ΚΕΦΆΛΑΙΟ 12

250 16 2
                                    

Πίσω στο σήμερα:

Η Καλλιστη ήταν μόνη της στο σπίτι. Καθόταν στο σαλόνι ακούγοντας κλασσική μουσική με ένα ποτήρι κρασί. Ξαφνικά άκουσε θόρυβο έξω από την πόρτα. Χαμήλωσε την μουσική και πήγε αργά κοντά στο παράθυρο. Στο οπτικό της πεδίο εμφανίστηκαν τρεις άντρες ντυμένοι στα μαύρα με κουκούλες να προσπαθούν να ανοίξουν την πόρτα. Απομακρυνθηκε αργά από το παράθυρο, πήρε το κινητό στα χέρια της και με γρήγορους ρυθμούς ανέβηκε στο δωμάτιο της. Κλείδωσε την πόρτα και πήρε το κλειδί μαζί της. Πάτησε τον πρώτο αριθμό που εμφανίστηκε στην οθόνη της και κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι.

"Άλεξ; Άλεξ βοήθεια" είπε ψιθυριζοντας.

"Καλλίστη;" ρώτησε με απορία ο Άλεξ

"Κάποιοι προσπα-" η φωνή της διακόπηκε όταν ένας δυνατός κρότος ακούστηκε από τον κάτω όροφο.

"Καλλίστη είσαι καλά;" είπε ανήσυχος.

"Μπήκαν στο σπίτι...Αλεξ; Μπήκαν στο σπίτι τρεις άντρες" του είπε φοβισμένη και ο Άλεξ σηκώθηκε από την καρέκλα και παίρνοντας την τσάντα του βγήκε από το γραφείο των γιατρών. "Αλεξ ανεβαίνουν"

"Σσσς! Κρυψου και κλειδώσου στο δωμάτιο σου. Έρχομαι κοριτσάκι μου, έρχομαι μην φοβάσαι." κατέβηκε στο πάρκινγκ και μπήκε γρήγορα στο αυτοκίνητο του. "Μην κλείσεις το τηλέφωνο μέχρι να έρθω"

" Αλεξ ακούω τα βήματα τους στην σκάλα" είπε σιγανά. " Φοβάμαι Αλεξ..."

"Ερχομαι, έρχομαι" η ταχύτητα του αυτοκινήτου είχε ξεπεράσει τα όρια ενώ ο Άλεξ προσπαθούσε να την ανεβάσει και άλλο. "Μην κλείσεις το τηλέφωνο" η πόρτα του δωματίου της άρχισε να τρανταζεται. " Καλλίστη; "

" Ηρθαν πάνω...θα μπουν μέσα Αλεξ..." είπε η Καλλίστη και ξέσπασε σε κλάματα. Η πόρτα του δωματίου μετά από ένα δυνατό χτύπημα άνοιξε. Η Καλλίστη πάγωσε και με το ένα της χέρι κάλυψε το στόμα της. Παρατήρησε τα πόδια του ενός από τους τρεις. Άρχισε να ψάχνει τα συρτάρια αγνοώντας τον υπολογιστή και το ταμπλετ που βρισκόντουσαν πάνω στο γραφείο. Το σώμα του βρέθηκε μπροστά από το κρεβάτι. Η σιγή που επικρατούσε έσπασε με την φωνή ενός άντρα στον κάτω όροφο.

"Κατεβα να φύγουμε. Ο γιατρουδακος έχει λάβει τα μέτρα του" ακούστηκε ο άγνωστος άντρας και σε πέντε λεπτά στο σπίτι επικράτησε μια νεκρικη σιωπή.

" Αλεξ νομίζω έφυγαν"

" Μην το κουνήσεις από το δωμάτιο. Σε δύο λεπτά θα είμαι εκεί!"
Ο Άλεξ μπήκε στο σπίτι και ανέβηκε την σκάλα. Άρχισε να φωνάζει το όνομα της όσο ανέβαινε την σκάλα. Μπηκε στο δωμάτιο και άκουσε τον λυγμό της. Την βοήθησε να βγει κάτω από το κρεβάτι και εκείνη έπεσε στην αγκαλιά του. " Ηρέμησε...ηρεμησε είμαι εγώ εδώ τώρα" είπε και την φίλησε στο κεφάλι.

ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ Where stories live. Discover now