💞Can We Love💞 (Yz Completed ff)

💞Can we love ...30( last )💞

..

..

..

කොහොම ආවද කීයට ආවද කියලා මතකයක් නැති වෙද්දි දරා ගන්න බැරි ඔලුවෙ අමාරුවත් එක්ක පියවිලා තිබ්බ ඇස් අරිද්දි මං හිටියෙ හොස්පිටල් එකේ ඇඳක් උඩ..එකපාරටම ඔලුව පිටිපස්සෙන් හිරියක් දැනෙනවාත් එක්කම එක තැනක් කියාගන්න බැරිව ඇගේ හැමතැනක්ම ඉවසන් ඉන්න අමාරු තරමට රිදෙන්න ගත්තා..ඔලුවවත් උස්ස ගන්න බැරිව මුලු ඇගම වේදනා දෙද්දි මට නිකන්ම කෙඳිරි ගෑවුනා..හෙල්ලෙන්නවත් බැරි වෙන්න ඇග හිරිවැටිලා වගේ දැනෙද්දි මං බොද උනු ඇස් දෙක කරකවලා බැලුවා..බෙහෙත්වල සැර ගඳ නාහෙ කඩාගෙන යද්දි හෝන්තු මාන්තු ගතියෙන් හිටිය මට එකපාරටම උනු දේවල් මතක් වෙන්න ගත්තා..බීච් එක..කෝල් එක..ආපහු එද්දි එයාව වට කරන් හිටිය හැටි..මට එකතු වෙලා ගහපු හැටි වගේම අන්තිමට එයාව තල්ලු කරලා දාද්දි....

..අ..නේ..හ්..බබා..

  මට එකපාරටම කෑ ගැහුනා..එයාට තුවාල උනා..ඔලුව පිටිපස්සෙන් ඉවරයක් නැතුව ලේ ගලන්න පටන් ගත්තා..එතකොට..එතකොට මං එයාව උස්සගෙන ආවා..මග දුරක් යද්දි කවුරු හරි ආවා අපට උදවු කරන්න කියලා..අපිව හොස්පිටල් ගෙනත් දැම්මා..එයාව කෙලින්ම අරන් ගියේ..ඒක..එයාව අරන් ගියේ I.C.U එකට..කෝ දැන් මගෙ ලේන් පැටියා..එයාට මොකද උනේ..එයාට ප්‍රශ්නයක් නෑ නේද.

  මගෙ වේදනාවල් පවා මට අමතක වෙලා යද්දි මං සේලයින් බට පවා ගලවගෙන ඇදෙන් පැන්නා..බටේ ගැලවුනු තැනින් ඒ බිංදු එලියට පනිද්දි ඒ ගැනවත් නොහිතා මං එයාව හොයන් යන්න ගියත් අරුන් ගහපු පාරට තුවාල වෙලා තිබ්බ  කකුල් එක්ක වැඩි දුරක් යාගන්න කලින් මං පන නැතුව ඇදන් වැටුණා..කලින් පාර උනා වගේම එයාව එක්කගෙනවත් යන්න බැරිව අසරන උනු මං මේ වෙලාවෙත් එයාව බලන්න යන්න බැරිව අසරන වෙද්දි මටමන් ගැනම කේන්තියක් දැනුණා..වෙලුම් පටි ඔතලා බර වෙලා තිබ්බ ඔලුව උස්සගත්ත මං මුලු ඇගේම වැර දාලා ඇදේ කකුලක් අල්ලන් නැගිට්ටා..ඇගේ වේදනාවටම මට කෙඳිරි ගෑවෙද්දි ඊට වඩා එයා ගැන තිබ්බ බය හිතට බර වැඩි වෙනකොට මං කකුල් දෙක කැඩිලා යන්න කියලා හරි ඇවිදින්න පටන් ගත්තා..ඒත් මට ආයෙම වතාවක් ඇවිදගෙන යන්න හම්බුනේ නෑ..මං වැටුණා නෙවේ..මං හිටිය කාමරේ දොර ඇරුනා..