Nang ikasal muli ang aking ina, hindi ko makasundo ang kanyang
bagong asawa. Sariwa pa sa aking alaala ang pagkatao ng aking kinagisnang
ama kahit na sampung taon sa siyang namatay. Sa isip ko wala nang
makapagpalit pa sa pagmamahal na naramdaman ko nang buhay pa si itay.
Muhing-muhi ako sa kanya. Inagaw nya sa amin ang alaala ni itay.
Ngunit nagbago ang lahat mga limang buwan pagkatapos ng kanilang
kasal.
Isang magaling na negosyante ang mommy at maunlad ang
negosyong napag-iwanan ng aking ama na ngayon namamahala nga ay ang
aking ina. Kadalasan ay umalis siya papunta sa ibang lugar upang makausap
ang mga kliyente o potential na kliyente. Ang kanyang bagong asawa naman
ay may sariling negosyo rin at sa pagkadinig ko ay magaling ding magdala
ng pera.
Ngayong gabi ay isa sa mga araw na yon na wala ang mommy.
Napagsiyahan kong maunang kumain ng hapunan at magpahinga sa silid ko
ng maaga upang makaiwas sa aking step-dad.
Mga isang oras pagkaraan, habang ako'y nakahiga na at inaantok,
narinig ko na parang nabuksan ang pintuan at may parang pumasok sa
aking silid.
Hindi ko alam kung sino ang pumasok sa aking silid na kaagad na
sinira ang pintuan.
Naisip ko na baka umuwi ang mommy pero hindi ko matandaan na
pumasok ang aking ina sa aking silid na parang pusa na natatakot lumikha
ng ingay.
“Gising ka pa, baby?”
Boses ng aking step-dad! Pabulong ang kanyang tinig at naramdaman
kong nakatayo siya sa tabi ng kama ko. Sa isip ko na kung di ko siya sagutin
ay mapagkamalan niyang tulog na ako at lalabas na siya. Pero ang
kinaiinisan ko talaga na tawagin nya akong “baby” samantalang ako'y labinlimang
taon na at malaking bulas na.
Pagkaraan ng ilang sandali ay naramdaman ko ang kanyang may
kalakasang paghinga sa tabi ko. Hindi pa rin siya umalis.
Naramdaman ko maya-maya ang pagbaba ng kumot na bumabalot sa
akin. Nakasuot lang ako noon ng panties at walang pangitaas tulad ng
nakasanayan ko. Sa hindi ko mapaniwalaang kadahilanan nanatili akong
hindi gumalaw datapwat nakabilad na aking katawan sa kanyang harapan.
