အခန်း[10] အချိန်မှားတဲ့မိုးစက်တွေ...
ချမ်းမြေ့ဟန်ပိုင်က ရေမိုးချိူးပြီး
Bathrobeဝတ်လျက်ဖြင့်ပင် ထမင်းစားခန်းထဲသို့ဆင်းလာခဲ့သည်။
ရေခဲသေတ္တာကိုဖွင့်လိုက်တော့ နို့စတော်ဘယ်ရီကိတ်တစ်ခြမ်းအပြင်'နွှေးပြီးမှစားရန်'ဟုစာကပ်ထားသည့်
ဟင်းဘူးများကိုပါတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်
ကိုကိုအိမ်တစ်ခေါက်ပြန်လာသွားမှန်း သူသိလိုက်ပြီ။ကိုကိုက အိမ်ပြန်မလာမှာလည်းမဟုတ်ဘဲ
ဘာလို့ စားစရာတွေကို တကူးတကလာပြန်ထားရသလဲ။
သူတွေးရင်းဖြင့် ကိတ်မုန့်ဘူးကိုယူကာ
ဆိုဖာရှိရာသို့လျှောက်လာခဲ့၏။
ဖုန်းကိုယူ၍ အမြဲလုပ်နေကျအတိုင်း ကိုကို့ဆီဖုန်းလှမ်းဆက်လိုက်တော့ ကြားရလေ့မရှိသည့် တပ်ဆင်ထားခြင်းမရှိပါဟူသောဖြေကြားသံကြောင့် သူ့စိတ်ထဲတစ်မျိူးဖြစ်သွားရသည်။
ကိုကို့ဖုန်းကိုဆက်လို့မရသောကြောင့်
ဆိုင်ဖုန်းကိုဆက်မည့်အချိန်၌ပင် သူ၏အစ်ကိုတစ်ဝမ်းကွဲဖြစ်သူကိုခန့်ဆီမှ ဖုန်းဝင်လာတော့သည်။"ကိုခန့်...ပြော"
"အေး...ဟန်ပိုင်
ဟန်သာက ညနေကပဲ မြန်မာကိုပြန်ရောက်တယ်။
လေဆိပ်ရောက်တော့ ငါ့ကိုဖုန်းလှမ်းဆက်လို့
ငါသွားကြိုပေးလာတာ...။
အဲ့ဒါ သူမင်းကိုမပြောဘဲပြန်လာတာ မင်းစိတ်ဆိုးမှာစိုးလို့
ငါ့ကိုလှမ်းပြောပေးပါဆိုလို့ကွာ..""ကျစ်...မသွားပါနဲ့လို့ပြောထားတာကိုဗျာ။
မနက်ဖြန်ပဲ ကျွန်တော်လိုက်ပို့တော့မဲ့ဟာကို...၊
ကိုကိုအရမ်းလောနေရအောင် Co.မှာဘာတွေဖြစ်နေလို့လဲ ကိုခန့်ရ""အဲ...ဒီအတိုင်းပဲကွာ...သူ့ကွန်ဒိုကိုသတိရလို့တဲ့။
မနက်ဖြန်မနက်ပြန်မယ်လို့ပြောတယ်""ကိုခန့်ဂရုစိုက်ပေးအုံးနော်...ကိုကို့ကိုတစ်ယောက်တည်း အပြင်ပေးမသွားနဲ့
မဖြစ်သေးပါဘူး...ကျွန်တော် ဒီညပဲလိုက်လာခဲ့လိုက်မယ်"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မိုးစက်ကြွေသောလေညှင်း....မြေခလာသောစိန်ပန်းနီနီ
Художественная прозаDescription- အခ်စ္ေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ဖူးသလို အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ ျပန္လည္႐ွင္သန္ခဲ့တယ္။