kimyager | jeongguk & taehyung

[21]: her zamankinden çok

Selamlaarr

Az once everybody die icin kotu bir yorum aldim... sonra yorumu atan kisinin hesabina girdigimde, panosuna da yazmisti ve uzulmemem icin yorumlara yazmadigini soylemisti

simdi bilemiyorum gercekten oyle mi, yoksa sadece onun dusuncesi mi

sadece onun dusuncesiyse de ona oyle hissettirmisse oyle olabilir gerçekten bilmiyorum umarim oyle degildir

neyse

belirtmek isterim kii finale az bir zaman kaldi

finalden sonra servant'a da devam etmeyi düşünüyorum

size keyifli okumalar diliyorumm ve sizi seviyorum<33

-

yaşadığımız olayların üstünden geçen 3 günün ardından hayatımız normalde dönmüş sayılırdı. jeongguk hâlâ derslerimde kimya anlatıyordu. hâlâ evime geliyordu, ve hâlâ birlikte vakit geçiriyorduk. haftasonuydu, yatağımda uzanmış Instagramda geziniyordum.

üstten bir mesaj bildirimi geldiğinde, gulumseyerek mesaja tıkladım.

gönderen: kahramanım
"hey"
"bebeğim?"

gönderilen: kahramanım
"efendim aşkım"

gönderen: kahramanım
"müsait misin?"

gönderilen: kahramanım
"sana her zaman müsaitim"

gönderen: kahramanım
"güzel"
"bana gelmek ister misin?"

gönderilen: kahramanım
"şimdi sen gel derdim ama annem ve babam evde"
"o yüzden geliyorum"

gönderen: kahramanım
"senin için hazırlandım bekliyorum :)"

gönderilen: kahramanım
"bende senin için hazırlanıyorum :)"
"görüşürüüzz❤️❤️❤️👅❤️❤️❤️"

telefonu yatağın üzerine bırakıp hızla dolabımın önüne geçtim. onun için hazırlandığımı söylemiştim ve anne babama belli etmeden yapacaktım bunu şimdi.

dolabımdan yaz aylarında özellikle yatarken giydiğim dizlerimin iki karış üzerinde, siyah bir şort giydim. ve geniş bir pantolon alıp şortun üzerine giyerek düğmelerini ilikledim. beyaz, yarım ve üzerime dar olan bir badiyi üzerime geçirip aynada duruşuna baktım, bir crop gibiydi lakin tek farkı, ben yapmıştım. üzerine geniş bir beyaz gömlek geçirip onunu ilikledim ve aynada saçlarımı düzeltip telefonumu alarak odamdan çıktım.

"ben gidiyorum, jimin'lerle buluşacağız!" soru yağmuruna tutulacağını biliyordum, bu nedenle alelacele kapının önüne çıkıp ayakkabılarımı giydim. ayakkabılarım gerçekten ortaokuldaki erkekler tarafından eğlence konusu olmuştu. 7 ve 8. sınıflarda yaşıtım erkeklerin ayak numarası 40 ya da 41 olabiliyordu. ve benim 38 olduğu için buna birlikte gülmüştük.

bu arada arabam olsaydı fena olmazdı.

otobüsle gitmek istemiyordum, ama taksiye verecek parayı da yanıma almamıştım. telefonumu elime alıp bir taksi çağırdım. uygulama nedeniyle benim taksicinin telefonunda nereye gideceğim, adım ve ücreti nakit ödeyeceğim yazıyordu. birkaç dakika orada bekledikten sonra, yolun sonunda sarı bir araba gözükmüştü, taksi olduğunu var sayarak bir adım öne çıktım.