Şiddetli Hazlar

Kalbe düşen Cemre -13-

Selam!

Nasılsınız?

Uzun bir aradan sonra biz geldik.

Lütfen oy verip yorumlarınızla kitabıma destek vermeyi unutmayın.

Her insanın bir kader çizgisi vardır. Siz bu kader çizgisinin ne kadar dışına çıkmak isteseniz isteyin imkânı yok çıkamazsınız. Bazen tercihleriniz doğrultusunda bu yazgıyı değiştirmek için çabalarsınız hatta kısmen de değiştirebilirsiniz lakin ana temayı asla değiştiremezsiniz. Yazılan yazı kayıtlara geçtiyse bir kere artık sarsak adımlarla peşinden sürüklenir durursunuz.

Teslime, başına gelenlerden sonra kendi kaderini değiştirmek için uğraş veriyor yapabileceği en akılcı yaklaşımı deniyordu. Madem kedisine bir erkekten zarar gelmişti yapması gereken belliydi; onlardan uzak durmak. Yaşadığı olayın üstünden yıl geçmesine rağmen hala izleri silinmemişti dağarcığından. Şimdiyse karşısına Fırat öğretmen gibi kültürlü ve her açıdan donanımlı bir adam çıkmıştı. Zaman zaman Fırat öğretmenin karşısında kafası karışmıyor da değildi hani...

Hem kendisine denk biri değildi hem de erkeklerden uzak durma içgüdüsü genç kızın ruhuna işlemiş benliğini tarumar etmişti. Ne yaparsa her bir zerresini istila eden kayboluştan kendini kurtaramıyordu.

&&&

Fırat dakikalar önce kendi yediği tabağı alarak masadan kalkmış doğruca mutfağa geçmişti. Teslime Fırat'ın gittiğini düşünerek annesine ayırdıkları kısır tabağını almak için mutfağa geçmek istemiş boş gitmemek için de bir tepsi dolusu bulaşık yüklenmişti. Adımları gayet düzenli bakışları elindeki bulaşık dolu tepsideydi. Tam mutfak kapısından içeriye bir adım atmıştı ki önündeki varlığa çarpıp elindeki tepsiyi şangır şungur yere düşürmüştü.

Biri kapıdan girmek üzereyken diğeri çıkmak üzereydi haliyle de birbirlerini fark edememişler ve kaderin çizdiği yolda çarpışmışlardı. Kaçtıkça kovalanır ve fark etmeden istenilen yörüngeye doğru çekilirsiniz. Siz kaçıp kurtulduğunuzu sanırken aslında bir keşmekeşin tam ortasına düşersiniz.

Yazgı...

Şangırtı sesine yetişen Nimet, onları göz göze bakışırken bulmuştu çünkü ikisi de çarpışmanın şokunda idiler. "Ne olmuş burada?" sesiyle başlar aynı yöne çevrilirken, "Teslime'nin geldiğini fark edememişim abla, kıza çarptım elindekilerin düşmesine sebep oldum."

Belki konuşmak istemediğinden ya da yaptığından utanmış olacak ki genç kız bilinçsizce yere düşenleri toplamaya başlamıştı. "Aman dikkat et!" derken kızın elindeki kırık bardak parçasınız almak için uzandı. Teslime hızla elini geri çekince parmağında küçük bir kesik oluşmuştu. Elindeki kesik kanamaya ve beton zemine şıp şıp damlamaya başlamıştı. "Eliniz kanıyor!"

Bakışları önce Fırat'ın gözlerine değdi sonra beton zemine şıp şıp damlayan kırmızı sıvıya. İçi geçer gibi olunca kapandı göz kapakları. Bir damla kan görse içi çekilir kendinden geçecek gibi olurdu lakin kendini tutmak için biraz daha yumdu gözlerini. Gözlerini kapatmak kendini savunmasız hissettirmiş etrafında olup bitenleri görme ihtiyacı hâsıl olmuştu. Bu kez bakışlarını eline değil başka yöne çevirdi.

Fırat, mutfaktan çıkıp aceleyle bir bez parçası alıp geldi ve Teslime'nin elini tutup kanayan yere bastırmaya başladı. "Bunu sıkıca bastır. Ben, ecza dolabında oksijen falan var mı bir bakıp geleyim."

Genç kızın canı yanıyordu ama canını asıl yakan kesiğin acısı değil Fırat'ın ellerine dokunmuş olmasıydı. Tutuk kalmış hiçbir tepki veremiyordu. Teslime'nin eli kesildiği için dağılan kırıkları Nimet, toplamakla meşgul olunca iki gencin aralarında geçen bakışmayı pek fark edemiyordu. "Eza dolabında pek bi'şey bulamadım ama sadece gazlı bez falan varmış." Teslime hala şaşkınlığını üzerinden atamamış koyu kahve gözleri mel mel bakıyordu. "Bakalım kanı durmuş mu?" derken dikkatlice kesiğin üzerindeki bezi kaldırdı. "Biraz durmuş ama hareket ettikçe tekrar kanayabilir. Biz her ihtimale karşı gazlı bezi sıkıca saralım da hem mikrop kapmasın hem de tekrar kanamasını önleyelim."