İspanyol Translatem. | Texting 🏥

1.8💉

60K hatırına bir bölüm atalım aylar sonra mfbsösnsmsns

Grubunyetisi 'ne ithaf edilmiştir. 💘

💉

Benim odaya girmemle Mert bana bakıp sinirli olduğu belli olan ifadesi ile üstüme geldiğinde geri adım attım. Odadan çıkmamla da kapı sertçe yüzüme kapanmıştı.

Ellerimi yanaklar koyup heyecanla kapıya baktım. "Aaa!" İçerde Hayat'ın yüksek sesi geldiğinde kapıya kulağımı yaslamamla kapıya bir şey fırlatılması bir oldu.

"Kız kurban olayım babanızın malı mı bu hastane." diye söylenip heyecanla tekrar kapıyı dinlemeye koyuldum.

Kim bilir ne yapmıştı Mert andavalı da benim hayatımın anlamı Hayat'ım sinirlenmişti.

"Mert çekil diyorum sana!"

"Ağlama da otur şuraya diyorum bende sana!"

Kaşlarımı çatıp saçımı kulağımın arkasına aldığımda içerde bir şeyler daha yerlere düştü ve bu anda Ricardo yanıma gelip yüzüme baktı. "Ne yapiyor bu ikisi?"

"Yiyorlar birbirlerini."

"Nasil yemek yani anlamadim kiss anlami mi?"

Eğilmesini işaret edip ona yanaştım ve hafifçe eğildiğinde parmak uçlarımda yükselip kulağına yanaştım. "Benden duymuş olma ama bunlar içerde işi pişiriyor."

"Biz de yiyelim? Aciktim."

"Ne yiyelim?"

"İş pişiriyor dedi sen ya..." Olumlu anlamda kafamı salladığımda devam etti. "Aciktim biz de yiyelim."

"Yemek değil ki iş."

"Ama pişiriyor dedi?"

"Öyle değil şapşal," İşaret parmaklarını birbirine sürttüm. "Bundan bahsediyorum."

Gözleri kocaman olurken sesini yükseltti. "Sevişiyorlar mi?"

Birkaç yüz bize döndüğünde ağzını kapattım. "Kız sus. Şaka yaptım."

"Ne yapiyorl-" Bağırma sesleri yine alevlenirken çenemle kapıyı işaret ettim. "Depiniyorlar."

"Depinmek kavga etmek mi?"

Kafa salladığımda "Ben halletçem." deyip kapıyı tıklattı. "Puştlar bakin bi."

Kıkırdadığımda yan gözle bana bakıp kapının kolunu tuttu. "Depinmen guzum."

Kahkaha attığımda bana bakıp kafa salladı. "Kiz gülme."

Kafamı iki yana sallayıp gülmemi durdurmaya çalışırken yanına yanaştım. "Ama çok komiksin."

"Ne dedim ki? Kötü bir şey mi?"

"Ya sen kimlerden öğreniyorsun böyle kelimeleri?"

"Yaşli hastalardan."

Gülüp kapıya baktım. "İçeri mi girsek?"

"İnteligente (zekice)." Kapının kolunu aşağı indirip azıcık açtı ve o alandan içeri girip kapıyı kapattı. Peşinden ben de girdiğimde dağınık odayı görüp gözlerimi kıstım. "Usta buranın hâli ne usta?!"

Hayat arkasına dönüp kolunun içini gözlerine bastırdığında Ricardo Mert'in kolunu tutup yanına çekti. "Ve allí, no me pongas nervioso! (geç şuraya sinirimi bozma!)"

Mert kolunu çekip söylendi. "Bırak ya, benim sinirim zaten bozuk."

"Mert!"

"Ne var Ricardo ne?"

"Cualquiera que sea vuestro problema, solucionadlo entre vosotros, ¡pero no en el hospital! (Sorununuz ne ise kendi aranızda halledin, ama hastanede değil!)"

"Nerede halledelim, yanıma geldiği mi var?"

Ricardo'nun ne dediğini anca Mert'in cevapları ile anlayabiliyordum ve haklıydı wolf bakışlım.

Hayat'ın yanıns yanaşıp beline dokunduğumda bana baktı. "Hı?"

"Ağlıyor musun?" dedim dolu gözlerine bakıp üzülürken. "Ağlama bende ağlarım."

