Chapter 2
I know my decision before was selfish and heartless, pero noong mga oras na 'yon hindi ko lang alam ang gagawin ko. At gusto kong malaman niya 'yon. Na naguluhan lang ako, na galit lang ako, na hindi ko siya niloloko... na mahal ko naman talaga siya.
Gusto kong malaman niya 'yung totoo. Kaya sabi ko sa sarili ko na kapag naging maayos na, tsaka ko siya babalikan at ipapaliwanag lahat. Kaso mukhang huli na ako.
Why would I think na ako pa rin pagkatapos no'n? Why would I believe in his words na kahit anong mangyari ako pa rin?
But mine does... Because after 4 years, it's still him. After all I've been through, it's always him. Walang kahit anong hawak kundi ang salita niya. And I couldn't imagine myself falling in love with another man. I only see my future with him. I only see myself loving him.I almost tripped on my feet while chasing him. Kung hindi ko lang kaagad nabalanse ang sarili ay baka tuluyan na akong nadapa.
Dagdag sa mabilis na tibok na puso ko ang pagod dahil pagtakbo. Nang makalabas ng cafe ay mas binilasan ko ang takbo para mahabol si King.
"Wait!" Nanginginig ang labing pigil ko sa kaniya nang akmang bubuksan na niya ang pinto ng sasakyan.
He turned to me. Nakita ko pang nanlaki ng bahagya ang mata niya dahil sa gulat nang makita ako. Dahan-dahan ay binitawan niya ang pinto at humarap sa akin.
His black, deep-set eyes met mine. And I almost fell on my knees when the coldness of it drew on my spine. I swallowed the lump in my throat and got myself together.
"K-King..." I trailed, not finding words to say.Kumunot ang noo niya at mas lalong kumabog ang dibdib ko sa kaba dahil sa ekspresyon na binigay niya. He laid his head on the side and raised an eyebrow. Lumunok ulit ako at hindi na nakayanan ang tingin niya.
"I..." Reign, you've got this. It's either now or never. All you have to do is tell him the truth. All you have to do is explain yourself. It may be too late, but let him know that you truly love him.
"King, I..."
"What, Reign?"
I got goosebumps just hearing him say my name!
"I—Can we—"
Naputol ang dapat na sasabihin ko nang biglang may mag-ring. My mouth hung open while watching him check his phone. And without thinking what I am about to say, he answered it.
"Hello, love?"
Love... His girlfriend?
"Yeah, I'm sorry, I'm on my way... Yes..."
One glance at me before turning his back, opening his car door and getting in. Naiwan akong awang pa rin ang labi at mukhang tangang nakatanaw sa sasakyan niyang humarurot na paalis.Tangina. Reign, what's that?
My palm flew on my mouth as I roamed my eyes on the area kung saan ako naiwan. Kaunti lang ang tao. Salamat na lang at mukhang walang nakapansin sa nangyari.
Nakakahiya. King left me and my words hanging! Without even saying 'sorry' or 'goodbye'. My chest ache a bit. For his girlfriend... Tss. I'm the ex and it's natural to dismissed me immediately once the girlfriend called. Kasi sino ba naman ako?
Ilang buntong hininga pa ang kailangan kong gawin bago tuluyang gumalaw sa kinatatayuan ko. Hindi ko na nagawang bumalik sa loob ng Barista at dumiretso na lang sa sasakyan. Habang nasa byahe papunta sa Reign ay para akong lutang. Kahit noong kinakausap ako ni Heir at ng ilang empleyado, iba ang nasa isip ko.
Hindi ko nasabi sa kaniya. Ni hindi ako makabuo ng maayos na sentence sa harap niya. May ibang araw pa naman at magandang pagkakataon. Siguro I'll just ready myself.
![](https://img.wattpad.com/cover/273536171-288-k122137.jpg)
BINABASA MO ANG
My Lover is a Liar (Lover Series #2)
Teen Fiction"You don't love me anymore?" "I don't love you at all!" Reign fell in love with a great and ideal man after her five-year relationship ended. He said that because he's a King, she should be treated as a Queen. They support one another and respect ea...