Unicode;
ဂျောင်ကု ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဖုန်းတကိုင်ကိုင်ဖြင့် ထိုင်မရထမရဖြစ်နေသည်မှာအချိန်အတော်ကြာပြီ...
"ဂျောင်ကြီးရာ မျက်စိနောက်လာပြီ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းကွာ"
Eunwoo;"ဂျောင်ကြီး မင်းငါတို့ကိုယုံလိုက်စမ်းပါကွ မင်းရင်ခွင်ထဲကိုမင်းလူကြီးမကြာခင် ပြေးဝင်လာလိမ့်မယ်"
Jungkook;"ဟုတ်ရဲ့လားကွာ ငါရင်တွေပူနေတယ်! မင်းတို့ကိုဆရာတင်ရတာလည်းခပ်လန့်လန့်"
"ငါတို့မယုံတောင် ဂျီမင်းဟျောင်းကို ယုံလိုက်စမ်းပါ အခုလောက်ဆိုမင်းလူကြီးဆီရောက်ပြီး သူတို့တွေ့နေလောက်ပြီ.."
"Bam Bamပြောတာဟုတ်တယ် ငါ့ Hyung ကသရုပ်ဆောင်ကောင်းတဲ့သူမို့လို့ မင်းလူကြီး လေးလေ မင်းနဲ့ Jiji Hyung ကိုသဝန်တို တွေတိုပြီး မင်းဆီကိုအပြေးလာဖို့ဖိနပ်စီးနေလောက်ပြီ"
Jungkook;"ဟုတ်ရဲ့လားကွာ ငါ့ယောက်ျားပုံကြည့်ရတာ သဝန်မတိုသလိုပဲနော် မနက်ကသီချင်းတောင်ဆိုနေသေးတာကို မင်းတို့လည်းမြင်တာပဲ"
Jungkook မနက်ကမြင်ခဲ့ရတဲ့ လှုပ်တုတ်လှုပ်တုတ်နဲ့သီချင်းဆိုနေတဲ့ကောင်လေးကြောင့် သူစိတ်တွေအေးချမ်းနေရမယ့်အစားပူလောင်နေသည်~
Flash Back;
မတော်လိုက်ရတဲ့ယောက်ျားတတ်နေတဲ့ ဆေးရုံကိုသွားဖို့အတွက် မျက်ရည်တွေဝဲပြီးတုန်ရင်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးနဲ့သူ့ကို ငိုပြဖို့လုပ်နေသည်~သူ့ရှေ့မှာငိုဖို့လုပ်နေတဲ့မျက်နှာလေးကြောင့် ဂျောင်ကုမသွားစေချင်ပေမယ့် သွားခွင့်ပြုလိုက်ရသည်..
သူ့ကိုတစ်ချက်လှည့်မကြည့်ဘဲ ပြေးထွက်သွားတဲ့ကိုယ်လေးကိုကြည့်ပြီး ဂျောင်ကုမျက်ရည်တွေရစ်ဝဲလာသည်...သူသဝန်တိုနေတယ်ဆိုတာကိုဒီလူသားရှေ့မှာဝန်မခံချင်ပေမယ့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတော့လိမ်လို့ရမည်မဟုတ်ပါ~
