တဖျက်ဖျက်လင်းလက်နေ သော ကောင်းကင်ကြီးကို ကျွန်တော်မော့ကြည့်မိသည်။ရာသီဥတုသာယာနေသော်လည်း ညနေပိုင်းလောက်ကတည်းက ကြက်သီးတွေထ ခြေ တွေ လက်တွေအေးစက်နေမိသည်။အပူချိန်မြှင့်နေသော် လည်း ကျွန်တော်ကသာ ချမ်း၍နေချင်ခဲ့သည်။မကြာခင်တစ်ခုခုတော့ဖြစ်လာတော့မည်ဟု မသိစိတ်ကခံစားချက်တစ်စွန်းတစ်စရနေမိ၏။
လေညင်းတွေကတိုးဝှေ့တိုက်ခတ် နေပေသည်။တစ်ချက် တစ်ချက် လေတိုးသံပင်အတိုင်းသားကြားနေရ၏။တစ်ချက်တစ်ချက်လင်းလက်သွားသော ကောင်းကင်က လျပ်စီးပဲလက်နေသလား ။ဘာဖြစ်ချင်နေမှန်း ကျွန်တော်လဲမသိတော့ပေ။သေချာတာတော့ ဒီညတစ်ခုခုတော့ဖြစ်လာတော့ပေမည်။
စားပွဲထက်ကရေနွေးကရားကိုအသာအယာမယူကာ ကြွေပန်းကန်လုံးလေးထဲ ငြင်သာစွာလောင်းထည့်မိသည်။ကတုန်ကယင်ဖြစ်နေသော ခံစားမှုကိုခဏတာ လျစ်လျူရှုဖို့ ရွေးချယ်လိုက်မိ ပေသည်။ခြေဖျားတွေကတုန်ယင်ချင်နေ၏။ကျွန်တော်စိတ်ကပုံမှန်ဟုတ်မနေတာကို တစ်ဖက်လူကတော့သိပုံမရ။မှင်သေသေမျက်နှာထားမို့ မခန့်မှန်းနိုင်တာလည်းဖြစ်နိုင်ပေသည်။အငွေ့တွေကိုရီဝေစွာ ငေးကြည့်မိသည်။ဒီဒုဓလီလက်ဖက်ရည်လိုသွေးလည်ပတ်မှုကောင်းပြီး သူမေးသမျှကိုပုံမပျက် ဖြေဆိုနိုင်မည်လားဟုကိုယ့်
ကိုကိုယ့်မေးခွန်းထုတ်နေမိသည်။
"ဒီည မိုးရွာမယ်ထင်လား လျပ်စီးက
တဖျက်ဖျက်နဲ့ ဘယ်လိုထင်လဲဂယောင်ဆူး "
တစ်ဖက်လူ၏ စကားကြောင့် ဂျောင်ဆူးလက်ဖက်ရည်သောက်နေရင်းပြုံးမိလိုက်သည်။ ကြယ်တွေလင်းလက်နေသော ကောင်းကင်ကျယ်ကြီးကိုငေးကြည့်ရင်း
ဂျောင်ဆူးအကြည့်တွေကို လက်ဖက်ရည်ဆီ ချက်ချင်း ပြန်ပို့လိုက်မိ၏။ကြယ်တွေကိုမြင်ရင် ချစ်ရသူ၏ မျက်ဝန်းတွေကို ပြေးမြင်မိပေသည်။စားပွဲပေါ်က ဖဲကြိုးဝါချည်ထားသော ဖောင်တိန်လေးကို အကြောင်းမဲ့ ငေးကြည့်မိသွား၏။
"ဒီနေ့ နေသာ နေခဲ့တာပဲလေ
ကျွန်တော်ကမိုးလေဝသပညာရှင်လဲမဟုတ် ၊နက္ခတ်ဗေဒပညာရှင်လဲမဟုတ်တော့ ဘာဖြစ်လာမလဲ မခန့်မှန်းတတ်ဘူးဗျ။ ရွာချင်သပဆိုလည်းရွာချပစေပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်လာလာကောင်းဖို့ အတွက်ပဲ ပဲဖြစ်လာမှာပါ "
