TAPINAKTAKİ MUCİZE

GİZEMLİ DAVETİYE

Adalante baygınlık geçirmişti, uyandığında Belaris halen baygındı. tökezleyerek de olsa belaris'in yanına gitti. başını avuçları arasına alıp;

-WİLLİAM, JULİA!!! GELİN!

Adalante'in haykırışıyla william aşağıya baktı;

- BİR SORUN MU VAR?

- BELARİS KÖTÜ DURUMDA, İKİMİZİNDE ÇIKMASI GEREKİYOR

william sığ kuyuya atladı, büyük alana geldiğinde dışarıdan gelen ışıkta sönmüştü. Belaris'i kucağına alırken Adalante'e sordu;

- Neler oldu?

- Bir şeyler gördüm, kötü şeyler. Lucas diğer aleme götürülmüştü ve durumu kötüydü. fakat daha fazlasını göremedim, cühenna bize nefes aldırmadı. Belaris'in cinleri bu kabileye dayanamadı. 

william Belaris'i kuyudan çıkardı, ardından gücü tükenen Adalante çıktı. Julia Adalante ile ilgilenirken William'da Belaris'i dinleneceği bir yerlere götürdü. makul bir ağacın altına yatırdığında buz kesen yüzüne dokundu Belaris'in. william hırkasını çıkardı ve Belaris'in üstüne örttü. Belaris hayıflanarak gözlerini araladı, birden William'a sarıldı. William şaşırmış ve garip hissetmişti. Belaris'in beline dolanan kollarını çekmeye çalışsa da çok sıkıydılar. sonunda William pes etti ve Belaris'in yanına uzandı. Julia uzaktan geliyordu;

-  oooo, biz yokken burada neler döndü?

- abartma, kız sarılıyor 

dedi titreyen sesiyle William

Adalante'te yanlarına gelince söz girdi çabucak;

- Belaris'i evine götürelim. umarım ailesi ummadığımız şeyler yapmaz.

- haklısın, kızı başka  nereye götüreceğiz ki?

üçlü toparlandı, karanlık çökmüştü. pazar meydanına geldiklerinde Belaris'in evi göründü. evin önünde ufak bir kalabalık telaşlı görünüyordu.

william ve julia Belaris'i Adalante'e emanet edip geriye çekildiler. Adalante yarı ayık Belaris'i eve götürdü. evin babası korku doluydu, gelen kızını ve Adalante'i görünce ellerini havaya kaldırıp sevinçle kızını selamladı. Adalante ev halkıyla içeri girdi ve öğütledi hepsini;

- kızınızı çok sevdiğinizin farkındayım, fakat sevdiğiniz kızınızı istemediği bir adama vermek, ona danışmamak sizin bu sevginizi ört pas ediyor. lütfen eğer kızınızın gönlü razı değil ise onun istemeyeceği şeylerden kaçının. 

- kızımı nereye götürdün genç hanım? dedi evin annesi

- kargaşadan kaçmak istedi, bizde onu sakinleşeceği bir yerlere götürdük, dedi Adalante Belaris'e göz kırparak.

olay çözüldüğünde Adalante evden çıkmak üzere kapıya geldi. Belaris Adalante'in omzuna dokundu;

- çok teşekkür ederim, arkadaşlarına çok selamım var

Adalante sıcak bir tebessümle karşılık verdi, ardından evden çıktı.

daha yol yarılanmamıştı ki kapıdan bakan belaris'e geri döndü. hemen yanına gidip rica etti;

- belaris, padişaha taş vermemiz gerekiyor. malum sende olan büyük taşlar bizimkilerin parçası değil. birkaçını bize verebilir misin?

- ah, ne demek adalante. hepsi sizin olsun

adalante belaris'in bonkörlüğüne güldü. ardından bir kaç taş alıp deri çantasına koydu. arkadaşlarıyla birlikte odaya çıktılar. Adalante  padişahın yanına taşı vermek adına indiğinde yatağında uzanıp düşünen william'ın yanına geldi julia. şımarık, birazcık ta tatlı bir sesle sordu;