Omuzunu kaldırıp indirdiğinde yarısı kırmızı yarısı siyah olan saçının kırmızı tarafını kulağının arkasına koyup dökülen göz yaşını sildim hemen. "Yapma ama böyle."

Belime sarılıp ciddi ciddi ağlamaya başladığında dudağımı büküp omuzlarından sarıldım. "Ya neden kavga ettiniz ki?"

"Boşver, sinirliydim üstüne geldi zaten." Boyu burnuma kadar anca geldiği için çocuğum gibi hissediyordum ve benim de gözlerim dolmuştu çünkü aramızdaki bağ üniversitede tanışmamıza rağmen çok güçlüydü.

Ricardo yanıma gelip bana dokunduğunda ona baktım. Gözlerini kapatıp açtığında ayrılmamı işaret ediyordu çünkü Mert'e özür diletecekti.

Şiddetli ağladığı için ayrılmaya gönlüm el vermezken üzgünce bekleyen Mert'e acıdığım için "Tamam az sakin ol." deyip geri adımladığında kollarını belimden çekti ve onu sandalyeye oturtup ayrıldım.

Mert derin bir nefes alıp biraz önceki sinirinden eser kalmazken önünde diz çöktü ama bir anda anlamadığım bir şey ile sinirlenip ayağa kalktı. Söylene söylene üstündeki beyaz önlüğünü çıkarıp yere atarken boynunda takılan stetoskop'a küfür edip masanın üstüne fırlattı.

Gülmemek için zor dururken benim yerime kahkaha atan Ricardo'ya ters ters bakıp elini uzattı ve Hayat'ı kaldırıp sarıldı. Hayat nazlanıp ittirmeye çalıştığında kafasından tutup yüzünü göğsüne bastırdı. "Rahat dur kız."

"Nefes alamıyorum." dediğinde yüzünü çekip daha düzgün sarıldı. "Affet beni özür dilerim."

Biraz önce ağladığı için nefes alırken hıçkırıp omuzlarını kaldırdı. "I-ı."

Mert gülümseyip hafif çıkmış sakallarını eğilip Hayat'ın yüzüne sürttü ve üst üste mırıldandı. "Affettin tamam. Bir şey yok, bir şey yok, bir şey yok, bir şey yok."

Dudaklarımı birbirine bastırıp yerdeki askılığı ayağa kaldırıp ondan düşmüş olan ceket, steteskop ve önlükleri geri asıp yerdeki kalem kutusunu da masaya koyup sedyenin üstüne devrilmiş olan anatomi heykelini dolabın üstüne geri koyup içinden düşmüş olan kalp'i kendi kalbime tutup Ricardo'ya döndüm. "Bak kalbim nasıl atıyor senin için."

İçimden "Güp güp." diye ses de çıkardığımda gülüp yanıma geldi. "Yanağini isirim?"

"Ama makyaj var ya ısırma." dediğimde oflayıp saçlarımı karıştırdı. "Üzdün."

"Üzülme üzülme makyajımı sildiğimde şey yaparsın?"

"Ney yapar?" dedi Hayat Mert'in kolunun yanından bize bakarken. "Ne konuşuyorsunuz la siz?"

"Şey biz biraz şey olduk da." dedi Ricardo ellerine bakarak utanırken.

Mert de kafasını çevirip bize baktı. "Ne oldunuz?"

"Şey işte ya aşk olduk." Parmağını şıklattı. "Aşk diyil aptal, şey..." Adını aklına getiremediğinde sinirlendi. "Estimado olduk işte Mert, bilerek yapiyor sen diyil mi! Konişamiyicince rezil olim de gül diye!"

"Sadece ufak bir soru sormuştum halbuki..." dedi Mert ve gözlerini kıstı. "Aptal sarışın."

"Tutmayin beni yoliyiciyim saçini."

Arkasından beline sarılıp geri çekti. "Buraya gel şapşik."

Yumuşayıp güldü. "Sensin şapşik."

Karnını cimciklediğimde "Ay!" diye bağırıp bana dönmeye çalıştığında bir de gıdıkladım ve kıkırdayıp ellerimi çekmeye çalıştı. "Yapma kiz."

Kapı destursuz açılıp yaşlı bir dede bize baktığında Ricardo mırıldandı. "Basilmalara da doymuyoz."

💉

Yerim kız sizi salak şeyler