Nει POV
"Νει! "
" Νει! "
"ξυπνα κόρη μου !"
Ακουγονταν φωνές, έλεγαν το ονομα μου, Προσπαθώ να ανοίξω τα ματια μου , Έβλεπα θωλα ! κάποια στιγμή Άρχισα να βλέπω κανονικά μέχρι που ειδα την μαμά μου Και τον κυριο Γιώργο αλλά και τους γιατρούς να είναι από πάνω μου , Ναι με τρομάζουν λίγο
" αχ Νει ξύπνησες, νομιζα ότι δεν θα άνοιγες τα ματια σου ποτε !"
Α καλά
"Μαμα τι λες ? απλά λιποθύμησα! μην ακούω βλακειες !"
"Εντάξει Νει μου ,θέλεις να σου φέρω λίγο νερό? "
με ρωτάει η μαμά μου
" ναι θα ήθελα λίγο νερό! "
πήγα να κάτσω σε μια καρέκλα μέχρι που άκουσα την φωνή ενός γιατρού να λέει
"Ξύπνησε ο Λουκ! "
τι
ξύπνησε! ω Θεέ μου σε ευχαριστώ, δεν θα αντεχα αν παθαίνε κάτι κακο ! Σε ευχαριστώ!
Πήγα γρήγορα μέσα στο δωμάτιο, και με σταμάτησε η νοσοκόμα, αυτή η νοσοκόμα μου σπάει τα νευρικα μου κύτταρα!
"μικρή μου φοβάμαι πως θα πρέπει να μπει μέσα μόνο ένας! "
Βρε που να σε πάρει ο διαολ- εννοωωω Που να σε χεσω γαμω σήμερα!
" Αφήστε την να μπει , αυτή θέλω να δω !"
είπε ο λουκ, μου ελειψε...
● να σου θυμίσω ότι ησουν ένα στοίχημα?
φωνούλα δεν βγάζεις τον σκασμό!
● καλααα καλαα μην μου λες πάλι όμως-
ειπα σκασε !
"αχχ τι κρίμα κυρία μου αλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να μπω μεσαα , τσαοο"
ειπα και μπήκα στο δωματιο , εκείνη με κοιταξε με ένα νευριασμενο ύφος,μωρη πατσαβουροπουτανιτσα αν με ξανά κοιτάξεις έτσι θα σου βάλω κάστανο στον ΚΩΛΟ ΣΟΥ!
ναι την αγνόησα,και κατευθύνθηκα προς το κρεβάτι του λουκ , φορούσε όρους, είχε γύψο στο χερι του λόγο του σπασίματος! Επρεπε να είχε πάθει κι αλλα με αυτά που μου έκανε ο μαλακας !
"γεια σου λουκ "
του είπα τέλειος αποτομα για να το παίξω δύσκολη, αλλά πίστεψε με δεν ειμαι !
"Γεια σου νει , κατσε "
μου είπε και έκατσα σε μια ακρουλα κοντά του , Πάλι νοιώθω αυτο το συναίσθημα όταν ειμαι κοντά του γαμω ! Πάω στοίχημα ειμαι κατακόκκινη!
VOUS LISEZ
~𝑚𝑒 𝐵𝑒𝑓𝑜𝑟𝑒 𝑌𝑜𝑢~
Roman d'amour" ρεε πρόσεχε που πας! Μου λέει και απλά δεν δίνω τόση σημασία γιατί χτύπησα το κεφαλι μου βρε ,βρε ,βρε τι έχουμε εδω ? Το φειμους παιδί, που τώρα ήρθε στο σχολείο μας ? "ναι άλλη όρεξη δεν είχα να ακούω εσένα πρωί πρωί " " λέμε και κανένα συγνώμη...