Τα Πουλιά Δεν Κελαηδούν Την Νύχτα

Σχεδόν σαν Τέχνη του Δρόμου

"Εβελίνα, έλα μαζί μου." Είπε ο Χρήστος με χαμηλή ήρεμη φωνή και με σήκωσε.

"Τι έγινε; Που είναι όλοι;" Ρώτησα, αγουροξυπνημένη με τους πάντες άφαντους.

"Οι φασίστες ήρθανε. Μην αγχώνεσαι, θα φύγουμε απο πίσω και θα πάμε στο κέντρο." Είπε και με σήκωσε. Έτριψα τα μάτια μου προσπαθώντας να ξυπνήσω.

"Εμείς οι δύο;" Ρώτησα ψιθυριστά. Κοίταξα το μπαλκόνι, και είμασταν μόνο εμείς.

"Ναι." Είπε και πιάστηκε απο το κάγκελο και πήγε να πατήσει στο κάτω μπαλκόνι, αλλά σταμάτησε για να με κοιτάξει.

"Τι συμβαίνει;" Eίπα αγχωμένη κοιτώντας τον από τα κάγκελα.

"Η Κατρίνα, ο Λουκάς και ο Γιόχαν είναι κάτω οκεί; Τώρα κατέβα γιατί οι φασίστες μπήκαν μέσα." Είπε και με τράβηξε κάτω, και άκουσα την πόρτα να ανοίγει.

Πέρασα από την έξω μεριά του μπαλκονιού με τη πλάτη μου στο κενό, και προσπάθησα να πατήσω σε μια ντουλάπα που είχαν στο μπαλκόνι του γείτονα. Κοίταξα πάνω για να δώ τον Μάνο να χαζογελάει, παρέα με δύο καράφλες με πολύ τσαντισμένες φάτσες.

"Γαμιολόπαιδα." Είπε ο Μάνος.

"Θα σου κόψω και τον πούτσο μαλακισμένο." Είπε ο Χρήστος και έπιασε επιδεικτικά το επίμαχο σημείο του.

"Ήρθαμε να μας πάρετε πίπα." Είπε ο Γιώργος που ξεπρόβαλε απο κάτω μας και οι φασίστες σταμάτησαν για να τους κοιτάξουν.

"Ωπ, καλώς τον. Η γυναίκα σου τι κάνει;" Είπε ένας από τους φασίστες.

"Κατέβα κάτω λίγο ρε κωλογλύφτη." Είπε ο Χρήστος και ο Μάνος έτρεξε έξω από τη πόρτα. Ο Χρήστος πήδηξε στο γκαζόν του κήπου και εγώ φοβόμουν πολύ να το κάνω και εγώ.

"Δεν μπορώ να πηδήξω από τόσο ψηλά." Είπα.

"Δεν μπορείς αλλά πρέπει. Βούτα στους θάμνους ρε Εβελίνα." Είπε η Κατρίνα που έφτασε και εκείνη και ξεροκατάπια και κοίταξα ποιός θάμνος είχε τα λιγότερα κλαδιά και έπεσα εκεί πρώτα με τα πόδια.

Τα πόδια μου γδάρθηκαν λίγο αλλά δεν έσπασα τίποτα.

"Ωραία, φύγαμε." Είπε η Κατρίνα όταν ο Μάνος ήρθε με φορά πάνω στο Χρήστο που τον έπιασε απο το γιακά και τον πήρε με καφαλοκλείδωμα, βάζωντάς του ένα μαχαίρι πάνω στο λαιμό. Μια γειτόνισσα τους πότιζε κάτι πανσέδες, και γύρισε και κοίταξε με φόβο και σήκωσε τα χέρια της ρίχνοντας κάτω το λάστιχο.

"Γειά σας κυρία Ντόνα." Είπε ο Χρήστος και κοίταξε τον Γιώργο και το Μπίλυ που αρπάχτηκαν αμέσως με τους άλλους φασίστες. "Θες να σου κόψω και το λαιμό;"