kolay kolay insanlardan korkan biri değildi jimin. Namjoon ona bunu aşılamişti. Ama işin ucunda sevdiği adamin varlığını anlayinca işler değişiyordu.

Birden suratı düşmüştü jiminin. Ciddiyete bürünmüş,sert bakışlarını adamlara çevirmişti.

"Sizden bir ricam olacak. Bugün ne olursa olsun canınız pahasına jeonu koruyun. Belki istediğiniz şeyleri veremem belki de sizi yüceltemem ama sanırım insan olarak size hep minnettar olabilirim"

Böyle konuşmalar yapmak asla jimine göre değildi. O daha çok flörtöz takılır işi bittiğinde giderdi.

"Ya siz efendim?"

Hafifçe tebessüm ederek cevap verdi jimin.

"Bende sizi ve onu korumak için canımı ortaya koyacağım. Hep yaptığım gibi"

Adamlardan biri jiminin önüne gelerek sertçe eğildi.

"Sizin varlığıniz patronu mutlu ediyor efendim. Sizi de korumak üzere iş başında olacağız"

Oda da ki herkes jiminin önünde eğilmişti. Hafifçe utandığını belli eden gülüş sesi çıkararak devam etti.

"Hey,hey çocuklar. Teşekkür ederim. Bu arada jeon nerede?"

Adamlar birbirine şaşkın şaşkın bakarak, içlerinden birinin ona doğruyu söylemesini bekledi.

"Sabahtan beri koltukta oturuyor efendim"

Kaşları catilmış bir şekilde adama bakan minik beden kafasını koltuğa çevirdiği anda şaşırmıştı çünkü sevgilisinin orda olduğundan bile haberi yoktu.

"Jeon! Ne yapıyorsun orada?"

"Asıl sen ne yapıyorsun jimin?"

"Ben? Ben silah seviyorum ay seçiyorum da sen niye hiç ses vermedin"

"Öyle güzel konuşuyordun ki bölmek istemedim"

Ayağa kalkan jeon,jiminin yanina adimladi. Ellerini beline sararak burunlarını sürttü.

"Benim için bu kadar endiselendigini bilmiyordum"

"Ben sürekli senin için endişeleniyorum jeon"

"Buna gerek yok jimin. Bu gece ikimizde eve sağ salim geleceğiz hm?"

"Eğer birimize bir sey olursa bir söz verelim jeon"

Jimini pür dikkat dinleyen jungkook küçüğün ne diyeceğini merak ediyordu.

"Bir sonra ki hayatimiz da da birbirimizi bulalım olur mu?"

"Bir sonra ki hayatın var olacağına inanıyor musun?"

"Bilmem, ihtimaller hep yok mudur?"

"Seni her evrende bulacağına soz veriyorum jimin. Ne olursan ol"

in pain | jikookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin