Dramione & Savaştan Sonra

19.Bölüm- Kanatlı Yılan-

Sabah kalkıp hızlı bir kahvaltı yaptıktan sonra odama çıkıp siyah bir jean ve zümrüt yeşili, kolları  kısa bir gömlek giydim. Düz ve kısa saçlarımı asamla dalgalandırıp çantamı aldıktan sonra odamdan çıkıp alt kattaki şöminemin önüne geçmiştim. Şöminemin üstündeki kavanozdan bir avuç uçuş tozu aldıktan sonra son kez üstümü düzelttim. Şöminenin içine girip tozu bıraktım ve söyledim. "Sihir Bakanlığı!" Yeşil alevler etrafımı sarıp beni bakanlığın şöminesine taşıdığında bakanlığın her zamankinden kalabalık olduğunu gördüm. Etrafta bir sürü bakan vardı ve telaşla koşuşturuyorladı. Bir sürü kağıttan baykuş ise havada süzülüyordu. Bakışlarım bakanlığın ortasında duran anıta takıldı. Kahramanlar Anıtı. Benim binamdan kimsenin bulunmaması eskiden olduğum kişiyi hatırlamamı sağladı ve bu kalbimi acıtıyordu. Zamanında yaptığım yanlış seçimlerin acısını senelerce çekmiştim. 

Daha fazla kötü anı hatırlamamak için asansöre ilerlemeye başladım. Kapı açılıp bir kaç kişi indikten ve bir kaç kağıt baykuş bindikten sonra kapı kapandı. En üst katın, yani bakanın katının bir altında bulunan Seherbazlar Bürosu'nun katına çıktığımda asansörden indim ve en sondaki odaya ilerlemeye başladım. "Pansy!" Adımı seslenen kişiye dönüp Harry'yi gördüğümde gülümsedim. "Bende odana geliyordum." "Orası henüz benim odam değil. Hurt'ın odası olduğu için incelemeler devam ediyor. Benimki bu tarafta." değip hemen yanındakini gösterdiğinde başımla onayladım ve peşinden gitmeye başladım. 

Odaya giremeden yanımıza gelen bir seherbaz yüzünden durmak zorunda kalmıştık. "Potter, Bakan seni odasına çağırıyor." dediği sırada bakışları beni bulmuştu. "Sen, bir Parkinson'sın sanırım." dediğinde O'nu başımla onayladım. "Pansy Parkinson." deyip elimi uzattığımda bir adım geri çekilmişti. Gözleri sol koluma takıldığında elimi indirdim. Ben bir şey diyemeden Harry adamı omuzundan geriye itmişti. "Hemen önümden çekil Forest! Ve misafirim gittikten sonra odama gel!" dediğinde adam korkarak başını sallamış ve hızla uzaklaşmıştı. Harry bana döndüğünde O konuşmadan "Sorun değil." demiştim. "Sen git. Bakanı daha fazla bekletme." dediğimde beni başıyla onayladı. "Birazdan gelirim. Odama geç ve rahatına bak." demiş ve asansöre ilerlemeye başlamıştı. Bende üzerinde 'Seherbazlık Bürosu Bakanı Harry Potter' yazan kapıyı açıp içeriye geçmiştim. 

İçeride orta boy bir masa, büyük bir mantar pano ve üç sandalyeden başka bir şey yoktu. Ve her yerde evraklar vardı. Hatta yerlerde bile. Okuldayken Hermione'nin Harry ve Ron'u dağınık oldukları için azarladığına bir çok kez şahit olmuştum ama bu kadarını beklemiyordum. Kapı açılıp içeriye genç bir kız girdiğinde bakışlarımız buluştu. "Merhaba Bayan Parkinson. Ben Sarah, Bay Potter'ın asistanıyım. Bay Potter bir arzunuz var mı siye sormam için beni gönderdi." dediğinde gülümsedim. "Teşekkürler Sarah ama bir şey istemiyorum." dediğim sırada Harry'de odaya girmişti. "Bize iki tane çay lütfen Sarah." deyip masasının başına geçtiğinde kız "Peki Bay Potter." deyip odadan çıkmıştı. "Gerek yoktu Harry." dediğimde olumsuzca başını salladı. "Sadece çay Pansy." demiş ve oturduğu yerde kendini düzeltmişti. Bende biraz daha dik oturdum ve O'na döndü. 

Çekmecesinden ince bir dosya çıkartıp açtı ve biraz okudu. O sırada Sarah çaylarımızı getirmişti. "Teşekkürler." dediğimde ise gülümsemiş ve odadan çıkmıştı. Bense konuşmaya başlayan Harry'ye dönmüştüm. "Okul boyunca bütün derslerde başarı göstermişsin. Biçim Değiştirme ve İksir en yüksek not aldığın derslermiş. Karanlık Sanatlara Karşı Savunma ise biraz düşük kalmış ama notların Seherbazlık için yeterli." dediğinde rahatlamıştım. Bakışlarını dosyadan kaldırıp bana çevirdiğinde gülümsedi. "Savaş anında ve sonrasında hiç bir saldırı ve zarar verme gibi suçların yok. Hatta savaş anında Astoria Greengrass ile beraber bir çok Slytherin öğrencisini mahzenlere indirdiğin ve güvenliklerini sağladığını biliyorum." dediğinde şaşkınca O'na bakıyordum. Bunu bilen insanlar çok azdı. Şaşkınlığımı fark ettiğinde bana bakıyordu.