Gözlerimi, hiç susmadan çalan telefonun sinir bozucu sesiyle açtım.
"Ne var Vera?" dedim sinirle.
"Masal, daha yeni mi uyanıyorsun? Kızım, basketbol maçı yapacaktık bugün." dedi sitemle.
"Off, kapat şu telefonu Vera."
"Acele et, bir saatimiz var." dedi ve telefonu kapattı.
Yataktan ayrılmak zor olsada bunu başarmıştım. Odanın penceresini açtıktan sonra odamdan çıktım. Bir şeyler atıştırdım daha sonra dışarıya çıkmak için hazırlandım. Üzerime şort ve tişört giydim ve hırkamı belime bağladım. Karışan saçlarımı dikkatlice taradım.
Vera'ya evden çıktığıma dair mesaj attım ve odamdan çıkmak için kapıya yöneldim. Çalışma masamın üzerindeki kalpli ayracı gördüm ve onu da yanıma alarak evden çıktım.
Vera ile buluştuk ve sahile gidene kadar sohbet ettik.
"Dün keşke bekleseydin beni"
"Dersin bitmesine çok vardı, bende eve geçtim. Keyfim yerinde değildi zaten." dedim.
"Bugün nasılsın?" diye sordu.
"Daha mutluyum." dediğimde aklıma ilk olarak ayraç gelmişti.
Vera, "Neden öyle gülümsüyorsun?" diye sorduğunda şaşkınca ona döndüm.
"Hayır, gülümsemiyorum." dedim ama Vera, öğrenmekte ısrarcıydı.
"Noldu?" diye sordu heyecanla.
"Bir şey yok, dersten çıktığımda Ayazla karşılaştım konuştuk biraz." dedim.
"Ayaz için mi bu gülücükler." dedi yüzündeki imalı gülüşüyle.
"Saçmalama Vera." diyerek susturdum onu.
Kısa süre sonra sahildeki basketbol sahasına gelmiştik. Ayazlar sahada oynamaya başlamışlardı. Ayaz'ın üzerinde beyaz tişört, gri eşofman ve gri hırkası vardı. Hırkanın kollarını yukarıya kıvırmıştı. Saçları dağınıktı ve bu hâliyle hoş görünüyordu.
Vera ile yanlarına gittiğimizde bizi ilk fark eden Rüzgâr olmuştu.
"Hoş geldiniz kızlar." dediğinde diğerleri de bize dönmüştü.
Ayaz ile göz göze geldim fakat bu çok kısa sürdü çünkü gözlerini benden kaçırdı.
"Eşyalarınızı şuraya bırakabilirsiniz." dedi Okan. Vera ile eşyalarımı bıraktıktan sonra yeniden yanlarına döndük.
"Kim kim olacak?" diye sordu Ayaz.
"Ben iğrenç oynarım." diye belirtti Vera.
Rüzgâr, "Ben kızlarla olurum." dedi ve böylece takımlar belirlendi.
Ayaz topu Vera'ya fırlattı, "Önden bayanlar." dedi. Bu çocuk niye bana soğuk davranıyor?
Vera, aldığı topu başlar başlamaz Okan'a kaptırdı. Okan'ın önüne koştum ve Okan'dan topu alabilmek için hamle yaptım ama son anda geriye kaçtı. Okan, benden kaçsada Rüzgâr'dan kaçamadı.
Ayaz, Rüzgâr'a doğru koştu ama Rüzgâr, potanın yanında duran Vera'ya pas attı. Vera, topu tuttu ve potaya doğru attı ama top potayı geçip kumlara doğru gitti.
"O nasıl bir atış?" diyerek sitem ettiğimde Rüzgâr da bana katıldı. "Sen cidden kötüsün." dedi gülerek.
Vera, topu alıp geldiğinde oyunu Ayaz başlattı. Hızlı ve çevik hareketlerle bizden kurtuldu ve potanın yakınındaki Okan'a pas attı. Okan potaya doğru koşmaya başladığında Vera, bir anda Okan'ın sırtına çıkmıştı. Vera, Okan'ın gözlerini kapatmaya çalışırken bir yandan da "Rüzgâr, koş." diye bağırıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dinleyici
Teen Fiction"Dinleyici olmak hep büyük bir sorumluluk gerektirdi. Her bir ayrıntısını izleyip, gözlemlediğim ama anlatamadığım her şey hayatımı nasıl değiştirebilirdi ki? Değiştirdi. Anlatmalıydım, anlamalılardı. Bildiklerimi bilmelilerdi çünkü ben hep dinledim...
