အခန္း[8] စိမ္းဖန္႔ဖန္႔အခန္းငယ္
အနီးအနား႐ွိကုန္တိုက္၌
ကိတ္မုန္႔ဖုတ္ဖို႔လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ားကိုဝယ္ယူၿပီး
သူ႕အိမ္ေလး႐ွိရာသို႔ျပန္လာခဲ့သည္။
မဲေမွာင္ေနသည့္ျခံေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့
အေသအခ်ာကန္႔လန္႔ထိုးခဲ့သည့္တံခါးက
လူတစ္ကိုယ္စာေလာက္ဟေနေသာေၾကာင့္
သူဇေဝဇဝါျဖစ္သြားရၿပီး
ကားဒက္႐ွ္ဘုတ္ေပၚ၌တင္ထားသည့္ Fabbriပစၥတိုကိုဆြဲယူကာ ေမာင္းတင္ထားလိုက္သည္။ျခံဝန္း၏အေျခအေနကိုအကဲခတ္ရင္း
ေကြ႕ေကာက္ေနသည့္စိန္ပန္းလမ္းေလးအတိုင္း
ေျဖးေျဖးခ်င္းေမာင္းဝင္လာေတာ့ အေဝးမွလွမ္းျမင္ေနရသည့္
အိမ္ေ႐ွ႕မ်က္ႏွာစာၾကမ္းျပင္၌ လဲက်ေနသည့္လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။
သူ႕အာ႐ုံမွာ အၿမဲတေစစြဲထင္ေနသည့္ပုံရိပ္ေလးေၾကာင့္
သူအံ့အားသင့္သြားရၿပီး တဆက္တည္းမွာပင္
တစ္ကိုယ္လုံး မိုးေရမ်ားျဖင့္႐ႊဲ႐ႊဲစိုလ်က္လဲက်ေနသည့္လူအား စိတ္ပူပန္စြာျဖင့္ အိမ္ေ႐ွ႕ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔
အေျပးအလႊားေရာက္သြားမိသည္။သူ႕ကိုျမင္သည္ႏွင့္ ကမန္းကတန္းထထိုင္သည့္လူမွာ ႏႈတ္ခမ္းလႊာမ်ားက ေသြးဆုပ္ျဖဴေလ်ာ္ေနလ်က္...။
တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနသည့္ကိုယ္ေလးကို
သူဆြဲေပြ႕မိေတာ့ ခ်စ္ရသူ၏ႏႈတ္ဖ်ားမွ
'ေမာင္'ဟူသည့္
ေခၚသံေလးထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
သူအံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ရင္ခြင္ထဲမွမ်က္ႏွာေလးကိုငုံ႔ၾကည့္မိတဲ့အခါ ယြန္းက မ်က္ရည္စမ်ားစိုစြတ္လ်က္ သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေန၏။
ထို႔ေနာက္ အားအင္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနေသာလက္မ်ားျဖင့္ သူ၏ပါးျပင္ကိုခပ္ဖြဖြထိေတြ႕၍ ထပ္မံေျပာလိုက္ေသာစကားသံ။ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ၾကားရ႐ုံသာထြက္ေပၚလာသည့္တိုးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့စကားသံေလးေၾကာင့္ အံ့ၾသရိပ္မ်ားယွက္သန္းေနသည့္ ေကာင္းကင္ျခံရံ၏ေဆြးေျမ့ေျမ့မ်က္ဝန္းအစုံတို႔မွာ
မ်က္ရည္စမ်ားျဖင့္ တမဟုတ္ခ်င္းစိုစြတ္သြားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းစြန္းေလးႏွစ္ဖက္မွာလည္း
သိသိသာသာတြန္႔ေကြးသြားေလသည္။
ESTÁS LEYENDO
မိုးစက်ကြွေသောလေညှင်း....မြေခလာသောစိန်ပန်းနီနီ
Ficción GeneralDescription- အခ်စ္ေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ဖူးသလို အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ ျပန္လည္႐ွင္သန္ခဲ့တယ္။