မိုးစက်​​ကြွေ​သော​လေညှင်း....မြေခလာ​သောစိန်​ပန်းနီနီ

[5] အတိတ်​သို့တမ်းတခြင်း...[Unicode]

အခန်း[5] အတိတ်​သို့တမ်းတခြင်း...

ခပ်​​နွေး​နွေးဝင်​သက်​ထွက်​သက်​များက
သူ့နှာဖျားကိုလာ​ရောက်​ရိုက်​ခတ်​သည်​အထိ
နီးကပ်​လွန်း​နေသည့်​ကောင်းကင်​ခြံရံ၏မျက်​နှာ​ကြောင့်
သူ၏နှလုံးအိမ်​မှာ ကျယ်​​လောင်​စွာမြည်​ဟီး​လာ​တော့သည်​။

"ဖယ်​...ဖယ်​​ပေး"

မဝံ့မရဲအသံ​လေးနှင့်အတူ ရင်​ဘတ်​ကို
တွန်းကန်​လာသည့်​လက်​က​လေးများ​ကြောင့်
​ကောင်းကင်​ခြံရံက ဟက်​ခနဲရယ်​ကာ
ခုတင်​နံ​ဘေးရှိစားပွဲ​ပေါ်မှ ဘူး​တစ်​ဘူးကိုလှမ်းယူပြီး
မိုးယွန်းကိုအုပ်​မိုးထားရာမှဖယ်​​ပေးလိုက်​သည်​။

"မင်း​ခြေ​ထောက်​ကို ​ဆေးစည်း​ပေးမလို့"

ထိုအခါမှ မိုးယွန်းကစိတ်​သက်​သာရာရသွားဟန်​ဖြင့်
လဲ​နေရာမှထကာ ခုတင်​​ဘောင်​အား​ကျောမှီလိုက်​​လေသည်​။
​ကောင်းကင်​ခြံရံက သူ၏လက်​တစ်​ဆုပ်​စာပင်​မပြည့်သည့်
မိုးယွန်း၏​ခြေကျင်းဝတ်​​လေး​​တွေကိုဆွဲယူကာ
သူ၏​ပေါင်​​ပေါ်သို့တင်​​လိုက်​ပြီး ဖိနပ်​နှင့်​ခြေအိတ်​ကိုချွတ်​​ပေး၏။

မိုးယွန်း၏အထိမခံလွန်း​သောအသားအ​ရေမှာ
​မွေးကင်းစက​လေးများကဲ့သို့ နုနယ်​လွန်းတာမို့
​ခြေ​ချောင်းထိပ်​​လေးများမှာ ဖိနပ်ဒဏ်​​ကြောင့်နီရဲ​နေလျက်​
​ခြေဖ​နောင့်​လေးနှစ်​ခုမှာလည်း ​သွေး​ခြေဥ​နေပြီဖြစ်​သည်​။

​ကောင်းကင်​ခြံရံက အနည်းငယ်​ပူရှိန်းရှိန်းဖြစ်​​နေသည့်​ဆေးပတ်​တီးကို မိုးယွန်း၏​​ခြေဖ​နောင့်၌
စိတ်​ရှည်​လက်​ရှည်​ဖြင့်ညင်​သာစွာစည်း​ပေး​နေ၏။
မိုးယွန်းက ​မျက်​လုံးဝိုင်း​လေးများဖြင့်
​ကောင်းကင်​ခြံရံ၏လှုပ်​ရှားမှုတစ်​ခုချင်းစီကို
မလွတ်​တမ်းလိုက်​ကြည့်​နေပြီး
ညအိပ်​မီး​ရောင်​မှိန်​မှိန်​​လေးဟပ်​​နေသည့်
မိုးယွန်း၏အသားအ​ရေမှာ ပုံမှန်​ထက်​ပို၍​ဖျော့​တော့​နေလျက်​
ပါးအို့နှစ်​ဖက်​မှာအနည်းငယ်​ရဲ​နေ​၏။

"မင်း​ခြေ​ထောက်​​လေး​တွေက သိပ်​နူးညံ့တာ"

"​ငါပြန်​​တော့မယ်​"