Unwanted Wife

Chapter 1

Trishka.

I love him, Lazarus Montenegro. His my childhood bestfriend, nangako siyang papakasalan niya ako nung 8 years old palang kami. Maalaga siya saakin, mabait, gwapo,. Not until bumalik siya galing America. He became cold, he became ruthless.

I smiled bitterly.

Papunta ako ngayon sa LM Corp. Kompaniya ni Lazarus.

"Hi, ma'am saan po ang punta niyo?" Tanong saakin ng isang babae.

"Ah, pupuntahan ko si Lazarus."

"Okay, Ma'am this way po."

"Thanks."

Pumasok ako sa elevator at pinindot ang 15th floor kung saan ang office ni Lazarus.

Lakad takbo ang ginawa ko dahil sabik na akong makita siya. Nasa harapan ako ng pintuan ng office niya.

I sighed heavily before opening the door.

Lumapat sa balat ko ang lamig sa loob ng kwarto nilibot ko ang paningin ko.

Black and White.

That's the theme of his office. His favorite colors.

Nakita ko siyang nakaupo sa CEO's chair at malamig na nakatingin saakin.
Napalunok ako at sinabayan ang tingin niya ngunit sa huli ako rin ang nag iwas.

"What are you doing here?" Aniya malamig.

"I b-brought you a breakfast." sinikap kong wag mautal.

"I, dont need that lunch box, get out." malakas na sigaw niya.

Napaatras ako sa lakas nun at bahagyang natakot.

Lumapit ito saakin at kinuha ang lunch box. Sobrang saya ng nararamdaman ko ngayon.

Kakainin niya ba? Masasarapan ba siya?

Ngunit bigla niya itong itinapon sa basurahan. No.

"No, pinaghirapan ko yan, nagising ako nang maaga para maluto lang yan." sigaw ko sa kaniya

His jaw clenched.

"Sinabi ko ba sayo na ipagluto mo ako. Huh! Bakit hindi mo nalang tanggapin na hindi kita mahal at kapatid lang ang turing ko sayo." Aniya

"Bakit hindi mo ako subukang mahalin. I try mo please." Nagmamakaawang ani ko.

"Hindi kita mahal at hinding hindi kita mamahalin." Malamig ngunit may galit na sigaw niya.

"Kahit, kailan hinding hindi kita mamahalin. Remember that, umalis kana."

"Lazarus..."