Nei POV
" φίλε κάνε στην άκρη "
Λέει ο λουκ στον χαρντιν , ο χαρνριν όμως δεν τον αφήνει να περάσει
" τι στο διαολο λουκ , η νει δεν σου άρεσε? Δεν ήσουν ερωτευμένος μαζί της ? ΕΚΑΝΕΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕ ΜΑΖΙ Ή ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΣΑΟ ΤΕΡΜΑ ΕΓΩΙΣΤΗΣ ,ΕΚΕΙΝΗ ΣΕ ΣΥΓΧΏΡΕΣΕ ΓΙΑ ΟΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΕΙΧΕΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ?ΤΙ ? ΠΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ? ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ?ΟΧΙ ΜΑΝ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ , ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΜΙΛΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΔΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΤΑ ΚΌΤΣΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΩ ΣΤΟ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ !
ΑΡΕ ΧΑΡΝΤΙΝ
" οπα φίλε ήρεμα δεν ήξερα τίποτα! "
Ε ΩΣ ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ ΑΣΧΗΜΑ ΤΩΡΑ !
" οχι ξέρει και πάρα ξερει η βασικά ξέρεις κάτι? Θα φύγω εγω ! Έλα χαρντιν..."
Λέω και παίρνω το χέρι του για να φύγουμε και μετά του κοπανάω και την πόρτα
Μετά από 2 μήνες
Nei POV
Η ζωή μου πάει από το κακό στο χειρότερο, δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι ότι ο λουκ ειναι μαζί με την ζωή, έκανα τόσα για εκείνον γαμωτο , ίσως, ίσως θα μου ήταν καλό να φύγω ...να παω στην θεία μου και στα ξαδελφια μου στο εξωτερικό...θα μου έκανε καλό...
" μαμα να σου μιλήσω λίγο? "
Έρχεται προς το μέρος μου
" έλα νει μου πες μου "
Ναι το ονομα μου είναι νει δεν σας συστήθηκα λόγω του ότι δεν μου αρέσει να με λένε νεφέλη προτιμώ το νει
" θελω να συζητήσουμε για ενα θέμα"
Την βλέπω λίγο σκεπτικη και φοβάμαι
" αχ το μωρό μου μεγάλωσε και θέλει συμβουλές για την μεγάλη της στιγμή "
Αχ τι λέει
" τι , όχι,μαμά, απλώς ήθελα να σε ρωτήσω αν μπορώ να πάω στο Λονδίνο ξες να δω λίγο την θεία και τα ξαδέρφια, νομίζω θα μου κάνει καλό..τώρα που θα δώσω και εξετάσεις...και ...να εμ ...σκέφτομαι να μείνω εκεί Και να σπουδάσω ψυχολογία,πιστεύω είναι μια καλή ιδέα, τι λες? "
Βλέπω καλα ?κλαίει ?
" αχ νει μου μεγάλωσες και ωριμασες ,και βέβαια να πας , πότε θες να σου βγάλω εισιτήρια? "
Πόσο την αγαπώ
" σε ευχαριστω πολυ μαμά! "
Λέω και την κάνω νια σφιχτή αγκαλιά
YOU ARE READING
~𝑚𝑒 𝐵𝑒𝑓𝑜𝑟𝑒 𝑌𝑜𝑢~
Romance" ρεε πρόσεχε που πας! Μου λέει και απλά δεν δίνω τόση σημασία γιατί χτύπησα το κεφαλι μου βρε ,βρε ,βρε τι έχουμε εδω ? Το φειμους παιδί, που τώρα ήρθε στο σχολείο μας ? "ναι άλλη όρεξη δεν είχα να ακούω εσένα πρωί πρωί " " λέμε και κανένα συγνώμη...
