I'm Stabber • Minsung

Jisung'un sırrı

Saniyeler içinde cevap gelmişti. Bu çocuk telefonun başında benim mesaj atmamı mı bekliyordu?

Jisung:
iyi misin? Salak mıyım bu nasıl soru! Tabiki değilsin

Jisung:
Minho cevap ver ne oldu?

Jisung:
Neden yardım etmemi istedin Minho?

Jisung:
Sevgilim..

Sadece ondan gelen mesajlara bakıyordum. Cevap vermek istemiyordum ama yardıma da ihtiyacım vardı. Üstelik ondan yardım isteyen bendim. Şimdi neden cevap vermiyordum. Bunu neden yapamıyordum..

Şimdiye kadar Jisung'u hep kullanmıştım. Onunla yazışmak cehennem azabından daha korkunçtu. Ama şimdi kendim ona yazmıştım ve yardım istemiştim. Ne oluyor bana ne yapıyorum ben. Sevgilimden ayrılmama neden olmuştu onu bu şekilde affedemezdim.

Yüzüme hafifçe vurduktan sonra silkelenip az önce oturduğum yerden kalktım. Jisung hâlâ mesaj atıyordu. Hem de ardı ardına onlarca mesaj.
Mesaj kutum +99 olmuştu..
Ama ben hâlâ korkuyordum az önceki şoku atlatamamıştım. Çok guçsüzdüm. Ayakta duramayacağımı anladığımda geri yerime oturmuştum.

Ve elim hafifçe jisung'un herhangi bir mesajina gitmişti. Açtığımda bana tonlarca mesaj attığını görmüştüm. Bu hoşuma gidiyordu. Demiştim ya o acı çekerken ben mutlu oluyordum diye işte şuan beni mutlu etmişti. Evet o acı çekerek beni mutlu ediyordu.

Minho:
Jisung, şey ben

O bir iki saniye ara vermişti yazmaya ama benim yazdığımı görür görmez tekrardan 'yazıyor..' yazısını görebiliyordum

Jisung:
Minho..

Jisung:
Minho. Neden yazmıyorsun? Neden bir şey demiyorsun? Ne oldu lütfen söyle? Yine sana işkence mi ettiler Minho?

Çok endişeleniyordu. Bu çok güzel. Çok hoşuma gidiyor tanrım.

Minho:
Hayır. Sadece şey

Jisung:
Ne? Sadece ne?

'Sadece korkuyorum gerizekalı. Ben tam bir korkağım. Babamın, annemi öldürdüğü sahne canlandı gözümde ve ben korkuyorum. Sen beni mutlu et diye de sana acı çektiriyorum' mu diyecektim ona? Bunu yapamazdım çünkü ben korkağım, çünkü ben bencilim, çünkü ben tam bir stabberim..

Canım yanıyordu yine. Onun daha çok acı çekmesini sağlamalıydım. Kafamdaki düşünceleri boşaltmak için sana ihtiyacım vardı Jisung.
Kendim için yine onu kullanacaktım ama bu umrumda değildi çünkü sadece kendimi düşünüyordum yine.
Ona ne söylemeliydim ki? Onun acı çekmesi için ne uydurmalıydım?

Bunu düşünürken aklıma bir fikir gelmişti.

Minho:
Jisung buraya gelebilir misin? Ama acele etmelisin

Jisung:
Be- ben nasıl geleceğim?

Minho:
Sana çok ihtiyacım var Jisung lütfen çabuk gel.

Jisung:
Minho biliyorsun be- ben

Minho:
Korkuyor musun jisung? Sevgilini kurtaramıyor musun buradan Jisung?

Jisung:
Yemin ederim korkmuyorum. Senin için ölmeyi bile göze alan biri olarak zerre korkmuyorum ama..

Minho:
Ama ne Jisung? Madem korkmuyorsun neden beni bu cehennemden kurtarmaya gelmiyorsun? Söyle!

Jisung:
Bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum Lee Minho.

İşte ilk defa o zaman ismimi tam söylemişti. Jisung'un benden bir şeyler sakladığını düşündüm. Aslında sadece düşünmedim bununla beraber ayakta buldum kendimi. Sinirli miydim yoksa endişeli miydim şuan ki ben bile o zamanki ruh halimi çözememiştim.

Minho:
Söyle artık şunu.

Bu çok sert olmuştu. Sadece yazışmamıza rağmen bu mesajımın jisung'un kalbini kırdığına yemin edebilirdim
Ama buna rağmen o buna karşılık vermedi..

Jisung:
Çünkü annem, babam tarafından her gün dövülüyor, her gün işkence görüyor, her gün ağır laflar işitiyor, her gün oğlunun gözünün önünde bunları yaşıyor! Anladın mı şimdi beni?

Ağzım açık jisung'un yazdıklarını okuyordum. Bu çok ani olmuştu. Jisung bunca zamandır bunları mı yaşamıştı? Ve ben hiçbir şey bilmiyor muydum? Nalet olsun nalet olsun. Be- ben bunu nasıl anlayamadım. O acılarımın aynısını yaşamışken ona daha fazla nasıl acı çektiririm diye nasıl düşünebilmiştim? Nasıl?
'Bir anda iyilik meleği mi oldun aq' diye geçirdim içimden.
Gerçekten de bunları yaşaması onu suçsuz çıkarmazdı. Hyunjin'le aramıza girdiği gerçeğini değiştirmezdi.

İşe yaramayan beynim karma karışıktı. Tam olarak neyi düşünmem gerektiğini bilmiyordum.
Sonunda jisung'un suçlu olduğu düşüncesi daha ağır basmıştı. Buna kendimi inandırıp karşımdakinin ne denli kırılacağını düşünmeyip yazmaya başladım.

Minho:
Bu yüzden mi?

Jisung:
Anlamadım?

Minho:
Sırf bu yüzden mi bana gelmiyorsun? Bu yüzden mi beni burada tek başıma acı çekeyim diye bırakıyorsun?!

Jisung:
Sen ne dediğinin farkında mısın Minho? Ne demek sırf bu yüzden mi?
Sen bunun ne demek olduğunu anlayamıyor musun? Eğer senin yanına gelirsem babam, annemi öl- öldürebilir diyorum sana!

Maalesef yeni şimdi anlayabiliyorum seni jisung, hemde o kadar iyi anlıyorum ki kendimi bunun için intihara kadar sürüklediğimi hatırlıyorum ama o zamanlar içimi intikam bürümüştü anlayamıyordum.
Keşke Anlasaydı bu boş kafam. Çok ama çok pişmanım..

MİNHO SİNİRİMİ BOZDU AQ AMA ONUNDA KENDİNCE SEBEPLERİ VAR AŞKLARIM.
HER GÜN BİR BÖLÜM YAYINLAMAYA "ÇALIŞACAĞIM." UMARIM HİKÂYEYİ BEĞENEREK OKUYORSUNUZDUR. SİZLERİ ÇOK ÇOK SEVİYORUM ❤️ KENDİNİZE İYİ BAKIN 🥰