boli mnie

17 2 0
                                    

Patrzę na ojczyznę biedną,
Jak syn na ojca wplecionego w koło;
Czuję całego cierpienia narodu,
Jak matka czuje w łonie bole swego płodu.

Adam Mickiewicz - "Dziady, cz. III" [Wielka Improwizacja]


jak

dlaczego -

ostatnio trudno sensownie zacząć zdanie;

nie należy zadawać pytań

w czasach śmierci i kłamstwa

to zbytek

jak ukradziony z ukraińskiego domu bibelot

to naiwność -

cisza najszlachetniej oddaje powagę straty

starcza, mądra cisza

patronka zbolałych i wiedzących.


czasami pragnę, by istnienie nie było prawdą

byśmy nigdy się nie wydarzyli -

to by uprościło sprawę.

czy radości światowe są na tyle cenne, by dla nich istniał świat

czy są warte tego, by trwała codzienność

jednego, małego Wowy, który na grobie swej matki odprawia Dziady

codziennie

czy słoneczne chwile są w stanie powiedzieć "jesteśmy godne, by nas przeżywano" skoro patrzę

na zszarzałe ciało martwego Mariupola.

może lepiej, by nie było nic

skoro nie może być dobra.

(nie zadaję już pytań.

odpowiedzi są zbyt radykalne)


nie ma takiej zbrodni

po której popełnieniu Bóg powie: "Dość!"

a może jest? -

próbujcie dalej, przekonajmy się.

nie ma czerwonych linii

nic się nie zmieni

szczęśliwe zakończenia

nie będzie "przesilenia", jak w chorobie panienki z romansu

gdzie moje łzy ulgi, i śmiech?!!

ile jesteśmy w stanie znieść

nie wiem, ale będziemy musieli wypić do dna

gdzie mój anioł pocieszyciel

ten ogrójec jest zbyt przerażający


boli mnie Bucza

boli mnie Irpień, Hostomel

boli mnie zakrwawiony konik z Kramatorska

boli mnie każdy wywieziony wbrew woli w głąb Rosji

i boję się Mariupola.

sprawiono, że [dlaczego nazwanie wroga niszczy cały artyzm?

sztuka nienawidzi polityki i zbrodniarzy] niewinna ofiara stała się zbyt przerażająca, by na nią patrzeć.

czy można obedrzeć trupa z człowieczeństwa?

odpowiem tylko na to pytanie - nie.

oszukać można każdego, ale nie śmierć

na tym polega jej potęga -

nic, co ludzkie, nie jest jej obce.


niewiele widziałam, przyznaję

nie chlubię się wiedzą, uczuciem, umiejętnością

chciałam tylko być człowiekiem

ale czy to w gruncie rzeczy nie hańbiące miano?



a fale Azowskiego Morza srebrzą się w słońcu

na przekór rodzajowi ludzkiemu.




22.04.2022, Wielki Piątek w Kościele Prawosławnym i Grekokatolickim.

EFEKT SYLVII P. | wierszeOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz