Dramione & Savaştan Sonra

17.Bölüm- Beklenen Aşk -

Draco'nun söylediklerinden sonra ne demem, ne yapmam gerektiğini bilmiyordu. Kafam hiç bu kadar karışmamıştı sanırım. O yüzden hiç bir şey diyememiş, sadece Alison'ı görmek istediğimi söylemiştim. Beraber Harry'lerin verandasına cisimlendiğimizde O'nun kolundan çıktım ve kapıyı çaldım. Kapıyı açan Pansy olmuştu. Gözleri şaşkınlıkla açılırken "Yüce Salazar!" deyip boynuma atladığında bende O'na sıkıca sarıldım. "Hermione, iyi misin?" deyip beni içeriye çektiğinde Draco arkamızda kalmıştı. Bahçeden George, Ron, Teddy ve çocuklar gelirken Ginny mutfaktan koşarak çıkmış ve üzerime atlayıp ikimizin de koltuğa düşmemizi sağlamıştı. "Yüce Godric! Yüce Merlin! Döndün!" dediğinde ikimiz de gülüyorduk. O benden ayrıldığında Alison koşarak yanıma geldi. 

"Abla! Kaç gündür neredesin? Kingsley denen adama çok sinirliyim!" dediğinde şaşkınca diğerlerine bakıyordum. Draco "Bakanla işleri uzun sürdü Alison." dediğinde kardeşime döndüm. "Ama şimdi geldim. Ve bir daha bu kadar uzaklaşmayacağım tatlım." dediğimde bana sıkıca sarıldı. "Söz mü?" "Söz." O sırada Lily "Sıra bende!" dediğinde tek tek diğerlerine de sarıldım. En son Scorpius yanıma geldiğinde merakla üzerimdekilere bakıyordu. "Üstündekiler?" dediğinde Draco araya girmişti. "Scorpius, gel biraz konuşalım." deyip O'nu bahçeye çıkardığında arkalarından bakakalmıştım. Dalgınlığımı Ginny'nin "Sana muhteşem yemekler hazırladım." demesi böldüğünde O'na döndüm. "Molly'nin tarifleri ise hayır demem." dediğimde arkadaşım neşeyle gülümsüyordu. "En sevdiklerin." 

Pansy "Ben sana yardım edeyim Ginny." dediğinde Ron'da hemen peşlerine takılmıştı. "Bende yardım edeyim." dediğinde bu sözünden çok Pansy'nin O'na gülümsemesi dikkatimi çekmişti. Sadece iki gün yoktum ve Ron kendini affettirmişti. Ya da Pansy Ron'a fazla aşıktı. Ne olursa olsun ikisi içinde mutluydum. Onlar masayı hazırlarken kardeşim yanıma gelmişti. "Abla, sen yokken Teddy sürekli beni çalıştırdı. Artık eskisi gibi istemsizce şeklimi değiştirmiyorum." dediğinde merakla Teddy'e bakıyordum. "Doğru söylüyor Hermione. Benden bile hızı öğreniyor." "Bu muhteşem, teşekkürler Ted." dediğimde Tonks'dan aldığı yandan gülümsemesini göstermişti. Draco ve Scorpius yanımıza geldiklerinde Scorpius'un muzipçe gülümsediğini görebiliyordum. Draco'nun aramızda geçen konuşmayı oğluna anlattığı barizdi. Beni asıl şaşırtan Scorpius'un öfkelenmemesi, yada kızmamasıydı. Sanki birlikte olmamızı istiyor gibiydi. 

Alison'ın yanına oturup kulağına bir şeyler fısıldadığında iyice gerilmiştim ve nedenini bile bilmiyordum. Ginny "Hadi gelin çocuklar." diye seslendiğinde hepimiz bahçedeki masaya geçmeye başlamıştık. Draco yanındaki boş sandalyeyi çektiğinde biraz ilerleyip Pansy'nin yanına oturdum. Aramızda tuhaf bir gerginlik oluşmuştu ve bu beni çok rahatsız ediyordu. Bende dikkatimi karşılıklı oturmuş iki dostuma verdim. Yanımdaki Pansy belli etmemeye çalışsa da gülümsemeden duramıyordu. "Sizin aranızda ne oldu?" diye sorduğumda şaşkınca bana döndü. "Ne?" dediğinde kafamla Ron'u gösterdim. "Ben yokken neler oldu da Ron'a gülümsemeye başladın?" dediğimde beyaz yanakları pembeleşmeye başlamıştı. "Beni sevdiğini söyledi." dediğinde şaşkınca Ron'a dönmüştüm. Merakla bizi izlediğini ve onunda kızardığını görebiliyordum. Ne konuştuğumuzu anlamıştı. Tekrar Pansy'e döndüğümde yüzünde hafiften canice bir bakış vardı. "O'na işkence edeceğim." dediğinde anlamamıştım. O ise devam etti. "Aşkını kabul edebilir miyim diye sordu. Bende O'na işkence edeceğimi, O'nu pişman edeceğimi söyledim ve kabul etti." dediğinde güldüm. "Siz Slytherin'ler zoru ve zorlamayı seviyorsunuz." dediğimde gülümsedi. "Kolay şeyler değersizdir." dediğinde haklı olduğunu biliyordum. 

Ginny hepimizin tabaklarını doldururken dostlarıma bakıyordum. Kolay bulmadığımız bu dostluk ebediyen bizimle kalacaktı. Bakışlarım Draco'ya kaydığında zaten bana baktığını gördüm. Gri gözlerinde gizlemeye çalıştığı bir endişe vardı. Bakışlarını benden çekip oğluna döndüğünde bende Scorpius'a döndüm. Alison ile yan yana oturmuş heyecanla bir şeyler konuşuyorlardı. Alison'ın bakışları beni bulduğunda kardeşime gülümsedim. Bakışlarını benden çekip Draco'ya çevirdiğinde derin bir nefes aldım. Çocukların neler konuştuğunu anlayabiliyordum ve en kısa zamanda ikisiyle de konuşmam gerekiyordu.