şehrin duvarları! bxb

yirmi beşinci bölüm

bitmesine o kadar az kaldı ki

hiç hazır değilim

bildirim gitmemesi sorunu çok moralimi bozuyor ayrıca, dünkü bölümün bildirimi gelmemiş olabilir atlamayın

Arda ile ilk öpüşmemizden bu yana hiç sevgilisi olmamıştı.

Konuştuğu kişiler, flörtleri olmuştu ama kimse ile uzatmamıştı. Bazen benden uzaklaşırdı, birileri ile konuşur sonra aniden bırakır ve geri gelip beni öperdi. Arda değil başkası olsa kendisini kabullenemiyor diye yorumlardım bunu ama konu Arda olunca ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum.

Sınava iki ay kala bir gün bizdeyken bana baktı ve staj yaptığı yerde biri ile tanıştığını söyledi. "Sanırım deneyeceğiz," dedi.

"Bana niye söylüyorsun bunu?" diye sordum. Omuz silkti. "Cumartesi randevuya çıkacağız," dedi.

Cumartesi gününe kadar bir daha konuşmadık. İçimi bir huzursuzluk kaplamıştı. Berat, sınav yüzünden strese girdiğimi düşünüp gülüyordu. Öyle olmadığını biliyordum ben.

Sonra cumartesi gecesi Arda arayıp kapıyı aç dedi.

İçeri geldi. Odamda sessizce oturduk. "Sıkıcıydı," dedi. İkincisi olmazmış.

"Sevişmek istemiyorum," dedim. Kızın tekiyle olamadı diye bana gelsin istemiyordum. "İkinci seçeneğin olmayacağım," diye ekledim. Gülümseyerek bana baktı. "Değilsin zaten," dedi.

Ama yine de bu beni mutlu etmedi. Üstümü çıkarıp pijamalarımı giydim. Sonra yatağa girip yorganı örttüm üstüme sıkıca. Arda oturduğu yerden beni izliyordu. Yüzüne baktım yattığım yerden. Gelip yere yanıma çöktü. Elini uzatıp saçlarımı okşadı. Gözlerimi kapattım. İkimiz de bir şey demedik.

Bir süre sonra Arda çıkıp gitti.

Ben de o gün bir şeylerden emin oldum. Ama yine de kabullenmek istemedim.