Agnosia(Hissiz)

Giriş

Yanımdaki kızları dikkatle dinlerken hem dinlediğim Nur'a bakıp hemde yürümek zordu. Sonunda kapıya yaklaştığımızda durduk.

"Neyse kızlar. Görüşürüz." diyen Nur ile sıkıca sarıldık ve vedalaştık.

"Kaldık baş başa." diyip Hande'ye döndüm. Kaşlarını kaldırdı.

"Kessinlikle hayır. Ben işe gidiyorum." omuzlarım düşerken ona da sarıldım. Ardından vedalaştık ve elimi çantama attım. Kulaklıklarımı çıkarıp kulağıma taktım ve telefonumu elime aldım.

Ne dinleyeceğime karar vermek zordu. Bir süredir aynı şarkıları dinliyordum. Ve sıkılmıştım. Ancak yeni ne dinleyeceğime de karar veremiyordum bir türlü. Parmaklarım ekranda gezinirken bir bedene çarptım.

Başımı kaldırmamla elinde bir kutu tutan ve kutunun içi boyalarla dolu olan çocuğa baktım. Ardından üstümdeki lila rengi gömleğimde oluşan iki parmak kalınlığındaki siyah lekeye.

"Noluya ya ?!" cırladığım anda kaşlarını kaldırdı.

"Önüne bakmayan sensin." dedi. Sesi pürüzsüz, tok, tamamen görünüşüne uygun bir tonda ve duygusuzdu.

"Hadi ben önüme bakmıyordum. Sen kör müsün ? Çekilseydin ?" havalanan kaşları indi. Suratı dümdüz bana bakarken bir kaç kez gözlerini kırptı.

Ardından gözleri üstüme kaydı. Baktıktan sonra kutuyu yere koydu. İçinden bir kaç boya çıkarıp dövmesiz elinin üzerine döktü. O an fark ettim. Elleri, tam bir renk cümbüşü içerisindeydi. Temiz bir fırça alıp karıştırmaya başladı. Bir üstüme bir eline bakıyordu.

"Rengi ilk defa mı görüyorsun ? Lila işte. Düz lila." kaşlarını çattı. Bana bakmadı. "Düz lila değil. Her rengin bir tonu vardır. Mesela elimin üstündeki de lila ama üstünle aynı değil." ardından biraz daha boya döktü eline. Tekrar karıştırdı. Sonra dümdüz bir ifadeyle fırçayı boyaya daldırdı. Ardından üstümdeki siyah lekenin üstüne getirdi.

"Napıyorsun ?" bunu diyip geri çekildiğimde çoktan siyah lekenin üstü kapanmıştı.

"Yeni gibi oldu. Fark anlaşılmıyor. Eğer hemen bu akşam yıkarsan boya çıkar." sonra kutudan her yeri farklı bir renk olan beyaz bir bez aldı. Elinin üstünü sildi. Bezi attı. Kutuyu kucaklayıp yanımdan ayrıldı.

Şaşkınca arkasından baktım... Çok garip biriydi... Fazlasıyla garip biri...