မိုးစက်​​ကြွေ​သော​လေညှင်း....မြေခလာ​သောစိန်​ပန်းနီနီ

[14]. စိတ္​ခံစားခ်က္​မ်ား အားၿပိဳင္​ၾက​ေသာအခါ {Z}

အခန္း[14] စိတ္​ခံစားခ်က္​မ်ား အားၿပိဳင္​ၾက​ေသာအခါ...

႐ုတ္​တရက္​ထြက္​​ေပၚလာသည့္အခ်က္​ေပး​သံတိုးတိုး​ေၾကာင့္ အိပ္​​ေမာက်​ေနသည့္​ေကာင္းကင္​၏ရင္​ခြင္​ထဲ၌ သူအသာမွိန္း​ေနရာမွ ​ေျဖးညႇင္းစြာလႈပ္​႐ွားလိုက္​ၿပီး နံ​ေဘးမွဖုန္းကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္​သည္​။
သူထင္​သည့္အတိုင္းပင္​ ကိုစိုးမိုးထံမွ
စာတိုတစ္​​ေစာင္​​ေရာက္​လာျခင္းျဖစ္​ၿပီး
ထိုစာတို၏ရည္​႐ြယ္​ခ်က္​မွာ ကြန္​ဒိုသို႔ျပန္​လာသင့္ၿပီျဖစ္​​ေၾကာင္း သူ႕ကိုလွမ္းသတိ​ေပးျခင္းျဖစ္​သည္​။

နာရီဝက္​အတြင္းျပန္​​ေရာက္​မည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္း
ျပန္​စာပို႔ၿပီးသည္​ႏွင့္ သူ႕အားတင္းၾကပ္​စြာဖက္​တြယ္​ထားသည့္ ​ေကာင္းကင္​၏လက္​အား သူ႕ခါး​ေပၚမွဖယ္​႐ွား၍မီးဖို​ေခ်ာင္​အတြင္းသို႔ဝင္​လာခဲ့သည္​။
အစပ္​အဟပ္​တည့္၍ အာဟာရျပည့္ဝ​ေအာင္​
ခ်က္​ျပဳတ္​ထားသည့္ၾကက္​စြပ္​ျပဳတ္​တစ္​အိုးကို မီးဖို​ေပၚတင္​၍ျပန္​​ေႏႊးၿပီးသည္​ႏွင့္ အိမ္​ပု​ေလးအတြင္းသို႔
သူအ​ေသအခ်ာလွည့္ပတ္​ၾကည့္႐ွဴလိုက္​၏။

အိမ္​မ်က္​ႏွာစာမွ မွန္​တံခါးမ်ားကိုလုံျခဳံစြာ​ေစ့ပိတ္​ၿပီး အတြင္းအျပင္​ထိုး​ေဖာက္​ျမင္​​ေနရသည့္မွန္​မ်ားကိုလည္း ထူထဲသည့္အစိမ္း​ေရာင္​ပိုးဖဲသားကန္႔လန္႔ကာမ်ားျဖင့္ ဆြဲကာပစ္​လိုက္​၏။
အနည္းငယ္​​ေသာ မွန္​ျပတင္း​ေပါက္​တခ်ိဴ႕ကိုလည္းလိုက္​လံစစ္​​ေဆးၿပီး တစ္​အိမ္​လုံးစိတ္​ခ်ရသည့္အ​ေနအထား​ေရာက္​မွသာ
ဧည့္ခန္းနံရံ၌ခ်ိတ္​ထားသည့္​ေသာ့တြဲ​ေလးႏွစ္​ခုအနက္​ မတူညီသည့္​ေသာ့ႏွစ္​​ေခ်ာင္းကိုျဖဳတ္​ယူကာ သူ၏​ေဘာင္းဘီအိတ္​ကပ္​ထဲ ထည့္ထားလိုက္​သည္​။

ထို႔​ေနာက္​ အိပ္​ခန္းထဲသို႔ျပန္​ဝင္​ကာ
​ေကာင္းကင္​၏မ်က္​ႏွာမွဒဏ္​ရာမ်ားကို ပိုးသတ္​၍သန္႔စင္​ၿပီး ​ေဆးထည့္​ေပးလိုက္​၏။
မ်က္​ခုံးအ​ေပၚမွ​ေသြးတိတ္​​ေနသည့္ဒဏ္​ရာကို
သူထိ​ေတြ႕​ေန​ေသာအခါ ​ေကာင္းကင္​က မ်က္​ခုံးတန္းတို႔စုက်ံဴ႕သြားၿပီး
​ေစ့မွိတ္​ထား​ေသာမ်က္​လုံးမ်ားမွာလည္း
ခပ္​​ေျဖး​ေျဖးပြင့္ဟလာ​ေတာ့သည္​။