CLASSIC LOVE || BTS

00.08

Uyarmama gerek yok kitabın başında smut olduğu yazıyor
***

" Evde kimse yok. Akşam 9'a kadar da olmayacak rahat ol. " Dedi.
Sanki rahat olmamamın sebebi sadece evde başka birinin olup olmama ihtmaliymiş gibi. Ardından kapıyı kilitledi. " Yine de önlem alalım. "

Hayatımda hiçbir zaman bir kapı kilitleme sesinin bana bu kadar açıkça cinselliği çağrıştırdığı olmamıştı. Kalbim art arda pompalanıyor kanım yüzüme hücum ediyor. Odanın ışığı loş bu iyi. Yüzümdeki kırmızılığın benden olduğu anlaşılmayacak. Neden odasında kırmızı bir ışık saçan gece lambası var ki?

Işık onun yüzüne de vuruyor. Bende utanıyormuşum ifadesi verirken onda yoğun bir tutku emaresi var. Şimdiden havaya girdi mi? Onun Taehyung olduğunu düşünürsem daha çok utanacağım ama. Yavaşça yanımdan geçiyor bir an beni tutup yatağa sürükleyeceğini düşündüm ama bunu yapmıyor, yatağın ucuna oturuyor. Elini yanına koyup patpatlıyor. Kendi isteğimle gelmemi istiyor. Zorlama olmadan. Bu tavrı hoşuma gitti ve rahatlattı.

Utangaç adımlarla yüzüne kaçamak bakışlar atarak yanına oturuyorum. Kırmızı gerçekten seksi tetikliyor.

" Sana isteğin dışında hiçbir şey yapmayacağım. " Yüzüme bakıyor, ben de ona. Başımı sallıyorum. Sonra düşünür gibi yapıp devam ediyor. " Aynı şekilde sen de bana. " Gülüyor, ben de öyle. Ona ne yapabilirim ki?

" İçimden bir ses senin benden daha vahşi olacağını söylüyor. " Bunu kabul etmiyorum başımı olumsuz anlamda sallıyorum.
Hayır diyişime cevap veriyor.

" Sonuçta sen sevdiğin kişi hakkında bir sürü hayal kurdun ve gerçekleştiremedin. Hiçbirini. İçinde gizli bir öfke var. Onu hiç öpmedin, dokunamadın, sevişemedin. Çok öfkelisin. Hepsinin acısını çıkarmayı iple çekiyorsun. "

Söylediği şeyler kalbime bir ok gibi saplandı. Ağlayarak evet diye hayıkıryorum ama içimden. Deli gibi hüzüne boğuluyorum bir anda. Beni ağlatmak mı istiyor? Evet, kesinlikle bunu istiyor. Duygularımın ne kadar güçlü olduğunu biliyor. Başımı hafifçe aşağı eğiyorum. Boynu bükülmüş bir ezik gibi değil dediklerin beni sinirlendirdi der gibi.

" Ne zamandam beri? " Neyi sorduğunu anlıyorum. Başım hâlâ hafifçe yere eğik. Siyah olduğunu düşündüğüm yumuşak halıyla ayağımı gezdiriyorum.

" Her zaman. Küçükken de. Büyükken de. " Sesim hüzünlü çıkmıştı, engelleyemiyordum.

" Çocukluk aşkı ha? Bir ortak yönümüz daha, başka? Nasıl kardeş oldunuz? "

Gözlerimi kırpmıyorum. Anılarda kaybolmuşum gibi dalgınım. Yavaşça dudaklarımı oynatıyorum. " Annem 4 yaşındayken öldü. Birkaç yıl sonra babam başka bir kadınla evlendi. Onlara taşındık," gülümsüyorum aklıma Taehyung'un şirin hüzünlü yüzü beliriyor. " Onu ilk gördüğümde benim yaşımda sanmıştım, 2 yaş büyükmüş, mutlu olmuştum bir arkadaşım olacak diye. Onunla bir sürü oyun oynayacağız diye düşündüm ve ona gülümsedim ama o bir anda ağlmaya başladı. Kalbimi ilk kez o zaman kırdı. " gülümsedim ama yaşları çoktam dizlerime dökülüyordu. Bunları hatırlamak istemiyordum. O zamanlar ne kadar gereksiz, fazlalık olduğumu hatırlıyorum.

" Baştan ilişkimizin nasıl olacağı belliymiş. " Acı br gülümseme ekledim ve bitirdim. Devam edemedim. İç çekişler başladı Jungkook daha diyecek şeylerimin olduğunu hissetti ve susmaya devam etti sanırım. Sarhoş olmuşum da bir arkadaşıma dertlerimi anlatıyormuşum gibi hissettim.

" Beni asla sevmeyecek. Küçüklükten beri beni alanını ihlal etmiş bir düşman olarak görüyor. Benden nefret ediyor. Halbuki ben kendimi sevdirmeye çalıştım. Ondan küçük olmama rağmen abla gibi davrandım. Şekerlerimin hepsini ona verirdim, bir şeye sinirlendiğinde, üzüldüğüne ne oldu diye sorardım hep yardım ettim ona. Onunla ilgilendim hep. Ama... " Boğazıma bir yumru oturdu dişlerimi sıktım. Onun yanında çocuk gibi ağlamak olmazdı. Hareketlendi. Yanıma daha da yaklaştı. Kendimi tutmaya çabalıyordum.