I'm Stabber • Minsung

Hayal

Yaa 1.64k okunma için çok teşekkür ederim çok mutluyum 🥰 bu arada angst da 1. olmuşuz.. ❤️ biraz da yorum yapsanız ve oy verseniz daha mutlu olacağım ama olsun yine de sizi seviyorum 💙 iyi okumalar dilerim..

_________________

▶️ Hep Mi Ben? ~ Ayaz Erdoğan (okurken dinleyebilirsiniz)

                                                          (Jisung'un ağzından)

*Bir hafta sonra*

Minho'yla ilk telefon görüşmemiz arasından tam olarak bir hafta geçti.

Ve o zamandan beridir ne mesajlaşıyor ne de konuşuyoruz. Tamamen iki yabancı gibi olduk. Evet çoğu zaman yazışmalarımız arasında bu kadar ara oluyordu ama telefon görüşmesinden sonra daha da uzaklaştık gibi. Keşke onu o gün aramasaydım. Aramızın açılması benim yüzümden oldu. Her şeyin sorumlusu benim..

O gün dilim tutulsaydı da, elim kopsaydı da telefonu elime alıp da konuşmasaydım onunla. Bir de kabul edeceğini düşünerekten 'beni yanına alır mısın' dedim ya. Böyle bir şeyi tabiki kabul etmeyecekti, bunu bilmem gerekiyordu..

Ama yapmıştım işte o geri dönülmez hatayı. Ayrıca ailemle ilgili olan sorunumu da biliyor. Ona yalan söylediğimi düşünüyor olmalı ki yalan olmadığını söyleyemem..

Bir haftadır arkadaşımda kalıyordum. Arkadaşım olmadığını söylemiştim doğru ama tanrı bana Minho'yla konuştuğum gece birini göndermişti O kadar iyi biri ki bir görseniz. Ya da ben öyle sanıyorum.. bilmiyorum artık kimseye güvenim kalmadı maalesef. Aile de sevilmeyen benim. Arkadaş ortamında ezilen benim. Sevgilime yaranamayan benim. Yaşamayı hak etmeyen benim. Böyle bir durumda nasıl güveneyim insanlara.. Nasıl?

Yavaşça yatağımın kenarındaki komidinden defterimi çıkardım. Bir haftadır her gün bir şeyler yazmaya çalışıyordum defterime... Duygularımı.

Aynı şekilde kalemimi de alıp yazmaya başladım.

.......

Kaç sayfa oldu bilmiyorum. Belki otuz, belki de kırk. Bunun bir önemi yok. Ben senin için romanlar çıkarırım sevgilim. O kadar güzelsin ki her bir zerren için yüzlerce sayfa yazabilirim.

Bana ilk fotoğraf attığın günü hatırlıyor musun? O gün fotoğrafına bakarak uyudum. Aslında hâlâ fotoğrafınla uyuyorum orası ayrı :) Ben yıldızlara bakmaktan korkarım Minho. Ama senin gözlerin bana yıldızları hatırlatıyor. Eğer daha önce gözlerine bakmış olsaydım korkmazdım yıldızlara bakmaktan. En azından ben çocukken yıldızlara bakamadığım için sözde arkadaşlarım tarafından alay konusu olmazdım..

Biliyorum ailem konusunda sana yalan söyledim. Ama yemin ederim ki üzülme diye yaptım. Sen orada her gün acı çekerken, ben sana bunu anlatamazdım. Seni azıcık tanıyorsam bunu kendine dert edinirdin. Bu yüzden söylemedim sevgilim. Sadece sen üzülme diye..

İtiraf etmeliyim ki seninle konuşmak, yazışmaktan daha güzeldi. Sesini duymak en güzel şeydi sevgilim.

Telefonda ağlıyordun. Bunu duyabiliyordum. Her ne kadar sesini bastırmaya çalışsan da duymuştum o son hıçkırığını..

Peki neden? Gecenin yarısı başını belaya sokup seni aradığım için mi? Sana açıkladığım onca şey için mi? Bana acıdığın için mi? Hangisi? Ne kadarını duydun, telefonu ne zaman açtın bilmiyorum ama umarım utanacağım şeyler söylememişimdir. Çünkü ben bile o gece neler saçmaladığımı hatırlamıyorum..