şehrin duvarları! bxb

yirmi altıncı bölüm

Sınavdan bir gece önce ailecek yemeğe çıktık.

Annem seneye ikiniz de en güzel üniversitelerde okuyacaksınız diyordu. Elif benden daha iyi durumdaydı. Onun en iyi yerleri kazanabileceğini biliyordum. Bunun için mutluydum. Küçük kardeşimin başarılı oluşu beni mutlu ediyordu. Geçen yıl benden iyi olma ihtimalini düşününce üzüleceğime inanıyordum ama öyle değildi. Beni geçmesine sevineceğim tek kişi Elif'ti.

Yemekten dönünce Arda bize geldi.

Odama geçtik. Yatağıma oturduk.

"Korkma," dedi. Yüzüne baktım. Yaklaşık omzunu benimkine yasladı. "Çok düşünme. İçinden ne geliyorsa yap," dedi. Cevabı biliyordum ama yine de "Sen öyle mi yapıyorsun?" diye sordum.

"Evet," dedi sırıtarak. "Ne düşünüyorsam onu yapıyorum, söylüyorum."

"Fark ettim," dedim.

"Mesela şu an seni düşünüyorum," dedi. "O yüzden şimdi seni yapacağım."

Sonra uzanıp beni öptü. Ben de onu öptüm.

Sessizce soyunduk.

Onun dudakları vücudumda gezindi. Benim ellerim onu ezberlercesine keşfetti. Sanki daha önce hiç dokunmamışım gibi dokundum. O bunu fark etti mi emin değilim.

İlk seferimiz gibi de değildi, ikincisi gibi de değildi. Önceden hissettiğim heyecan yoktu. Mideme kramplar giriyordu.

İşimiz bitince duşa girdik beraber. Son kez öptü beni. "Kalmak isterdim ama sabah sınava gireceksin," dedi.

O gittikten sonra yatağa uzandım.

Dediğini yapıp fazla düşünmemeye çalıştım.