Broken Trust

-Chapter 25-

Twenty Five

"You need me?"

Pinagmasdan ko siya habang pinupulot ang mga bubog.

Gusto ko siyang tulungan pero parang nagkaroon ng ugat ang aking mga paa at hindi ako makagalaw.

This is bullshit! All I have to do is encircle him in my arms but I can't even fucking go near him.

Kasalanan ko ito diba? Akala ko ako ang pinakanagsuffer saming dalawa. But then, now that I've realized it, I never really asked for his side. I was an emotional wreck back then that I forgot to think what Ash is going through.

Nanginginig ang paa ko nang hinakbang ko ito. "Fuck, this is so gay." Mahinang bulong ni Ash ngunit dahil tahimik ang paligid ay narinig ko ito.

"A-are you okay?" Pautal-utal kong tanong. Ipinatong ko ang ang aking kamay sa kanyang braso.

Mabigat ang titig niya sa kamay ko kaya naman inalis ko ito. "Ash?"

"Yeah." Tumango siya. "Yeah. I'm sorry, aayusin ko lang 'to."

"Okay ka lang?" Lumapit ako sa kanya at idinampi ko ng bahagya ang aking kamay sa kanyang balikat, malapit sa kanyang leeg.

Napalundag siya at iniwas ang kanyang katawan sa aking kamay, para bang may sakit akong nakakahawa. Kumunot ang noo ko habang nagtiim ang kanyang bagang. What now?

"Uh, umupo ka na lang 'don. Please..." Punong-puno ng paghihirap ang pagkakasabi niya ng 'please'. What the fuck is happening to him?

Nagpunya siya sa kusina, sala-dala ang mga piraso ng bubog. Naiwan akong nakatayo at nakatulala.

Hindi ako sumunod sa sinabi niya at sinundan ko siya sa kusina. Ininda ko ang kirot na nararamdaman ko dahil sa biglaang pagtaboy niya saakin.

"Kanina ko pa napapansin, ah? Ano ba talagang problema mo? Sa tuwing lalapit ako sayo, iiwas ka. Nandidiri ka ba sakin? Cause I feel like shit kapag umaakto ka ng gan--"

"Fuck, no!" Hinilamos niya ang kanyang palad sa kanyang mukha. Nanlalaki ang mga mata niya nang hinarap niya ako. "Bakit mo naman iisipin 'yan! I've been avoiding you because I don't want you to hate me more!" Bulalas niya. Mabilis ang pag-akyat baba ng dibdib niya at sunod-sunod ang pakawala niya ng mabibigat na hininga.

"Hate you? I told I don't hate you." Matabang kong pagkakasabi.

"Yeah... At ngayon ko lang din nalaman 'yan. Simula ng dumating ka dito, ang alam ko kinamumuhian mo na ako. Kasi I feel so loved di'ba?" Ganti niya na punong-puno ng pait. Humarap siya sa sink at itinukod niya ang kanyang braso doon.

Napaawang ang bibig ko sa pagkakasabi niya.

"Ash..." Humakbang ako papalapit sakanya.

"Stop it. 'Dyan ka lang." Mariin niyang sabi.

Nag-init ang ulo ko. Why is he pushing me away? Nung lumalayo ako, siya itong lapit ng lapit, ngayon namang willing akong lumapit, layo-layo naman siya ng layo. Ang utak ni Ash kailangan ng pukpukin para naman magfuntion ng maayos. He needs to make up his fucking mind!

"No one makes my decision for me, Ash. Naiintindihan mo? Lalapit ako kung gusto k--" Hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko ay hinigit ako ni Ash at ikinulong sa kanyang bisig. Nakasandal ako sa sink na kanyang dinadantayan kanina at nakaharap siya sakin gamit ang kanyang malalim na titig.

"This. Eto ang gusto mo diba? Na lumapit saakin? Fine." Ikinulong niya pa lalo ako nang lumapit siya ng husto. "I don't want you near me kasi natatakot akong may gawin ako sa'yo na hindi mo magustuhan." Hinaplos niya ang pisngi ko. Nakaawang pa din ang bibig ko dahil sa gulat.