şehrin duvarları! bxb

yirmi yedinci bölüm

Sınav günü çok rahattım.

Elif heyecanlıydı.

Annem onu bıraktı sınav yerine, babam beni.

Berk sabah başarılar diye mesaj atmıştı. Berat seneye ikimiz de tıptayız yazmıştı. Sümeyra okumam gereken duaların listesini atmıştı. Ahmet de kolay gelsin yazmıştı. Geçen yıl nasıl yalnız hissettiğimi hatırladım. Güldüm.

Sınavın ilk günü iyi geçmişti. Girdiğim üç yıl içinde en iyisiydi. Elif konuşamayacak kadar heyecanlıydı. Bir gülüyor bir ağlıyordu. Onu rahatlatmak için dondurma yemeye gittik.

İkinci gün annem beni bıraktı, babam Elif'i.

Matematiği çözdüm. Her zaman yaptığımdan daha iyiydi. Sonra fiziğe geçtim. Üç soru çözdükten sonra kalbimin sıkışmaya başladığını hissettim. İlk iki yıl sınavdan önce nasıl hissediyorsam öyle hissediyordum. Kaybolmuş.

Kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Bu yıl son şansın dedim, bu yıl da olmazsa kimse sana bir şans daha vermez dedim. Dört olmayacaktı. Çok düşünmemeye çalıştım. Embesilin teki de olsa Arda'nın dediklerini hatırladım. Kitapçığı kapattım. Gözetmenin bana baktığını fark ettim. Sanki her an bayılacakmışım gibi bakıyordu.

Kitapçığı tekrar açtım.

40 sorudan 17 tanesini çözebildim. Ama sınav bittiğinde içim rahattı. Mutlu bir şekilde sınavdan çıktım.

Elif evde yanıma gelip biyoloji çok zordu yapabildin mi dedi, güldüm. "Çözmedim ki," dedim.