ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37

Η ταχύτητα των δύο αυτοκινήτων αυξανόταν. Παρά τα παρακαλετά της Καλλίστης να σταματήσει το αμάξι, ο Άλεξ συνέχιζε. Τα χέρια του έσφυγγαν το τιμόνι με δύναμη ενώ τα μάτια του ήταν στραμμένα περισσότερο στον καθρέφτη για να βλέπει πίσω παρά μπροστά στον δρόμο.

'' Άλεξ θα σκοτωθούμε εάν συνεχίσεις σε αυτό τον ρυθμό!'' του είπε έντονα για να τον <<ξυπνήσει>>. Εκείνος την κοίταξε και άρχισε να μειώνει ταχύτητα. '' Τι γίνεται; Ποιοι είναι πίσω μας; ΠΕΣ ΜΟΥ!'' του φώναξε με δάκρυα στα μάτια.

'' Πρέπει να βγω.'' είπε ανέκφραστα ο Άλεξ.

'' Τι; Τι λες;''

'' Αν δεν βγω θα εξελιχθούν τα πράγματα πολύ διαφορετικά.'' η ταχύτητα μειωνόταν και άλλο μέχρι που το αμάξι σταμάτησε τελείως. Ο Άλεξ έπιασε το πρόσωπο της αγαπημένης του με τα δύο του χέρια και την κοίταξε. '' Άκουσέ με. Ότι και να γίνει απόψε, ότι και να πάθω θα μείνεις δυνατή. Η Φωτεινή τα γνωρίζει όλα. Θέλω να είσαι δυνατή. Μείνε εδώ, βάλε τις ασφάλειες και ότι και να ακούσεις σε παρακαλώ ζωή μου, μην βγεις από το αμάξι.'' ένωσε τα χείλη τους με ένα φιλί σα να ήταν το τελευταίο τους. '' Σε αγαπάω!'' ήταν τα τελευταία του λόγια πριν βγει από το αμάξι. Η Καλλίστη όμως δεν έβαλε καμία ασφάλεια. Αντιθέτως το χέρι της βρισκόταν στην πόρτα του αμαξιού και το βλέμμα της στον καθρεφτή για να βγει αν δει το παραμικρό. Δύο άγνωστοι άντρες πλησίασαν τον Άλεξ. Κανείς δεν της θύμιζε τίποτα.

'' Αποφάσισες να σταματήσες τελικά.'' ακούστηκε η φωνή του Χάρη. '' Η κόρη μου; Δεν θα βγει να γνωρίσει τον πατέρα της;''

'' Αφησέ την ήσυχη! Εμένα θέλεις. Εκείνη δεν ξέρει τίποτα.'' του είπε έντονα ο Άλεξ.

'' Σου έιπα, αν έρθει με το μέρος μου αυτή δεν θα πάθει τίποτα. Για εσένα όμως δεν παίρνω όρκο.'' του είπε αλαζονικά.

'' Θα με σκοτώσεις; Τόσο άντρας λοιπόν; ''

'' Μη με νευριάζεις άλλο γιατρουδάκο γιατί πρώτα θα σκοτώσω την άλλη μπροστά στα μάτια σου.'' ο Άλεξ έκανε να τον πλησιάσει αλλά τότε και οι δύο έβγαλαν όπλα. '' Έλα. Κάνε αυτό που θέλεις να κάνεις.'' είπε και γέλασε. '' Θα μετρήσω ως το τρία για να βγει και η άλλη από μέσα αλλιώς θα την βγάλω εγώ.''

'' ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΞΕΙΣ!'' ακούστηκε η φωνή της Καλλίστης βγαίνοντας από το αμάξι.

'' Βρε βρε καλώς την...'' είπε ο Χάρης και την κοίταξε. '' Ε λοιπόν τολμώ να πω ότι δεν μου μοιάζεις.''