Unicode;
"ခင်ဗျားလေးစဉ်းစားထားနော်..."
Seokjinတို့နေတဲ့Apartment အရှေ့ကိုရောက်တော့ကားပေါ်ကဆင်းဖို့လုပ်နေတဲ့သူ့ကိုပြောလာသည့်အစမရှိအဆုံးမရှိစကား~
Seokjin;"ဘာကြီးကိုစဉ်းစားရမှာလဲ...?"
Kim Seokjinဆိုတဲ့လူသားကအရှေ့ကိုကြည့်နေရင်းမှသူ့ရဲ့မျက်ဝန်းတွေကိုကြည့်ကာမေးလာသည်~
"ကားကိစ္စလေ...ခင်ဗျားယူမယ်မလား..."
ထိုလူသားကသူ့အကြည့်စူးစူးများကိုရှောင်ဖယ်ကာအရှေ့သို့ကြည့်ပြီးပြန်ပြောလာပြန်သည်~
Seokjin;"ဒီကားကမင်းကားရောဟုတ်ရဲ့လား
ငါ့ကိုအတင်းထိုးပေးနေတော့တာပဲ..."
အခုဒီလူသားသူ့ကိုသွယ်ဝိုက်နည်းနဲ့ခနဲ့တာလား..သူ့အဆင့်အတန်းကဘာလဲ..သူကဘယ်လိုလူမျိုးလဲဆိုတာဒီလူသားသိအောင်ပြဖို့လိုအပ်နေပြီလား...အတတ်နိုင်ဆုံးသူရဲ့ပုံရိပ်ကိုဒီလူသားအရှေ့မှာ အကောင်းဆုံးမြင်စေချင်တာ..သူ့ရဲ့ပုံစံအသစ်တစ်မျိုးကိုချပြပြီး ဆွဲဆောင်ချင်ခဲ့တာ...ဘယ်သူကိုမှထုတ်မပြခဲ့ဖူးတဲ့သူ့ပုံစံမျိုးနဲ့ ဒီလူသားရဲ့နှလုံးသားကိုသူကဟက်ထိစေချင်တာ...
"ယုံတာမယုံတာကတော့ခင်ဗျားလေးအပိုင်းပေါ့ Jeon Jungkookကဘာမဟုတ်တဲ့ကားတစ်စီးကိုသူများစီက ငှားစီးမယ့်လူစားမျိုးတော့မဟုတ်ဘူး.."
သူစိတ်လျော့ကာအအေးဆုံးလေသံနဲ့ပြောလိုက်တော့ ထိုလူသားမျက်တောင်လေးတွေလှုပ်ခတိသွားပြီးသူ့ဘက်ကိုလှည့်ကာပြောလာတော့သည်
Seokjin;"အဲ့လိုသဘောမျိုးပြောတာမဟုတ်ပါဘူးညီငယ်လေးရယ်...တကယ်တော့ငါက..."
Jungkook;စဉ်းစားမယ်လို့သတ်မှတ်လိုက်ပြီမို့မြန်မြန်အထဲဝင်တော့...အပြင်မှာအေးတယ် ကျွန်တော် Coat လေးခြုံသွား..."
Jeon Jungkookဆိုတဲ့ ညီလေးကသူကို Coat အနက်ရောင်တစ်ထည်ကမ်းပေးလာပြီး Coat ကိုမျက်စပစ်ကာပြောလာသည်....
