Hastalık (DekuBaku)

Tanıtım

"Eğer kahraman olmak istiyorsan... Bir sonraki hayatında özğünlüğün olacağına inan ve... kendini at..."

********

Saatler sonra derslerde bitmişti. Çocuklar okuldan çıkıp evlerinin yolunu tutmaya başlamışlardı bile. Havada yaz olmasına rağmen karanlık bir koku vardı. Sanki her saniye bardaktan boşalırmışcasına yağmur yağacakmış gibi bir hava ve bu havada homurdanarak evine gitmek için okuldan çıkar üç genç...

-Bakugo, Midoriya'ya neden öyle davranıyorsun. Tamam beceriksizin, salağın teki ama yinede o senin çocukluk arkadaşın bu biraz ağır olmadımı.?

-O budala benim yoluma çıkıyor. Kendini bir bok sanıyor. Asla beni geçe-...

Sarışın çocuğun lafını kesen büyük bir çığlık sesiydi..

"AAAAĞĞĞĞĞĞĞĞĞ....."

Bir-birine şaşkın şekilde bakan üçlü koşarak bağırmanın geldiyi yere gitdiler. Karğaşa nedeniyle oraya toplanmış insanları umursamadan itip aralarına giren sarışın, yerde kanlar içinde yatan, yeşil saçlı genci görmesiyle hayatının en büyük şokunu yaşadı. Doğru ona bunu yapmasını söyleyen oydu. "atla" demişti. Ama onun gerçekten atlamasını kaldıramayacağını bilmiyordu...

"DEKUUU!!!!!...."

Koşarak yanına gitdi, yerde cansız yatan yeşillinin. Kafasını kucağına koydu, bacakları onu tutamadığı için çocuğun yanına çökerken, özlerinden akan hiçbir damlayı silmeye tenezzül etmeyerek sayıklıyordı sarışın..

"hayır.. hayır.. hayır... olamaz..."

Ama bir önemi yoktu dimi? Bir farkı yoktu. O artık asla kalkmayacaktı. Asla...

"Deku aç gözünü hadi.. Açsana aptal!! Lütfen... yalvarırım aç... DEKUUU!!! ÖLME NOLUR!!...."

Kararan gözüyle hiçkimseyi duymuyordu. Deku'yu götürmeye çalışan dokrorlara izin vermiyor, sarılarak bırakmıyordu..

Sonunda gözünün tamamen kararmasıyla karanlıkta duyduğu tek ses birinin ona seslenmesiydi.

"Kacchan...Kacchan..."