NEI POV
Πόσες μέρες Θεέ μου είμαι εδώ μέσα;
Δεν ξερω καν που βρίσκομαι , φοράω τα ίδια ρούχα εδώ και τρεις ; τέσσερις; μπορεί και πέντε μέρες
μακαρυ να μπορούσα να είχα εδώ έστω τον Λουκ ..φοβάμαι πολύ, αλλά πρέπει να φύγω από εδώ μέσα
" ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ;ΠΟΝΑΩ!"
Φώναξα μπας και με ακούσουν ...Φυσικά και δεν έχω κάτι απλά πρέπει κάπως να βγω
Ακούω βηματα
" τι έγινε;"
Με ρωτάει ένας
" αχχ με ποναει η κοιλιά μου έχετε κανένα χάπι;"
Λεω και πέφτω στα πατώματα κρατώντας την κοιλιά μου
" μείνε εδώ,μην κουνηθείς παω να ρωτήσω τους συναδέλφους μήπως έχουμε κάτι "
Εγνεψα καταφατικά
Τι ηλιθιος
Η πόρτα ήτα ανοιχτή...
Σιγά μην χάσω την ευκαιρία..
Σιγά σιγά με γρήγορα βήματα φεύγω από το δωματιακι...είχε πολλούς διαδρόμους..μα ποιος θα με έβγαζε στον σωστό δρόμο;
Μόλις θυμήθηκα ότι έχω δεμένα χέρια
Στο καλο σου
Αρχίζω να τρέχω και όπου με βγάλει..
Βλέπω ενα δωμάτιο που λέει με μεγάλα γράμματα και έντονα " ΜΗΝ ΕΙΣΕΛΘΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΩΡΟ"
Ναι τώρα φοβηθηκα
Μπαίνω μέσα
Δεν υπάρχει κανείς εδώ
Ο χωρος ήταν μεγάλος, υπήρχε ένα μαύρο γραφείο με κάτι χαρτιά πάνω
Πάω πιο κοντά , κάτω από το γραφείο υπήρχε ένα άσπρο κουτί...φαινόταν παλιό , έγραφε με μαύρα γράμματα "101"
Κάτσε κάτι μου θυμίζει αυτό
Δεν μπορούσα να το ανοίξω τα χέρια μου ηταν δεμεμενα με σκοινί
Προσπαθώ να βρω ένα μαχαίρι ή ένα γυαλί για να το ανοίξω
Βλέπω ενα μπουκάλι με αδια μπύρα
DU LIEST GERADE
~𝑚𝑒 𝐵𝑒𝑓𝑜𝑟𝑒 𝑌𝑜𝑢~
Romantik" ρεε πρόσεχε που πας! Μου λέει και απλά δεν δίνω τόση σημασία γιατί χτύπησα το κεφαλι μου βρε ,βρε ,βρε τι έχουμε εδω ? Το φειμους παιδί, που τώρα ήρθε στο σχολείο μας ? "ναι άλλη όρεξη δεν είχα να ακούω εσένα πρωί πρωί " " λέμε και κανένα συγνώμη...
