Yeşil Kurt Gerçekliği

Episode 4: Goddess Of Time

Nes-Bar hareketli bir gece geçiriyordu. Mekanın sahibi olan ikiz ilahiler geldiği an herkes o mükemmel enerjiyi hissetmişti. Buna Avengers da dahildi ve bu his çok hoşlarına gitmişti. Mia'yı pek sevdikleri söylenemezdi. Ama çocukları sahnede kesinlikle kusursuzdu. Parti kralı Tony Stark bile ortamı takdir etmişti.

"Astrid ve Asger, neden on beş yaşında görünüyor?" Dedi Thor anlamayarak.

"Zaman yolcuğu büyüsü yaptılar. Sihirleri hâlâ farklı işliyor. Yakında düzelir ama." Dedi Loki umursamazca. Eğer kötü bir durum olsa ailesinin ilk olarak kendisine haber vereceğini ve danışacağını biliyordu. Kai de bu gece aralarına katılsaydı, aynı şeyi düşünürdü.

Loki Laufeyson, ailesi tarafından çok seviliyordu.

"Çok uyumlular." Dedi Wanda gülümseyerek. Ortamı çok sevmişti ve geldikleri an yaydıkları enerji içini gıdıklıyordu adeta. Piste çıkıp dans etme isteği ile doluydu. Aynı durumdaki Clint Barton ona baktı. "Ve yemekleri nereden alıyorlar?"

"Bunlar Asgard yemeği. Etraftaki kişilerin hepsi insan değil. Galaksinin farklı noktalarından gelen canlılar ve Vanirler ile dolu." Dedi Loki. "Babaları Midgardlı, bu yüzden herkes melez ikizleri görmeye geliyor."

"Yetenekleri biraz da buradan geliyor olmalı." Dedi Steve Rogers. Bir yandan da, çocukların yarı dünyalı olması çok hoşuna gitmişti. Mia'ya olan ön yargısını biraz oslun azaltmıştı. "Babaları kim?"

"Bunu söylemek bize düşmez dostum." Dedi Thor burukça gülümseyerek. Elbette Bucky Barnes'ı biliyordu. Ancak yeğeninin hayatında bir yeri olmadığını bildiği için bu konuda ağzını çok sıkı tutuyordu. Hayatında hiç bu kadar uzun süre sır sakladığını hatırlamıyordu. Sahneden inerek misafirlerin arasında dolaşan çocuklara baktı. Gülümsedi. "Zaten fazla saklayamazlar. Babaları gibiler."

Astrid, eski bir dostuyla konuşurken Asger, Vanirli ve sevmediği yaşıtı bir çocukla konuşuyordu. Onun neden geldiği hakkında en ufak bir fikri bile yoktu. Konuştuğu Vanir, kökendi. Bu yüzden melezlere karşı aşırı bir nefreti vardı. Çocukluğu boyunca onunla uğraşmışlardı. Her zaman Asgard'da kalmadıkları için çok şanslılardı. Amcalarının hatırı için katlanıyorlardı biraz da.

"Siz melezlerden böyle şeyler beklemezdik. Vanir yönünüz çeyrek kadar bir şey malum." Diyerek güldü. Asger dişlerini sıkarak kardeşine bir bakış attı. Astrid bunu fark edince konuştuğu dostuna gülümseyerek iyi eğlenceler diledi ve kardeşinin yanına geldi. "Axell oğlu Ax, bu ne güzel bir sürpriz."

Loki ve Thor duydukları isimle hızla oraya döndüler. Axell'i sevmelerine rağmen oğlunu pek de sevdikleri söylenemezdi. İkisi de Kai hatrına susuyordu. Ancak torunlarına laf geldiği an olaya müdahale ederdi.

"Vanir ve Aeser yönünüz küçükken, bu kadar iyi olmanız, büyü sayesinde mi?" Dedi Ax. Astrid kardeşinin aksine daha sabırlıydı ancak alttan bir şekilde kendi soyuna laf ediliyordu. Bu Vanir, yapmaması gereken bir şey yapmıştı.

"Soyuma ima mı yapıyorsun?" Dedi Asger tehditkârca. Kardeşinin ne düşündüğünü biliyordu. İlk hamleyi yapmasını bekleyecekti. Ax alaycı bir şekilde gülümsedi. "Haşa. Odin'in soyuna nasıl hakaret edilebilir?"

"Laufeyson, bizim soyumuz Laufeyson." Dedi Astrid her kelimeye bastırırken. "Dedemizin bir Odinson gibi hissetmesi bile bunu değiştiremez."

"Yüce babamıza isyan mı ediyorsunuz?" Dedi hırsla. İkiz ilahiler dişlerini sıktılar. Karşılarındaki çocuğun bu kadar yalaka olmasından nefret ediyorlardı. "Hem neden babanız, babamızla konuşup kimin soyundan olduğunuzu göstermiyor?"

Ortam bir an buz kesti, herkes sustu ve etraftaki enerji dalgası kasvetli bir hava aldı. Loki ve Thor hızla ayağa kalktılar. Mjolnir eline geldiğinde herkes işin ciddiyetini daha iyi kavramıştı. Avengers geride duracaktı ve çünkü tam olarak olayları bilmeden yanlış tarafa müdahale etmek istemiyorlardı.